Lost - One Direction FanFiction

'Chapter 9 -

'If I could take away the pain and put a smile on your face, baby I would, baby I would.' Justin Bieber - I Would.

***

Ik open langzaam mijn ogen en ben heel even verblind door het licht. Als ik weer normaal kan zien draai ik me om en zie ik Niall nog heel schattig slapen. Ik pak mijn telefoon en maak een foto van hem, en stel die als achtergrond in. Hij is ook zo schattig!

Dan word Niall wakker. Hij kijkt naar me en zegt met een slaperige stem: 'Goedemorgen babe, lekker geslapen?' Ik giechel even om zijn sexy ochtend stem maar knik dan. 'Heerlijk hoor, jij?' zeg ik tegen hem terwijl ik opsta uit bed. 'Jahoor.' zegt hij terwijl hij in zijn ogen wrijft. Ik loop naar de badkamer en ga even naar de wc en als ik terugkom ligt Niall nogsteeds in bed. 'Wanneer komt Louis? We gaan toch naar de politie vanmiddag?' vraag ik langzaam. Niall kijkt me met zijn blauwe ogen aan en zegt dan: 'Ja, we gaan zeker. Maar ik weet niet precies wanneer Louis komt. Zullen we eerst ontbijten?' Ik knik naar hem en hij staat op en we lopen samen naar beneden. We pakken wat boterhammen en beginnen te eten.

Dan gaat de bel. Ik loop naar de deur en doe 'm open. 'Hey!' zegt Louis vrolijk. 'Sexy pyjama hoor.' voegt hij er aantoe. Ik lach om hem. 'Dankje!' antwoord ik hem. Hij lacht en loopt dan door naar de woonkamer. Ik loop achter hem aan. Hij begroet Niall die nog een boterham aan het eten is en gaat dan aan de tafel zitten. Ik eet mijn boterham verder op. 'Gaan we zo dan naar de politie?' vraagt Louis. Ik knik. 'Ik ga me even omkleden nu.' zeg ik en ik sta op en loop naar boven. Ik pak een simpele zwarte spijkerbroek en een wit shirt met een grote zwarte bloem erop. Dan doe ik wat make up op en loop naar boven. Als ik beneden kom zie ik dat Niall zich ook al heeft omgekleed. Ik heb geen idee wanneer hij dat had gedaan, maar oke. 'Lets go!' zegt Louis. We trekken allemaal onze jas aan en lopen naar buiten. 'Gaan we op de fiets?' vraagt Niall. Louis knikt. 'Uhm.. mijn fiets is kapot..' zeg ik langzaam hopend dat ze niet doorvragen. 'Dat geeft niet, kom maar bij mij achterop.' zegt Niall. Ik knik en ga bij hem achterop zitten. Hij begint te fietsen en binnen een kwartier zijn we er. We lopen zwijgend naar binnen.

We komen binnen een grote witte ruimte met hier en daar wat stoelen en tafels en op sommige muren is ook wat blauw. In het midden van de kamer staat een balie en daar lopen we heen. 'We willen iemand als vermist opgeven.' Zegt Louis tegen de agent die achter de balie staat. 'Oké, kom maar even mee.' zegt de agent en hij leid ons naar een kamer waar een bureau staat met 4 stoelen er voor en 1 stoel erachter. We gaan allemaal zitten. 'Wat is de naam?' vraagt de agent. 'Harry Styles.' zegt Louis. Hij typt iets in op zijn laptop en knikt. 'Wie heeft hem voor het laatst gezien?' vraagt agent nu. 'Ik.' zeg ik. 'Wanneer en waar?' vraagt agent. 'Bij ons thuis. Hij is mijn grote broer. Ik kwam terug van school en toen heb ik hem gezien. Daarna zei hij dat hij naar Louis ging,' ik wijs naar Louis terwijl de agent knikt en typt. 'maar daarna is hij niet meer thuis gekomen.' Voeg ik eraan toe terwijl er tranen in mijn ogen prikken. Gelukkig vallen ze niet. Ik wil niet weer huilen, dat heb ik wel genoeg gedaan.

'Oké. Is hij die dag bij u geweest?' vraagt de agent aan Louis. Louis schud zijn hoofd. 'Nee, ik was de heledag bij mij thuis met mijn vriendin maar hij is er niet geweest.' De agent knikt weer. 'Hij zei trouwens ook tegen mij dat hij ging werken nadat hij bij Louis langs was geweest.' zeg ik nog snel. De agent kijkt me aan. 'Wat voor werk doet u broer?' vraagt hij. 'Ik heb geen idee. Niemand van ons weet het. Ik heb er nooit naar gevraagt en hij zei er ook nooit iets over.' De agent fronst maar typt dan weer een heel verhaal in op zijn laptop. 'Oké, ik weet genoeg. We zullen meteen beginnen met zoeken. Als we hem vinden, zullen we u meteen bellen. Zou u uw nummer hier op kunnen schrijven?' Zegt de agent terwijl hij een papiertje en een pen voor me neerlegt. Ik schrijf mijn nummer erop en dan geeft de agent het papiertje aan Louis en hij doet hetzelfde. Niall heeft helemaal niets gezegt dit hele gesprek maar hij heeft wel de heletijd mijn hand vastgehouden. Daar ben ik heel erg blij mee want dat had ik echt nodig. 'Dankuwel.' Zegt de agent terwijl we allemaal opstaan. Hij doet de deur voor ons open en laat ons allemaal de kamer uit. We bedanken hem en gaan we naar huis.

'Ik hoop echt dat ze hem snel vinden..' zeg ik zacht als we het huis weer inlopen. 'Dat hoopt iedereen..' zegt Louis. 'Uhm, zullen we iets leuks gaan doen?' vraagt Niall om me een beetje af te leiden. 'Jahoor, zoals?' vraag ik terwijl er een lach op mijn gezicht verschijnt. 'Bioscoop of zo?' vraagt hij terwijl er bij hem nu ook een lach op zijn gezicht verschijnt. 'Klinkt leuk!' zeg ik enthousiast. 'Gaan jullie tortelduifjes maar lekker met zijn tweeën!' zegt Louis lachend. Ik word een beetje rood en kijk naar mijn schoenen. 'Ik ga er vandoor, doei!' zegt Louis en hij loopt de deur uit voordat ik doei terug kan zeggen. Ik kijk Niall een beetje verlegen aan. 'Zullen we maar gaan dan?' zegt hij. Ik knik en we stappen weer op zijn fiets.

----

WEEEEHEEEEEEEEE.

hoiii. :)

Ik ben blij! Weet je waarom? Nee? Nou, dan ga ik je dat nu vertellen. :D

IK HEB AL SUUUUUUUPER VEEL READS ! O. M. F. G.

BEDANKT VOOR ZO FUCKING COEL ZIJN !

Het geeft me ook veel meer motivatie om door te gaaaan. :)

I love uu

Vote / comment / BRAAD WORSTJES MET ME?!

I LOVE YOUR FACE.

x