NAİRA‧✕‧Örümceğin Laneti |3K Serisi 1.kitap|

23 - En Büyük Korku

  Derin bir nefes aldım. Karşımdaki kişi benim aynımdı. Tıpatıpımdı. İşte şimdi korkmaya başlıyordum. Karlar durdu. Hatta yerini büyük bir sıcaklık kapladı. Sırtımdan terler inmeye başladı. Atkuyruğumdan çıkan saçlar her yere dağılmıştı. Yumruğumu sıktım. O da aynısını yaptı. Kılıcını yere attı. Kızgın bakışları vardı. Ben kendimden korkmuyordum. Yoksa korkuyor muydum? Dişlerimi birbirine bastırdım. Beklemediğini düşündüğüm bir anda yumruğumu karnına geçirdim. Ama aynı anda o da aynı şeyi yaptı. Böylece havada hamlemi engellemiş oldu. Sinirlenmeye başlıyordum. Bu sefer tekme attım. Ayağımı havada kaptı. Ters yöne çevirdi ve yere düşürdü. Kendimi yerde buldum. Bacağım fena acımıştı.

Ayağa kalkmaya çalıştım. Karnıma tekme geçirdi. Aynı benim gibi davranıyordu. Gaddar ve güçlüydü. Elimi ağzıma götürdüm. Kan gelmişti elime. Kanlı elimi pantolonuma sürdüm. "Lanet olsun." Ayağa kalktım ve önünde dikildim. O benim gibi davranıyorsa benim farklı davranmam gerekiyordu. İlk hamleyi ondan beklemeliydim. Çünkü o ben olduğu için asla ilk hamleyi yapmazdı. Ona yaptırmalıydım. Tam iki saat boyunca onu bekledim. Ona hiç dokunmadan kapıya ilerledim. "Tebrikler!" Alkış sesleri kulağımı doldurdu. Yaşadığım her şey bir uykudan ibaretti. Geniş salona girdim. Eliesha yine memnun görünüyordu. Liderlerin önüne geçtim. "Tebrik ederim Muna Doherty. Kendini ve en büyük korkunu tanıyorsun. Ve bu aşamayı geçmen için bu yeterli geldi." Kafamı salladım. "Evet efendim." Gülümsedim. Islıklar öttü bir süre. Alkışlar.

Sonra kadın elini kaldırdı susmaları için. Ortadaki adam başından beri ilk defa konuşmaya başlamıştı. "Bu kategori de benimlesin Muna. Gördüğüm kadarıyla fiziksel gücün kadar ruhsal gücünde kuvvetliymiş. Ama insan olarak mı bunu göreceğiz." Devamını getirmeden ayağa kalktı. Kalbim içeride hayvan gibi atmaya başladı. Ama dışarıya belli etmemeye çalışıyordum. Esmer olmanın avantajlarından biri de buydu tabii. Gülümsedim. "En az dışım kadar içimde insan efendim." "Umarız." Adam ayağı kalktı. Göründüğünden daha uzundu. Önüme geçti. Onu takip etmeye başladım. Eliesha önüne geçti. "Ben de gelebilir miyim efendim?" Adam biraz düşündü. Sonra işe yarayacağını düşünmüş olmalı ki kabul etti. Eliesha da bizimle geldi. Asansöre bindik. En yukarıya çıktık. Koridorun sonunda bir kapıya ilerledik. Altın bir kapıydı. Adam kapıyı açtı. Yutkundum. İçeri de bir sürü insan vardı.

Ortada ise dişçi koltuğuna benzer bir koltuk vardı. Oraya oturmam gerektiğini söyledi. Oturdum. Arkamı yasladım. "İlk önce gözler." Kalbim fazlasıyla hızlandı. Tanrım sen koru... Bir adam yanıma geldi. Yukarıdan bir ışık tuttu. "Işığa bak." Bir an tereddüt ettim ama sonra baktım. Bir süre öylece inceledi. "Kör olmak üzereyim." Çağrılarımı sonunda ciddiye aldı ve ışığı kapattı. Kısa süreli bir körlük yaşadım şimdi yalan değil. Gözlerimi ovdum. Adama korkuyla baktım. Lens takmıştım fakat yine de fark etmiş olabilirdi. Adam lidere baktı. "Temiz efendim." Derin bir nefes verdim. Sonra yanıma bir kız geldi. Bileğime ve kalbimin üzerine bir şeyler taktı. Karşıma bir Naira -artık nereden buldularsa- ve bir vampir getirdiler. İlk önce vampire zarar vermeye başladılar. Benim için gayet keyifliydi. Sol üstte ise duygularım yazıyordu. Korku, öfke, sevinç, hüzün gibi. Gayet rahat bir şekilde onları izliyordum. Son olarak vampiri yakmaya başladılar. Ben de duygu değişimi görmeyince biraz şaşırdılar tabii. Sonra Naira geldi. Gözlerimin içine baktı. "Buradan kurtulduğumda hepinizi yok edeceğim." Kafamı sağa sola hızlıca salladım. Yine kafamda sesler yankılanıyordu.

Naira'ya baktım. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu. O da Ay Işığıydı. Resmen kendi türümden birine zarar vereceklerdi karşımda. Onu bir karaltı olarak hayal etmeye çalıştım. Kanatlarını yolmaya başladılar. Karaltı olarak hayal et. Karaltı olarak hayal et. Daha deminki karaltı gibi görmeye çalıştım onu. Arada bir korku büyüyordu. Kalp atışlarım hızlanıyordu fakat kendimi sakinleştirmeye çalışıyor ve biraz olsa da başarıyordum. Sonunda işkence bittiğinde ben de bitmiştim. Kendimden nefret ediyorum. Onlara izin vermiştim. Gözlerimi kapatmamla yanağımdan ılık bir damlanın akması bir oldu. Eliesha hemen sarıldı. "Şşş. Bu gayet normal. Üzgünüm gördüklerin için." Tutmadım kendimi ağlamaya devam ettim. İyi hissettiğimde ayağa kalktım.