Yetimhane Kızı

4. Bölüm "Hayaller"

Yıllar geçmiş Öykü yetimhaneye iyice alışmıştı. Bu süreçte Feride Hanım'ın ve Aslı'nın payı büyüktü elbette ki. Feride Hanım Öykü'yle Aslı'yı aynı odaya yerleştirmiş ve aynı okula gitmeleri için elleriyle götürüp Aslı'nın gittiği devlet okulun kaydettirmişti. İki küçükte çok memnundular hallerinden.

Öykü anne ve babasının simasını tamamen unutmuştu nerdeyse. 5 yıl olmuştu annesi onu buraya bırakalı. Öykü ağlamıyordu artık sadece dedesi aklına gelince bir iki damla yaş akıyordu gözünden ama hemen toparlanıyordu. Dedesi onu ağlarken görse üzülürdü çünkü. Hem ağlamaya kalamıyordu çünkü en yakın arkadaşı Aslı sürekli peşindeydi. Birazcık yüzünü astığını gözlerinin dolduğunu görsün hemen başlıyordu şebeklik yapıp Öykü'yü kahkahalara boğmaya.

8. sınıfın bitmesine 1 ay kalmıştı nerdeyse dersler bitmiş okula gidilmiyordu. Sadece Öykü sigara içmek için çıkıyordu dışarı. Evet 8. sınıfın başından beri sigara içiyordu. Başlarda gizli gizli yapıyordu ama Aslı yakalamıştı onu sigara içerken. Artık Aslı bensiz gitme dediği için Aslı'yla eraer çıkıyordu sigara içmeye. Aslı bir iki kez
"Ver bir de ben deneyim nasıl birşeymiş şu sigara." deyip içmeye kalkışmıştı ama Öykü kendisine uzanan ele vurup
"Sakın! Sigara falan içmeyeceksin." diyip sertçe uyarmıştı en yakın arkadaşını.

Bir ayları gezmeyle tozmayla geçti hep.
Aslı da Öykü'nün istemediği tek bir huy vardı oda erkek arkadaşı olması. Gerçi bu zamanda 5. sınıfta ki sıpaların bile vardı ama olsun istemiyordu Öykü o çocukla çıkmasını. Hem çıkmakta neydi ne kadar saçma bir tabir ne kadar çocukça bir hevesti. Öykü her zaman yaşıtlarından olgun düşünüyordu zaten. Bu konu da da böyleydi.

Aslı sigara içtiğini Feride Hanım'a söylememeyi bir şartla kabul etmişti. O şartta tabi ki sevgilisi Atalay'la buluşacağı zaman yanında gelmesiydi. Çaresiz kabul etmişti bunu Öykü. Artık heryere üçübir gidiyorlardı. Bir türlü sevmemişti Öykü Atalay'ı.

8. sınıf bitmiş Öykü heyecanla tercih sonuçlarının açıklanmasını bekliyordu. Sağlık Meslek Lisesini tercih etmişti Öykü.
"KURTARAMADIK.." sözünü bir daha anımsadı. Öykü KURTARACAKTI. Elinden geleni yapacaktı. Bunun için uykusuz kalmış bunun için çalışmıştı yıllarca. Şimdi emeğinin karşılığını alma vaktiydi. Erkenden ayaklarının üzerinde durmalıydı. Bu yüzden hemşirelik seçmiş sağlık meslek seçmişti.

TC Kimlik Numarasını heyecanla girdi Öykü. Aslı da Feride Hanımda yanındalardı. İnternet yavaştı ama bekliyordu acelesi yoktu Öykü'nün. Derken ekran açıldı ve Sağlık Meslek Lisesi Hemşirelik Bölümü 17. olarak asil kazandınız yazısını görünce ağlamaya başladı Öykü. Bu sefer sevinç gözyaşlarıydı. Söz verdi bir kez daha dedesine ve kendine. Herkese iyi davranacak ve kendi gibileri ağlatmamak için elinden geleni yapacaktı.

Aslı da yurtlarına yakın bir anadolu lisesi kazanmıştı. 5 yıldır yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen iki arkadaş lise de ayrılıyorlardı. Ama hala aynı odadaydılar. Okuldan gelince beraber vakit geçirebileceklerdi.

Feride Hanım hemen bu iki genç kızı alıp kazandığı okulkara götürdü. Önce Aslı'nın okuluna gidip kayıt yaptırdılar. Sıra Öykü'ye gelmişti. Daha kapısından içeri girmeden sevmişti okulunu ve inanılmaz bir heyecan kaplamıştı içini. Kayıtları yaptırıp çıktıktan sonra dönüp arkasını okula baktı Öykü. Hayalleri gerçekleşiyordu işte. Hissediyordu herşey çok güzel olacaktı.
"Söz veriyorum dede herşey çok güzel olacak."
dedi sesli bir şekilde. Aslı arkadaşının koluna girerek yön verdi ona Feride Hanım da kızların arkasından giderek Yetimhaneye doğru yola koyuldular

Tabi yaşayacaklarından bihaberdi Öykü ..