Nyctophilia

BÖLÜM_1

Arkadaşlar bu benim onca denemeden sonraki yazdığım ilk kitap . İlk kitabım olduğu için bölümler geç gelebilir zaten ben gecikeceğine dair haber veririm size . İlk bölümden havalara girmiş gibi şeyler varsa aklınızda burayı okurken sizden rica edeceğim o düşünceleri silelim çünkü böyle biri değilim . Tek ricam beni tanımadan yargılamayın .

Okuyanlara iyi okumalar ...

+++++

Ben Rüzgar ARSLAN . 17 yaşındayım .6 yıl önce tüm ailemi büyük bir yangında kaybettim . Onlardan bana kalansa tüm hayatım boyunca hiç düşünmeden harcayabileceğim miktarda bir para . 12 yaşımda tek başıma bir villada yaşamaya başladım . Ailem öldükten sonra babamın en yakın arkadaşı Levent amca benim için o villayı satın almıştı . Çok küçük olduğum için yanımda bir bakıcıyla kalıyordum , evin ve bahçenin etrafında bulabileceğiniz en iyi güvenlik sistemi vardı .

13 yaşımda Hakan 'la tanıştım, tek ve en yakın arkadaşım ve bizim şirketin ortaklarından birisi .Hakan 4 yıl önce anne ve babasını trafik kazasında kaybetti . Geriye bir tek abisi kalmıştı . Gökhan abi bizden 3 yaş büyüktü ailesi ölünce Hakanla birlikte yaşamaya başladılar . Ta ki Hakan benim yanıma taşınana kadar . Aslında bunu ondan ben istemiştim . İstediği zaman bende , istediği zaman abisinde kalıyordu . Ama abisi ile benim yanımda kalması konusunda tartışınca tamamen benim yanıma taşınmıştı .

Zamanımın çoğunu bodrum kattaki spor salonunda geçirsemde onun dışında Hakanla dışarı çıkardık . Ailem öldükten sonra soğuk biri olup içime kapandım . Duvarlarımın ardındaki küçük kız çocuğunu sadece Hakan biliyordu .

6 yıldır yalnız uyuduğum her gece o lanet yangının olduğu günü rüyamda görüyordum . Bu yüzden Hakan asla yanımdan ayrılmadı bazı geceler beraber uyuduğumuz bile hatırlıyorum .

Yangından sonra ailemi düşünmemek için kendimi derslere verdim . Ve İstanbulda bulabileceğim en iyi Fen lisesine burslu girdim . Hakan ise beni yalnız bırakmamak için kazandığı liseleri es geçip benim okuluma kayıt yaptırmıştı .

Kafamdaki saçma sapan düşünceleri dağıtmak için kafamı iki yana salladım . Genelde dış dünyaya içimde yaşadığım duyguları göstermesem de belli bir noktaya dalınca tüm duygularım belli oluyordu . Barmene dönüp " En sert içkini ver ." dedim . Barmen başta beni süzüp tereddüt etsede ona attığım sert bakıştan sonra tereddüt etmeden içkiyi hazırlayıp önüme koydu .

Hakan önümdeki içkiyi farkedince gözleri büyüdü ve önümden bardağı aldı " Ooo ... Sert kızsın biliyoruz ama bunu içersen seni eve götüremem ." dedi . Ona gözlerimi devirip "Ver şu bardağı." dedim. Genelde içki içince sarhoş olmazdım .En azından araba kullanacak kadar kendimde oluyordum .

Önümdeki içkiyi alıp tek fondipledim . Boğazımı yakarak mideme kadar indi . Garip hissetsemde bunu dışa vurmadım fiziksel acı beni etkilemez .

Hakanın beni izleyen kahverengi gözlerini üzerimde hissedince ona baktım . Bana tedirgin bir şekilde bakıyordu sonra Hakan'ın gözleri başka tarafa döndü . Baktığı yere baktığımda barmeninde bana aynı şekilde baktığını farkettim ." Sizin derdiniz ne? Bana öyle bakmayı kesin , iyiyim ben hala sarhoş olmadım ." derken sona doğru başım dönmüştü ama umursamadım .

Yerimden kalkıp piste doğru ilerledim gayet kalabalıktı ve yüksek seste müzik vardı . Hakan'ın da arkamdan geleceğini bildiğim için dert etmeden dans etmeye başladım . Kafam baya iyiydi sarhoş mu oluyodum ben ? Ah ,hayır ben sarhoş olmam en azından kendimi kaybedicek kadar .

İçkinin verdiği cesaretle hareketledim biraz daha tahrik edici bir hal almaya başladı . O sırada kalçamda bir el hissedince arkamı döndüm ve gördüğüm yüzle donup kaldım .