"Why do you have to wear those stuff mama?" asked Zanjoe.
Saglit na tinapunan niya ng tingin ang anak. "Why son? Maganda naman si mama di ba?"
"Opo. But.. but.. I don't like the color of your hair."
Shawn smirked. "Defence mechanism to' ni mama. Pumasok kana muna sa room mo. Your Dad will be here any minute now."
Nanghaba ang nguso si Zanjoe. "Do I really have to go with him?"
Hinarap ni Shawn ang anak. "Nag usap na tayo di ba?"
Tumalikod ang bata at nag lakad papasok ng kwarto. "Opo. But I don't like him." Dugtong pa niya.
Halos ilang araw palang ang lumipas nang maka uwi sila sa Pilipinas. Maya-maya pa ay narinig niya ang pag parada ng isang sasakyan nang kampante siyang naka upo sa sofa habang nag babasa ng magazine.
As she expected, ni hindi man lang nagawang kumatok ng lalaki. "What took you here Aragon." She said with out lifting her head.
"Asan' ang anak ko."
Nag angat siya ng tingin. "Wala kang anak Taddeus."
"You're lying!" samut-saring emosyon ang mababasa sa mga mata niya.
"Sorry, I don't even had a chance to give birth—"
"Ma I can't find my PSP!" Shawn rolled her eyes nang marinig ang tili ng anak.
Patakbong lumabas si Zanjoe. "Son isn't it we had an action drama here?"
Nakita niya ang pagka bigla sa mukha ni Tad nang makita ang anak.
"Ooops, I'm sorry." Nag pa lipat-lipat ang tingin ng bata sa kanilang dalawa. "He's the guy mom?"
Zanjoe was amazed too nang makita ang ama. "Yeah." Blangkong sagot ni Shawn.
"I don't like you." He said.
Parang doon lang nagising si Tad mula sa malalim na pagkaka tulog. "S-son." Tad falls on his knees. "Come here."
Tinignan ni Zanjoe ang ina. "Mom, do I really have to go with him?" tanong ulit ng bata
"Yes."
"I don't like you. But since I'm a real man of words, I'll go with you but with one condition."
"W-what condition?" napapa tangang tanong parin ni Tad habang naka bitin parin sa ere ang dalawang kamay niya.
"Bring me home before sunset. I can't sleep without Mom."
****
"Shawn.."
"Your son is waiting. Umalis na kayo."
"Y-you've changed a lot."
Tumikwas ang kilay niya. "What do you expect Taddeus?"
"Thank you."
"Wag kang magpa salamat, kaylangan mong ibalik ang anak ko." Tinignan niya ang relong pambisig. "May ilang oras ka pa."
"I'm sorry, hindi ko siya maibabalik ngayon. Four years Shawn. FOUR YEARS." Malamig ang boses ni Tad.
"Wag mong isumbat ang mga taon Taddeus. WALA kang alam at wala kang karapatang mag demand. Makuntento kana at hinayaan pa kitang makilala ng anak ko."
"Sino ba ang umalis? Ikaw pa ang may ganang mag salita—"
"SHUT UP! Shut the fuck up ARAGON! Wag kang mag salita na para bang walang nangyari! Kung tutuusin wala ka na dapat pakyelam sa buhay namin." Matalim ang mga pinukol niyang tingin sa lalaki. "Ayokong tawaging bastardo ang anak ko."
Nakita niya ang pag galaw ng adams apple ni Tad. "Mag uusap pa tayo Shawn." He said bago mabilis na lumabas ng kwarto.
Nanginginig ang mga tuhod niya nang maka alis ito. Sa isang sulok ng sala nakita niya ang larawan ng ama.
"Dad..." tuluyang pumatak ang mga luha niya. "Akala ko hindi na masakit..."
****
"So, how you doing son?" paminsan-minsan na tinatapunan niya ng tingin ang anak habang nag mamaneho.
Ni hindi man lang siya sinagot ng anak habang abala ito sa pag lalaro ng PSP. "San mo gustong mamasyal anak? I could bring you to Disney land if you want."
Nakita niya na nag angat ng tingin si Zanjoe. "With mom?"
Natigilan siya. "Y-yeah... with m-mom."
"When." Muling ibinaling ni Zanjoe ang atensyon sa gadget.
"Tomorrow?"
"I don't like, we've been there."
Napangiti siya. "Like father like son." Nabulong niya nang makita ang sarili sa anak. Kamukha ni Shawn ang anak nila but Zanjoe had his eyes, and attitude he guess.
Maya-maya pa ay nag ring ang cellphone niya. It was his wife calling. "Hello."
"Hi.." narinig niya ang kiming boses ng asawa.
"I'm with my son."
Ilang minutong natahimik ang kabilang linya. "P-pwede ko ba siyang makita?"
Tad smiled a bit. "Yes." Sagot niya bago binaba ang linya.
"Son I'd like you to meet someone."
"Who."
"Her name is Iza, she's a really nice woman. You can call her 'mom' too."
"No, I already have two mama. Mama Zia."
"You can have three." He said. "You know son I like it when you're talking to me, you can call me Daddy remember?"
"I don't like."
He smiled in pain. "Why?"
"Hindi naman kita kilala, I really wanna go home." Nakita niya na maluha-luha ang anak niya.
****
"Nag usap na ulit kayo?" tanong ng asawa niya. Nakatuon lang ang paningin niya Kay Zanjoe na mahimbing ng natutulog.
"Not that long."
"Mark.."
"Yeah?"
"I know you still love her."
"Iza. Four years had pass."
"Yes, hindi kita pina pipili Tad. Dahil gusto ko dito ka lang sa tabi ko. Pakiusap.. wag kang gagawa ng mga bagay na sobrang masasaktan ako. I know that's too much knowing that I could not give you a son. Please Mark."
Nakita niya ang pag luha ng asawa.
Speechless na niyakap nalang siya ni Tad. "Selfish ba ako mahal?" parang batang tanong niya.
"No." he said. Naninikip ang dibdib niya. Parang gusto nalang niyang mag laho...
