MİGREN‼️

21.bölüm (mafyalar)

Multi media : onur.✋
**********
Gözümü açtığımda karanlık sadece bir tane küçük camı olan bir yerdeydik. Her yerim bağlıydı. Sağıma döndüm. Ordada abim bağlıydı. Ama o uyanmamıştı. Sessizce seslenmeye çalıştım.

"Abi, uyan." Dedim kısık sesle. Kimsenin duymasını istemezdim. Ama abim uyanmadı. Hay sıçaydımm..!!

"Abiiii!!" Diyip ayağımla vurmaya çalıştım. Offf kış uykusuna yattı sanki.
En sonunda sinirlenip bağırdım.

"Lanettt olsunnn kalksanaa!!"
Diye bağırınca birden sıçradı.

"Noluyo lan?" Dedi ikimizide süzerek.

"Abi asıl sana sormalı neler oluyor?"

"Acaba o senin eve aldığın mal kızın yüzündenmi olmuşmudur?" Diye sinirlice bana baktı.

"O kız masumdu."

"Ay vallamı yemin etsene hadi en son evdeydik o kız eve ne zaman girdiyse böyle oldu."

"Belki kızı zorladılar sonuçta küçük çocuk bunu akıl edemezdi."

"Yaw bizene zorladılarsada biz kaçırıldık şuan sen ona bak."

"Abi çok canisin."

"Onur, eğer ayakta olsaydım hiç hoş şeyler olmazdı."

"Cesaretimi oturmana borçluyum." Diyip kıkırdadım.

"Al işte mal bak nerdeyiz keşke bağlı olmasamda seni bi dövsem..."

"Tamam telaş yapma abi belki şaka yapıyorlardır."
Dedim ama abimin sert yüzünü görünce başımı öne eğip sustum. Çılgın Ayakkabı sesleri odanın sessizliğini kapatıyordu. İkimizde arkaya doğru baktık. 4 tane takım elbiseli adam biri önde durmuş şekilde yanımıza geliyorlardı. Sıçtık !

"Abi bunlar kim ya?" Dedim sessizce.

"Ne bilim olum." Derken gözü onlardaydı. Adamlar en sonunda gelmişlerdi. önde yürüyen başkanları yanında bir adamıyla ikimizin önünde duruyorlardı. Diğer iki adamda arkamızda duruyordu. Tırsmamı belli etmemeye çalışıyordum. Sonra başkanları denen adam arkadan bir sandalye çekip ters bir şekilde oturdu. Sonra bir kahkaha atıp :

"Bu denli  salak olmanızı beklemiyorduk öyle değilmi selim?" Diyip yanındaki çocuğa vurdu. Şu başkanların genetik gıcık gülüşünü yapmıştı. Abim bana sinirli bir bakış atmıştı. Keşke baştan almasaydım şu kızı. Ben hemen araya girdim.

"Aşağılık herifler, o küçük kızı zorluyorsunuz dimi?" Dedim ayağımla vurmaya çalışarak. Abim ise sinirden yerdeki kareleri sayıyordu.

"Ahh, canımm aklı nerelerde kalmış."
"Yazık.." Diyip güldüler. Adam mavi gözlü ve kirli bi sakalı vardı. Esmer olmasına rağmen gözleri parlak ve ürkütücüydü. Abim başladı.

"Bizi niye burya getirdiniz?" Diyip ikisine baktı. Adam uzun bir nefes çektikten sonra yanıtladı.

"Sonunda bu soruyu sorabildin, seni gidi paçoz!" Diyip güldü. Abim sinirden bir yere bakıp bir adama bakıyordu.

"Hmmm, bi düşüneliimm.. Aslında aklımızda böyle bir şey yoktu. Sonra aklımıza bizim küçük saf kızımız geldi. Onuda yolda bulmuştuk. Adı rojda demiştir gerçi. Kapıları tek tek gezerdi. Organ satmalıydık çünkü. Ama kimse açmadı. İşte dünyada sizin gibi mallar her zaman olmalı." Diyip kahkaha attı.