'Chapter 3 -

206 4 2
                                    

'I can't be no superman, but for you, I'll be super human.' One Direction - Save You Tonight

***

Ik loop naar de schuur om mijn fiets te pakken maar dan bedenk ik me wat die stomme kinderen op school er gisteren mee hadden gedaan. Ik draai me om en begin naar school te lopen. Gelukkig is het niet zo ver weg. En ik hou wel van lopen, het is rust gevend. Je kan rustig om je heen kijken en niemand die je stoort, meestal dan. Ik vind alleen zijn ook helemaal niet erg, wel relaxed eigenlijk. Je hoeft niet te praten, of je anders te gedragen dan dat je eigenlijk voelt. Rustgevend dus.

Ik zie er tegen op om weer een stomme dag op school te hebben. Ik heb nog nooit een leuke dag gehad op school. Nou ja, vroeger wel. Want toen ik op de basisschool zat, was het fantastisch. Ik had een heleboel vrienden en vriendinnen, en daarvan had ik één beste vriendin: Bente. Ze was zo lief! We hadden altijd super veel lol, en we lachte om niets en speelde bijna elke dag samen. En toen was mijn vader er ook nog en kreeg ik nog aandacht van mijn moeder. En ook nog Harry, de perfecte broer. Het leven was perfect toen. Bente en ik hadden ook afgesproken om alles samen te doen. Samen naar de middelbare school, samen wonen, samen studeren, samen reizen, samen alles. Het voelde zo goed, het voelde alsof we samen de hele wereld aan konden.

Maar in groep 7 ging ze verhuizen. Ik weet nog precies hoe het ging.

Ik stond in de deuropening bij school op Bente te wachten. Waar blijft ze? Normaal is ze altijd super vroeg en dan kletsen we altijd voor de les begint. En dan word de juffrouw altijd boos op ons omdat we niet stil kunnen zijn. En dan moeten wij nog harder lachen en word de juffrouw nog bozer. Dat is altijd zo leuk. Eén keer moesten we zo hard lachen dat we het hele schoolplein moesten vegen. Dat was echt heel erg moeilijk! Nu lachen we nog wel, maar wel iets minder hard..

Dan zie ik Bente aan komen lopen. Haar blonde haren die net tot haar schouders komen veren op en neer als ze loopt. Ze draagt weer heel veel verschillende kleuren. Ze houdt echt heel veel van kleuren, ze draagt altijd van alles bij elkaar. Als ik naar haar gezicht kijk, zie ik dat ze sip kijkt. Wat is er aan de hand? Ik ren naar haar toe. Vlak voor haar sta ik stil. 'Bent? Wat is er? Waarom kijk je zo sip?' vraag ik aan haar. Ze kijkt me met haar mooie blauwe ogen aan. 'Ik kan vanmiddag niet samen spelen.. Ik moet dozen inpakken.' Zegt ze stil alsof ze probeert om niet te huilen. 'Hoezo? Waarvoor moet je dozen inpakken?' vraag ik bezorgt. 'We gaan ergens anders wonen, Emily. Ik ga weg, verhuizen.' Zegt ze en dan begint ze te huilen. 'wat?! Waarom?! Waar naartoe?!' Roep ik. 'Mijn papa heeft een baan gekregen in België, daar gaan we heen.. morgen.' zegt ze tegen me. Ik verstijfde. Toen besefte ik het me, ze gaat weg, heel ver weg, en ze komt niet meer terug. Ik ga haar waarschijnlijk maar heel erg weinig zien. Ik knuffel haar en dan lopen we samen de school binnen. Ik weet niet wat ik moet zeggen..

Na dat gingen het slechter met me, ik werd veel stiller. En ik begon al mijn andere vrienden en vriendinnen kwijt te raken omdat ik dus bijna niets meer zei. Ik had niet echt vrienden meer. Toen ik naar de middelbare school ging was ik heel erg opgewonden, omdat ik hoopte dat ik nieuwe vrienden en vriendinnen zou maken. Maar dat is niet helemaal gelukt.. want nu is het nog veel erger geworden allemaal.

Ik schrik op uit mijn gedachten als er iets tegen me aan word gegooit. Ik draai me om en zie dat het een groepje jongens was. Ik ken ze niet allemaal. Maar op school weet iedereen dat ik het pispaaltje ben, dus eigenlijk pest iedereen me. Of het zijn meelopers, en lachen me uit of staan gewoon toe te kijken. Niemand doet er iets aan, zelfs de leraren niet. Harry is één keer naar mijn mentor gegaan, ze zei dat ze er wat aan ging doen, maar daar klopte niets van. Toen ik vroeg aan haar waarom ze er niets aan had gedaan zei ze dat ze niet de hele school kon aanspreken. Echt onzin was dat, maarja dan niet hè. Ik zit op de slechtste school ooit.

Ik loop snel door naar mijn kluisje en stop er wat boeken in en mijn jas. Dan doe ik 'm weer dicht. Dan gaat de bel. Volgensmij heb ik Nederlands. Ik loop heel erg snel naar mijn lokaal.

Ik ga snel in de hoek van de klas zitten en pak mijn boeken. Ik kijk nog snel op mijn telefoon. Ik zie dat ik een berichtje van Louis heb.

Louis : Goed aangekomen op school? Succes :) x

Ik grinnik in mezelf. Hij is zo lief, hij geeft gewoon net zoveel om me als Harry. Ik zie Louis ook gewoon als een tweede broer.

Emily : Jep, helemaal in orde. De laatste twee uur vallen uit dus ik ben eerder thuis, ik sms je meteen of Harry wel of niet thuis is! Ik maak me zorgen.. =( x

Oké, dat van de laatste twee uur uitval is gelogen, maar ik maak me echt heel erg zorgen om Harry, ik moet gewoon weten of hij thuis is of niet. Ik zeg wel dat ik me ziek voel ofzoiets. Ik schrik op uit mijn gedachten als de leraar begint te praten.

--- 

Heyy ! 

Hier was chapter 3 ! Vond je het leuk ? Comment pleaseeee? Ook als je tips hebt ofzoo :) 

Ik heb weer paar vraagjes. Ookal had ik de vorige keer maar 1 iemand die erop reageerde, I DONT CARE. Ik vind het leuk :) 

- Vind jij Louis ook zo sexy? 

- Wat is je lievelings eten?  

- Van wie ben je allemaal fan?  

- Vind jij school ook zo stom?  

Hahaha , echt super vragen enzoo. maaroke.  

nog 1 dingetje: als je instagram hebtt, wil je dan alsjeblieft @stypayhorliksonfans volgen? Ze posten echt super sexy foto's van one direction. En heel erg veel, dusja ik zeg doen. :) 

THANKS FOR READING :D 

I LOVE YOUR FACE.  

x'

Lost - One Direction FanFictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu