Kara Derviş kara kara düşündükten sonra, bir hamledir yeltenip hikmetli söz, ilahi okumaya çalışmış Hondulu Ana'ya. "Gördüm nur tane.." derken Hondulu Ana iki elini şaklatıp burun deliklerini iyice açarak, "Derviş, derviş! Biz bu sözleri çok işittik, biz bunlarla olmayız iflah, ya şartlarıma razı ol ya da toz ol, yallah!"
Kara Derviş bir heyecanla "Şartın kabuldür Gökgörölü kadın, ne soracaksın bir görelim kadın."
Derviş sağ elini sakalında gezdirirken, Hondulu Ana önce koca kalçasının sağ lobunu kaldırmış, sol eliyle sedirden destek alıp yerinden doğrulmuş.
Örülmüş kargıdan yapma sepetten kıvrılmış kağıt çıkarmış.
"Aha derviş ağa, ilk sorun buradadır. Bu obaya senden evvel yedi derviş daha geldi. Ancak biri bile bu soruyu bilemedi. Gençlik çağımda bir hoca, bunu bana uğur getirsin diye hediye verdi. Ne ben, ne halkım tek kelime Arap dilinden anlamayız. Aç bak şu kağıda, ne yazıp yatar orada?"
Derviş, sorunun hiç ummadığı şekilde kolay oluşundan keyiflenerek heybesinden haşlanmış yumurta çıkarıp yemeye koyulmuş. Önemsemez tavırla kağıdı eline alıp açmış. Rakka'da tüccarlık da yaptığından Arapçayı su gibi de bilirmiş.
"Hondulu kadın, bu sualde ne var; burada şu yazıyor..." derken afallayıp düşünceye dalmış.
"Yahu bu insanlar tek kelime Arap lisanı bilmez. Ben burada ne yazıyor desem ona inanacaktırlar. Hal böyleyken nasıl oldu da önceki dervişler bu soruyu bilemedi? Burada yazanı okuyamasalar bile, bir şeyler uydurup söylemek akıllarına gelmedi mi acep?" demiş iç dünyasında.
Toparlamış kendini, dönmüş Gökgörölü Hondulu Ana'ya. " Hondulu kadın, sen burada ne yazar bilmez misin?" Hondulu cevaplamış,
"Dedim ya derviş, ben tek kelime anlamam Arap dilinden. Haliyle bilemem okuyamam bu kağıttan." Derviş merakla sormuş "Öyleyse benim burada 'şu' yazıyor dediğimi nasıl doğrulayacak, nasıl yalanlayacaksın?"
Hondulu Ana bu kez küt diye oturmuş sedire tekrar. "E aferin kara derviş, devriliverip gelen derviş. Öyle bir anlat ki bana, ben de anlayayım ne yazarmış burada. Bu Arapça dili, olsun herkes için anlaşılır, anlamazsa eğer halk, sen ne dersen şaşırır!" Kara Derviş söz almış, "Öyleyse Hondulu kadın, bana biraz mühlet ver düşüneyim. Gezip aylanayım, şu soruya cevap bulayım."
Hondulu Ana sağ elini yavaşça kaldırıp gözlerini kısarak, "Mühlet verilmişlerdensin." demiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Derviş
Kısa HikayeBu bir masal mıdır, yoksa ilhamlı bir hikaye mi? Yahut efsanedir ya da gerçek bir hane mi? Kara Derviş gezerken diyar diyar dolanıp Gökgörölü Hondulu Ana'nın obasına varır Siz bu söze kulak verin, dervişin yarasını sarın...
