"What took you here SL?" tanong ni Tad.
Nakita niya ng kaibigan na malayo ang tingin. He knew that he was on the roof top. Iyon ang paboritong tambayan ng kaibigan niya lalo na kung nag papalipas ito ng oras after work.
Tinungga ni Tad ang bote ng brandy. "I screwed up right?" pagak ang naging pag tawa nito.
"How do you know it was me? Ni hindi mo nga ako tinignan."
"I don't know." Blangkong sagot niya.
"Guys anong meron?" boses ng bagong dating na si Rigo. "Bat' nandito kayo? I just—"
"Jan ka lang Rigo." Matigas na boses ni SL.
Natigilan si Rigo. "Why--?" napa tanga siya nang biglang hablutin ni SL si Tad.
"Alam mo ba kung anong ginawa mo?!" singhal niya.
Tad smirked. "C'mon pare, want to kill me? kill me now." Tad looks at him face to face with tears in his eyes.
"Bro—" nabitin ang pag awat ni Rigo nang sumadsad si Tad sa sahig. Duguan ang labi nito. "SL." Hinablot niya ang kaibigan bago pa man muling maka lapit ito kay Tad.
"Tumayo ka jan Tad! Bitawan mo ko Rigo papatayin ko yan!" kumawala siya sa kaibigan.
"Tama na yan!" awat ng nagtitimping si Rigo.
"Pu**** ina talaga!" SL pushed his friend Rigo and gave him a punch, nagawang maka tayo ni Tad sabay banat ng suntok kay SL.
"Eh gago pala kayo eh!" hindi na nagawang punasan ni Rigo ang dugong umagos sa ilong niya. Gigil n inundayan niya ng suntok si SL. "Ganito ba gusto nyo! Sige mag patayan na tayo!" nang sumadsad sa sahig si SL ay si Tad naman ang binanatan niya.
Nag sisimula ng dumilim pero parang nag sisimula palang ang araw para sa kanilang tatlo. Walang gustong magpa-awat at mag pa pigil.
***
Weeks had pass.
Shawn let her son spent time with his father. After receiving an invitation from Iza, Nag karoon din siya ng lakas para pormal na makipag usap sa asawa ng lalaking mahal niya.
"Salamat Shawn."
She smiled a bit. "Alam ko hindi mo pababayaan ang anak ko."
"Pangako magiging mabuti akong ina sa anak natin. Salamat hinayaan mong maranasan ko kung paano maging isang ina."
"I'm leaving again Iza. Hindi ko alam kung kelan ako makaka balik pero babalik ako para sa anak ko."
Napa yuko si Iza. Ilang minutong katahimikan.
"Nag usap na ba kayo?"
Napa ngiti siya ng mapait. "Wala namang dapat pag usapan pa. Malinaw naman ang kondisyon ko sa kanya na wag papalapitin ang anak ko sa demonyo niyang ama."
"Patawarin mo kami Shawn. Sa lahat."
Pinigilan niya ang maluha. "Wala namang dapat ihingi ng tawad. Babae din ako, at naiintidihan ko ang nararamdaman mo. Alam kong nasasaktan ka din. Wag kang mag alala, ni sa hinagap hindi ko binalak makipag relasyon sa asawa mo."
"Alam mo bang mahal ka niya?" nakita niya ang pag luha ni Iza. May sakit na makikita sa mga mata nito.
Mabilis na pinunasan niya ang mga luhang nag uunahang nag landas sa pisngi niya. "Alam ko. At mahal ka din niya. Maniwala ka sakin." Binigyan niya ng isang ngiti ang kaharap bago kinalma ang sarili at tumayo. "I have to go Iza. Please take care of my son. Siya nalang ang meron ako. May hahabulin pa kong flight."
"Mag iingat ka." Magkasabay na tumayo sila mula sa pag kaka upo. Naramdaman niya ang pag abot sakanya ni Iza kasabay ng mahigpit nitong yakap. Kasunod na naramdaman niya ang pag hagod nito sa likuran niya ay ang muling pag balong ng mga luha sa malamlam niyang mga mata.
****
Mabilis ang mga kilos ni Shawn. Nag pa book siya ng flight papuntang Singapore. Mag babakasyon muna siya ng mga ilang buwan o kahit isang taon pa. Sinipat niya ang sarili sa salamin bago tuluyang lumabas ng kwarto.
Napatda siya ng makita si Tad sa sarili niyang sala. Nasuklay niya ang sariling mga daliri sa mahaba niyang buhok. "Please."
"Let's talk. Please." Nabasa niya ang kalungkutan sa mga mata ng lalaki. Tad got misty eyed quickly.
"Limang minuto."
Napa tango si Tad. "Can I hug you Shawn?"
"NO." matigas na tanggi niya.
Parang batang nanlumo ang lalaki. Kasunod na nakita niya ang pag luhod nito sa harap niya. "What can I do to make you stay?"
"Wala."
"Shawn!" nanatili itong naka luhod. Pulang-pula ito mula sa pag kaka singhal ng pangalan niya na ikinagulat niya. "Hirap na hirap na ko, utang na loob naman!"
Heto nanaman ang mga luha niya. "Tad, nahihirapan na rin ako." Unti-unting bumigay ang mga tuhod niya. Ngayon ay pareho na silang naka luhod sa isat-isa.
"Ngayon ako naman ang makikiusap sayo..." nanginginig ang dalawang palad niya nang ikulong ni Shawn ang magkabila niyang pisngi sa mga palad nito. "Palayain mo ko mahal. Hindi na tayo pwede." Parehong masagana ang mga luha nila.
Napa iling si Tad. "Patawarin mo ko, hindi dapat kita hinayaang umalis." Mabilis na hinapit siya ng lalaki. Napaka higpit ng mga yakap ni Tad sakanya. Ginantihan niya ito ng pag yakap.
"Wala na tayong magagawa nangyari na ang lahat."
Kapwa sila luhaan nang pakawalan siya ni Shawn. "Hindi tayo nabubuhay sa isang fairytale. Hindi ko kayang magpa ubaya ulit sayo na alam kong may masasaktan tayong tao. Palayain mo ko Tad para maka laya kana rin sa lahat ng mga bagay na to." Tuluyan na siyang kumalas mula sa pagkaka yakap dito.
Pinigilan niya ang pag luha. Nagawa pa niyang pahirin ang mga luha ng lalaki, pero ikinabigla niya nang muli siyang hapitin nito at mag lapat ang mga labi nila. Tad kiss her do deep she can almost feel his love and longing for her. Another batches of tears had fallen as she kiss her back.
"Goodbye Mark." She wisphered in the wind. She feel her last kiss... for the last time.
-the end
****
Halu readers? Pasensya na sa sabaw na ending, major edit para di na umiyak yung isa jan. Salamat po sa lahat ng sumuporta. *Apir
Oh wag na ma badtrip may epilogue pa -à BASA!
