Nyctophilia

BÖLÜM_10

Yeni bölüm bomba gibi geri geldi .Çok uzatmayacağım yine aynı şeyler bölümle ilgili yorum yaparsanız ve oylarsanız beni mutlu edersiniz . Yapmazsanızda siz bilirsiniz . İyi okumalar .

+++++

Birden bire ayağa fırladım ve elimdeki fotoğrafı sehpaya fırlattım ." İmkansız . Hayır ... Hayır bu olamaz , imkansız . Kurtulmuş olamaz. Tek bir yanık izi bile yok . Nasıl kurtuldu o yangından ? Nasıl ?" derken sona doğru bağırarak duvar dibindeki cam vazoya tekme atmıştım .

Cam vazo paramparça bir şekilde ayaklarımın etrafına dökülürken yerime çakılıp kalmıştım sanki . Yani olamazdı . Nasıl olmuş olabilirdi ki ? " Şaka gibi ... "dedim . Tam geri adım atacaktım ki Efkan " Dur . Dur sakın kımıldama . Her yerde cam kırıkları var . Yaralanacaksın ." dedi . Terliklerini ayağına geçirip bir anda beni kucağına alıp camlardan uzaklaştırdı .

Koltuğa oturdum ve yine " İmkansız ... İmkansız ... " demeye başlamıştım . Efkan eliyle yüzümü kavrayıp ona bakmamı sağladı .Ben biraz daha sakinleşince ." İyi misin ? Ayağında kesik ve ya benzeri bir yara yada acı var mı ?" dedi . Kafa iki yana sallayıp " Hayır yok . İyim ." dedim .

"Sende iyi olduğa göre bunu söylemem lazım . O diğer beş kişiyi araştırmamız lazım . Kim olduklarını öğrenip konuşmamız lazım . Bir arada olmalıyız . Her an her yerdeler . Fotoğraflar en büyük kanıtı ." dedi . Nasıl bulacaktı acaba onları ? Elimizde sadece bir kaç tane fotoğraf vardı ." Acaba elimizdeki bir kaç fotoğrafla onları nasıl bulacaksın ?" dedim .

" Rüzgar senin arabanın sistemine girmiştim . Hatırladın mı canım ? İşte bu onun yanında çocuk oyuncağı ." dedi ve göz kırptı . Uff ben arabayı tamamen unutmuşum . Cevap vermek yerine hemen yerimden kalktım ve " Ben biraz gidip araştırma yapayım belki bir kaçı kameralara takılmıştır . " dedim ve koşarak yukarıya , odama çıktım .

Kapıyı kapattım ve diz üstü bilgisayarımı alıp yatağıma oturdum . Her türlü haber sayfasına bakıyordum .

Yarım saat sonunda elimde hiç bir şey yoktu . Nasıl olacak ki daha fotoğraflarını bile görmedim . Oflayarak yerimden kalktım ve aşağıya indim . Salonun altını üstüne getirirken " Hakan o lanet zarf nerede ? Resimler olmadan bir bok yapamıyorum ." diye götümü yırttım . Efkan içeriden "Resimler zarfın içerisinde . Zarf bende . Bense odamdayım yani zarf benim odamda benimle . Hem sen ne yapacaksın resmi ? " dedi .

Hızlıca odasına ilerleyip " Çok açıklayıcı bir cümle oldu . Ben salağım ya anlamıyorum . Ne yapayım ben resmi . en yakışıklısını seçip bağrıma basacağım . " dedim ve yanına gittim . Bir anda bana dönünce " Sadece şaka yaptım ." dedim . Tekrar işine geri döndü .

Fotoğrafları kişilerine göre ayırıyordu . Bildiklerinin ise en üst kısmındaki resmine ismini yazıyordu . 50 tane olan karışmış fotoğraflardan bir kısmını aldım ve hem bakıp hem yerleştirirken bir resim gözüme takılmıştı . Ama bu ... Bir gün için bu kadar tesadüf fazla ." Bu ... Bu benim hastanede çarpıştığım çocuk . Adı neydi ? Kemal miydi ? Yok , yok . Kemal değil . Şey ya . Hah buldum Kamer ." dedim .

Eline kalemi alıp fotoğrafın üzerine ' Kamer ' yazdı ve Kamer 'in resimlerinin üzerine koydu . bulunmayan kişilerden birer resim aldım ve " Senden önce bulacağım ." dedim ve odadan çıktım . Arkamdan " İyi şanslar ." diye bağırdı . Gülümseyerek odama girdim .

Yatağa oturup elimdeki fotoğraflara baktım . 2'si kız teki erkekti . Yalnız Allah var erkek olan sert görünse de yakışıklıydı . Bilgisayarımı kucağıma aldım ve gezdiğim siteleri tekrar karıştırdım . Bir an gözüme bir narkotik haberi çarptı . Bu resimdeki adam . Bu az önceki resimde gördüğüm yakışıklı çocuktu . Hemen haberi açıp okumaya başladım .