Dondurmam - 2 - Meraklı

23 . Bölüm -Final-

Tiniden 

Luis sorduğum soruya cevap vermemişti . Sadece beni bir yere götüreceğini söylemişti . Şimdi de beni götüreceği yere gidiyorduk . Beni nereye götürdüğünü merak ediyordum . 

Kısa bir süre sonra Luis durdu . Geldiğimiz yere baktığımda dondurmacının önünde olduğumuzu gördüm . İçeriye baktığımda içerisinin tamamen değiştirdi ve Criosa ile Liamın içeride çalıştığını gördüm . Bu nasıl olabilirdi ki ? Bankanın buraya çoktan el koymuş olması gerekiyordu . Yoksa Criosanın aylardır ortalıkta gözükmemesinin nedeni bu muydu ? Luise baktığımda Luis ne soracağımı anlamışcasına '' Evet anne . '' dedi .

 '' Ablam aylardır burayı borçlardan kurtarıp daha güzel bir yer haline getirmek için uğraşıyordu . Her şey ablamın fikriydi . Biz sadece yardım ettik . Ablam sayesinde tüm borçlarımızdan kurtulduk . '' dediğinde içeride çalışan  Criosaya baktım . Müşterilerle ilgilendiği için beni fark etmemişti . Criosanın burayı  kurtarmak için bu kadar çalışmış olması hayret vericiydi . Burayı sadece kendisi için kurtarmış olamazdı . Beni de düşünmüş olmalıydı . Belki de beni affetmesi için bir şansım vardı . Onunla konuşup bu şansı değerlendirebilirdim .

Kapıya doğru ilerledim ve kapıyı açıp içeri girdim . Kapıyı açtığımda nostajik bir etki yaratan zillerin sesi duyulmuştu . Sesi duyan Criosa kafasını kaldırıp kapıya baktı ve beni gördü .

Criosadan

Annemi karşımda görmek beni fazlasıyla şaşırtmıştı . Annem neden buraya gelmişti ki ? Annemin arkasından gelen Luis her şeyi anlamama yetmişti . Sinirli bir şekilde Luise baktım . Neden annemi buraya getirmişti ? Ne yapmaya çalışıyordu ? Ben annemden kaçarken neden annemi karşıma çıkarıyordu ? 

Luis annemin yanından geçip bizim yanımıza doğru gelirken müşteriler de oturdukları yerden kalkmış kapıya doğru ilerlemeye başlamıştı . Etrafımdaki insanlar hareket ederken ben sadece anneme bakıyordum . Luis yanımıza geldiğinde hemen açıklama yapmaya başladı . Ben de gözlerimi annemden çekip ona döndüm . 

'' Abla annem odamı temizlerken kostümü buldu . Ona her şeyi anlatmak zorunda kaldım . '' 

'' Beceriksizin tekisin Luis . Bir kostümü saklamayı bile beceremiyorsun . ''

'' Sence de fazla uzamadı mı , abla ? Artık annemi affetsen . '' 

'' Bence de , Criosa . '' dediğinde Liama baktım . '' Anneni artık affetmelisin .Anneni affetmedikçe tamamen mutlu olamayacağını biliyorum . Şu anda mutluymuş gibi görünsen de bir yanının annenle küs olduğunun sürece üzgün olacak . Şimdi annen buradayken onunla konuşmalısın .  '' 

'' Bilmiyorum . Ne diyeceğim ki ? '' 

'' Bence hiçbir şey demene gerek kalmayacak . '' derken sesi fazlasıyla güven vericiydi . Ben de ona güvendim ve anneme doğru ilerlemeye başladım .  Annemin yanına doğru ilerlerken gözlerimi onun gözlerinden ayırmıyordum .  İyice yanına yaklaştığımda gözlerinin yaşlarla dolu olduğunu gördüm . Aramızda bir adımlık mesae kaldığında annem '' Özür dilerim . '' dedi . Aramızdaki son adımlık mesafeyi de kapattım ve ona sarıldım . 

'' Senin değil benim özür dilemem gerekiyor anneciğim . Çünkü seni çok üzdüm . '' 

'' Artık üzülmeyeceğiz , kızım . Birlikte mutlu olacağız . '' dediğinde kollarımı ondan ayırdım ve biraz uzaklaşarak yüzüne baktım . Bu sırada gözünden bir damla yaş düştü . '' Ama ağlıyorsun . '' 

'' Üzüldüğüm için ağlamıyorum . Mutlu olduğum için ağlıyorum . '' dediğinde gülümsedim . Bundan sonra mutlu olacaktık . Hayatımızdaki her şey düzene girmişti . Dondurmacıyı kurtarmıştık . Liamla aramızdaki sorunları çözmüştük . Annemle barışmıştık . Bundan sonra sadece mutlu olacaktım .