Genç İkon İkra

*12* Yüzleşme

Bir an once yazip bitirmek istiyorum.Yoksa tum hayal gucum yok olacak :))
Yorum manyagim nerdesinn laaann seenn! :D

Çetin,Onur,Nazlı ve Ezgi salonda alkış tutarak bana doğru geliyorlardı.

Gözlerimi korkuyla Ümit'e çevirdim.
Bizimkilere bakıp neler olduğunu almak istiyor gibiydi.

Şimdi sırası değildi.O ailemin Paris'e gittiğini zannederken,arkadaşlarımda benim gittiğimi zannediyorlar.

Sahneden koşar adımlarla indim.

Bizimkiler alkışlamayı kesip yanıma geldiler.

"Ne kadar da kötüsün İkra.İnsan döndüm diye haber vermez ni?"diye soran Ezgi'ye bakıp"Sizin ne işiniz var burada?"diye sordum.

Çetin"Ne o,bizi gördüğüne pek fazla sevinmemiş gibisin."dedi.

Ümit yanıma gelip"Bunlar kim?"diye sorunca beni bir telaş bastı sorma.

Tam cevap verip konuşacakken Çetin"Asıl bu kıl kuyruk kim?"diyerek Ümite el kol hareketi yapınca ortalık karıştı.

"Ümit sen beni arabada bekler misin.Lütfen.Birazdan yanında olacağım."diyerek Ümiti yolladım.Rahat bir nefes alırken Nazlı"Neyin var kızım senin.Kendi kafana göre küsüp gidiyorsun.Gelmişsin haberimiz yok.Bıktık senin bu bencil hallerinden"diye çenkirirken daha da sinirlenmeye başladım.

"Sen hiç konuşma Nazlı.Yoksa kimin bencil olduğunu anlatırsam görürsün!"

"Anlat lan..Kimseden korkum yok,çünkü bir becilliğim yok.Kendinle beni karıştırma."

"Òyle mii?Tamam.Bunu sen istedin.Beni takip edin"dedim salonun havuz tarafından sakin bir yere giderek.

Hepsi teker teker dizildiler.

Onur'u gösterip"Bu çocuktan başka hiç kimse gerçekten arkadaşım değip.Sen yanıma geç Onur."dedim kendi yanıma çekiştirerek.

Onur ne kadar sinirli ve gergin olduğumu anladı için hiç konuşma cesareti bulamıyordu.

Ezgi' ve Nazlı'ya bakarak"Sizin tuvalette arkamdan neler konuştuğunuzu duydum.Bizzat kendi kulaklarımla.Hani dersi kırmıştım diye bahabe sayıp bir sürü laf söylediğiniz gün"dedim.İkiside şaşkınca birbirine baktılar.

"Sen..Ezgi..Hadi diyelim senin annen ve babanın boşanma mahkemeleri yüzünden son bir yıldır hep agresifsin.O gün de öyleydin diyelim.Peki ya sen.. Nazlı!..Senin beni karalama bahanen neydi...Dur ben söyliyeyim.Çetin mi?"dediğimde herkes nazlıya bakmaya başladılar.

Nazlı kekeleyerek"Nee..aa..Alakası..var?"dedi.

Alayla gülüp"Dur ne alakası var onu da anlatayım.Okula geldiğim zaman Çetin benle yakın olmaya çalışıyor diye sende benimle arkadaş olmadın mı?Ezgi ve Onur'la da senin sayende tanışmadım mı?Çetin benden hoşlanıyor diye çoğu zaman surat asmanın sebebi bu değil miydi?"

"Ha..hayır..Yok öyle bişey.."dedi ağlayacak gibi olurken.

"Var!Sen korkağın tekisin Nazlı.Çetin'den hoşlandığını bırak ona söylemeyi,daha kendine bile söyleyemiyorsun.Sen aptalın tekisin.Çünkü en başından beri bunu biliyordum.Sırf senin için Çetin'i kendimden uzaklaştırırken;sen ona acıyıp benim davranışlarımın kendini beğenmişlik ile yorumladın.Oysa ben de biliyordum Çetinden iyisini bulamayacağımı.Arkadaşlığımızı korumaya çalıştıkça sen beni taş kalpli bir insan olarak gördün.Sayende ben bile artık kendimi öyle görüyorum.."

Nazlı acı çeker gibi gözlerime bakıyordu.
Çetin kolumu sıkıp"Ne saçmalıyorsun İkra.Yeter artık sus!"dedi.

Kolumu sertçe çekip
"Sıra senin Çetin.Bu gece herkes maskelerini düşürücek...."