Lost - One Direction FanFiction

'Chapter 2 -

'No matter what the people say, I'm gonna love you anyway.' Anthony Hamilton - Can't Let Go.

***

Ik sta in de keuken, en maak wat eten klaar voor mezelf. Ik kook wat water en maak er soep van. Ik hou van soep, het is zo lekker. En het is ook niet zo vet, en dat is wel fijn. Ik haat vet voedsel omdat ik dan heel snel het idee heb dat ik dik word. Of dikker word. Mensen op school zeggen namelijk dat ik dik ben. En ik ben het wel met hun eens, ik ben niet heel erg slank.. Harry zegt van wel, maar hij zegt dat vast alleen om lief te doen of zo. Hij vindt dat niet echt, ik weet het zeker.

Ik pak mijn mobiel en zet het album van Bruno Mars op. Ik hou zoveel van de muziek van Bruno Mars, de tekst dat hij zingt is echt heel erg lief. En zijn stem.. wauw! Hij is echt een voorbeeld voor me.

Ik ga aan tafel zitten en eet mijn soep op. Ik begin me nu wel een beetje zorgen te maken over Harry.. Waar blijft hij? Normaal is hij nooit zolang weg als hij gaat werken. Hij is al iets van vijf uur weg of zo. Ik pak mijn telefoon en bel Louis op. Louis neemt meteen op.

'Hoooi met Louis.' ik grinnik in mezelf, de manier waarop Louis de telefoon opneemt is altijd zo grappig, precies zoals hij is. 'Hee, waar ben je?' vraag ik aan hem. 'Bij Eleanor, hoezo?' zegt hij. Eleanor is Louis' vriendinnetje, ze zijn echt super schattig bij elkaar. En passen ook echt perfect bij elkaar. 'Oh, weet jij waar Harry is? Ik maak me een beetje zorgen..' zeg ik, en ik bijt op mijn nagels. 'Hij is toch werken?' vraagt Louis.

'Ja, maar normaal is hij dan nooit zolang weg..' zeg ik. 'Emily, maak je geen zorgen. Werk kan altijd een beetje uitlopen. En Harry kan heel erg goed voor zichzelf zorgen, dat weet je toch? Ik snap dat je bezorgt bent, maar dat is niet nodig! Ga maar lekker naar bed, dan is Harry er morgen weer.' Zegt hij. Dat is wel waar.. maar alsnog, hij is bijna nooit zo lang weg? Dan moet er toch iets zijn.. Ach ja, ik wil Louis niet meer storen. 'Je hebt misschien wel gelijk, bedankt Louis. Sorry voor het storen, doei.' zeg ik tegen hem. 'Doei !' roept hij vrolijk. Ik hang op.

Ookal geloof ik Louis wel, toch maar ik me zorgen. Maar misschien is het inderdaad wel beter om te gaan slapen. Het is ondertussen al best wel laat geworden. Ik ruim en de keuken op en loop naar boven.

Ik trek mijn pyjama aan en poets mijn tanden. Dan ga ik in bed liggen, ik hou zoveel van mijn bed hè. Het is altijd zo lekker warm in mijn bed, en als ik er eenmaal in lig, wil ik er nooit meer uit.. Heerlijk dit.

Ik check mijn mobiel, maar ik heb geen berichten. Niets van Harry of Louis, wat ik wel hoopte.. Maargoed, nu ga ik gewoon slapen. Als ik wakker word, is Harry er weer, ik weet het zeker. Zo ongeveer dan..

Ik doe het licht uit en val in een droomloze slaap.

Ik word wakker van het vervelende geluid van mijn wekker. Ik zoek met mijn hand naar mijn wekker en zet 'm uit. Oh nee, weer een vreselijke dag op school. Ik rek me uit en stap uit bed. Ik doe de douche aan en wacht tot ie warm is. Even later ga ik eronder staan. Ik spoel me af en stap dan de douche weer uit. Ik kies een paar kleren uit en trek die aan. Ik doe mijn golvende haar in een staart, en doe wat make-up op. Dan loop ik naar beneden. 'Harry?' roep ik. Normaal is hij altijd al wakker als ik wakker word en heeft hij het ontbijt klaar gezet. 'Harry?' herhaal ik. Waar is hij? Dan herinner ik me gisteravond weer. Toen was hij ook al weg.. waar is hij? Oké, nu maak ik me serieus zorgen. Snel pak ik mijn telefoon en bel ik Louis. Na een paar piepjes, neemt Louis op. 'Hallo?' zegt hij met een slaperige stem. 'Louis? Hoi, met Emily. Harry is er nogsteeds niet en ik maak me echt heel erg zorgen. Hij is nog nooit een nacht niet thuis geweest zonder te zeggen waar hij was, er kan vanalles met hem gebeurd zijn! Wat als-' ratel ik aan één stuk door totdat Louis me onderbreekt. 'Emily, rustig. Het is echt wel goed met hem.' Ik zucht. 'Maar Louis, hij is nooit zolang weg van huis. Dan moet er toch iets met hem gebeurd zijn?' 'Oké, zullen we iets afspreken? Jij gaat nu naar school, en als je thuis komt en hij er nog niet is, dan gaan we hem samen zoeken, oké? Nu naar school!' 'Oké..' zeg ik. 'Veel succes op school, en bel me vanmiddag hè, niet zomaar dingen gaan doen.' Zegt Louis. Wat lief van hem, hij geeft echt om me. 'Oké, dankje Louis. Je bent heel erg lief. Doei.' Hij zegt doei terug en ik hang op. Nu naar school dan maar.

---

Hii,  

dit was hoofdstuk 2! Vond je het leuk? Sorry als het slecht was x 

Ik had bij andere mensen gezien dat ze aan het einde allemaal vragen ging stellen aan hun lezers, en dat leek mij ook wel leuk. Puur om mijn lezers dan wat beter te leren kennen! Dus hier zijn vragen:  

- Hoe heet je? 

- Hoe oud ben je? 

- Heb je een huisdier ? :D 

-Ga je naar het One Direction concert?

Mijn antwoorden:  

- Ik heet Floor. :) 

- Ik ben 13 jaartjes. 

- Ik heb een hondje, hij heet Binky en hij is super schattig. En ik heb een konijn, Kiko. 

- En ik ga niet naar het One Direction concert, wat ik super jammer vind, ik heb wel geprobeerd om kaartjes te krijgen, maar dat was niet gelukt.. =(

THANKS FOR READING ! HOPE YOU LIKED IT!  

I LOVE YOUR FACE.

x