Noblesse [HunHan]

14. Davetsiz Misafirler

Luhan uyandığında güneş ışıkları aralık duran perdeden içeri sızıyordu. Kısık gözlerle etrafta göz gezdirdiğinde kendi odasında olduğunu anlamıştı. En son hatırladığı aşağıdaki garip ortamda televizyon karşısında oturduklarıydı. O arada uyuyakalmış olmalıydı.

Komodin de ki saate bakıp okula geç kaldığını fark etti. Hızlıca yataktan kalkıp banyoya girdi.

O sırada Alex mutfakta kahvaltı hazırlıyor ve Sehun ifadesiz bir yüzle oturduğu masadan onu izliyordu. Üst kattaki adım seslerini ve ardından gelen su sesini duyduğunda Luhan'ın uyandığını anlamıştı. Alex'te bunu fark etmiş olmalıydı ki oyalanmayı bırakıp hızlandı ve kahvaltıyı hazır etti. Sehun masadakilere ilgisiz bir şekilde göz gezdirmişti.

Luhan aşağı indiğinde önce Sehun ile ve sonra Alex'le göz göze gelmişti. Alex'e oldukça alışmıştı ama Sehun için hissettikleri içinde bir karmaşa yarattığından onu her gördüğünde kendisini garip hissediyordu.

"Günaydın." Her ikisine birden seslenmişti.

"Günaydın Luhan." Alex içten bir gülümsemeyle karşılık verirken Sehun kuru bir "Günaydın" demişti.

Ortam dün geceki gibi garipti, masaya oturup bir şeyler yemeye başladığında kendisinden başka kahvaltı eden de yoktu. Siwon'un biraz acele edip artık kapıyı çalmasını bekliyordu. O sırada Alex kapıya doğru yöneldi. Tam kapının önündeyken kapı çaldı. Siwon gelmiş olmalıydı.

Çantasını aldığı gibi kapıya koştu. Siwon kapıda çantasını sırtına asmış onun evden çıkmasını bekliyordu. Ondan beklenmeyecek bir şekilde konuşmak yerine başını hafiften eğerek selam vermiş ve hiçbir şey söylememişti. Luhan çıkmadan önce evdekilere seslenmişti.

"Görüşürüz."

Siwon'un yanına doğru koşar adımlarla ilerledi. Alex hala Luhan'ın arkasından bakıyordu. Önce onunla birlikte gitmeyi düşünmüştü ama Luhan'ı rahatsız etmekten korkmuştu. Onun rutin hayatına devam etmek istediğinin farkındaydı. Arkasında ise olup bitenleri ifadesiz bakışlar ile izleyen bir Sehun vardı. Onun da evde tek başına oturmayacağı kesindi. Alex Luhan'ın korkusunu yada acısını hissedebileceğine güvenerek peşinden gitmedi. Kapıyı kapatarak mutfağa geri döndü.

"O çocukla birlikte nereye gitti?"

Sehun başıyla Luhan'ın gittiği yönü göstermişti. Luhan'ın nereye gittiğini merak ediyordu. Dün gece tanıştırıldıkları Siwon denen çocukla çok yakın gibiydiler ve bu Sehun'u rahatsız ediyordu. Siwon denen çocuğun insan olmasından hoşlanmıyor olabilirdi pekala. Başka ne olabilirdi ki zaten. Luhan'ı kıskanacak hali yoktu ya. Alex cevap vermek için yüzünü Sehun'a dönmüştü.

"Okula gidiyorlar. Luhan bir üniversite öğrencisi."

Sehun hiçbir şey söylememişti. Alex'e Luhan'la aranda ne var, ya da neden bu insan ile birlikte kalıyorsun, neden bir insanla ilgileniyorsun, gibi sorular soracak değildi değil mi? Bu soruların cevaplarını merak ediyordu ama doğrudan sormak yerine gözlemleyerek öğrenmeyi tercih etti. Kendi düşüncelerine dalmış bir haldeyken, klan liderlerinin varlığını hissetti, bir kaç kilometre uzaktan kendilerine doğru geliyorlardı. Bir kaç dakika içinde burada olacaklardı. Başını çevirip Alex'e baktı. O da gelen misafirleri hissetmişti anlaşılan ki çoktan tekrar kapıya doğru yönelmişti. Kapıyı açtığında Florentin Klanının lideri Kai ve kardeşi Jong Sun ile arkalarından Antolie Klanının Lideri Baek Hyun'la İnchis Klanının Lideri Chan Yeol Alex'le karşı karşıya gelmişti.

Alex misafirleri içeri davet ettiğinde Sehun ayaklanmış ve onlara doğru yürümüştü.

"Klan liderlerini burada görmek ne hoş bir sürpriz."