Azra uyandığında başında feci şekilde bir ağrı vardı. Gözlerini açmak istiyordu ama sanki kenetlenmiş gibiler. Odada Yiğit'in sesini duyuyordu biriyle konuşuyordu sanırım Doktor olmalıydı.
"Doktor şimdiye kadar uyanması gerekmiyor muydu?" sesinden öfkeli olduğunu anlaşılıyordu.
Ardından Yiğit'in yanına geldiğini hissetti ve sonra elini tuttuğunu. Yüzünü yaklaştırdı ve alnına bir öpücük kondurdu eğildi kulağına fısıldadı. Azra kıpırdamamak için kendisiyle savaşıyordu.
"Azra lütfen uyan, benim sana ihtiyacım var." diye yalvarıyordu Yiğit. Azra onu ilk defa bu kadar çaresiz olduğunu duyuyordu.
Azra içinden konuşuyordu demek bana ihtiyacı varmış onu daha önce düşünmeliydi. Beni soktuğu durumu unutmamıştım.
Silah patlamıştı ama o an kim vuruldu hatırlamıyordu Azra. Aslında Yiğit daha kötüsünü hak ediyordu ama o vicdanlıydı. Ona güzel bir oyun oynamak fena olmazdı. Azra yeni uyanıyor gibi yaptı yavaşça gözlerini araladı. Hemen Yiğit heyecanlanmıştı ve o öpmeye kalkıştı ama Azra hemen müdahale etmişti.
"Ne yapıyorsunuz? Sizde kimsiniz?" bağırmıştı Azra ve onu üzerinden itmişti.
Yiğit afallamıştı gibiydi ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Sonra birden arkasını döndü ve kapıyı çarpıp çıkmıştı. Azra bir daha bu fırsatın eline geçmez diye düşündü. Daha yolun başındaydı ve Yiğit Beye neler yapacaktı.
Bir süre sonra Yiğit bir Doktor ile yine gelmişti ve çok sinirli görünüyordu.
"Doktor Bey bu adam kim? Neden benimde yanımda bide kalkmış beni öpmeye çalışıyordu!!" şikayet etmişti Azra Doktora.
Doktorun konuşmasına fırsat vermeden kendisi girdi araya.
"Ben senin Kocanım kadın beni nasıl tanımazsın" diye çıkıştı Yiğit.
Evet her şey tam istediği gibi oluyordu patlasın sinirden hiç umurunda değildi Azra'nın .
"Hanım efendi doğru bu Bey efendi sizin kocanız. Siz ufak bir hafıza kaybı yaşıyorsunuz. Tahminim büyük bir şok geçirdiğinizden kaynaklanıyor olabilir. Ama eminim ki Yiğit Bey ile eve giderseniz oradaki evinizi görünce bazı şeyleri hatırlamanıza yardımcı olur." diye cevap vermişti Doktor Bey.
"Ya ben bu adamla nasıl evlenmiş olabilirim ki şu tipe bakın, onunla eve gidersem kesin beni öldürür"
Bunları söylerken gerçekten Azra kendini zor tutuyordu gülmemek için.
"Bak Azram şimdi benimle evimize geliyorsun, senin belki haberin yok ama biz çok mutlu bir çifttik." diye söylemişti Yiğit.
"Buna inanmak çok zor geliyor bana, sana nasıl güveneyim?" sormuştu Azra çünkü hatırladığı kadar o kadar mutlu bir evlilik yoktu ortada.
"Sana söz veriyorum bir şey olmayacak ama lütfen artık bu hastane odasından çıkalım." diye diretiyordu Yiğit.
"İyi madem o zaman sen çık kapıda bekle ben hazırlanıp gelirim"
Yiğit için ne kadar zor olsa yine istemeyerek mecbur kalıp çıkmıştı. Azra hemen üzerindeki hastane kıyafetinden kurtuldu ve dolaptan kendi çamaşırlarını giyindi. Odadan ayrılmadan son kez aynaya baktı.
"Hadi oyun başlasın!" demişti Azra
Odadan çıktığında Yiğit kapının önünde Azrayı bekliyordu. Hemen elini beline yerleştirdi onu yönlendirmek için ama Azra izin vermedi, elini alıp indirmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALANLAR ÜSTÜNE (DÜZENLEME YAPILACAK)
RomanceMERHABA ARKADAŞLAR HIKAYEMI TEKRAR YAZIYOR VE DÜZENLENIYORUM. O YÜZDEN ÇOK FAZLA HATA OLABİLİR AMA HEPSINI DÜZELTIYORUM. KENDİNIZE IYI BAKIN. KEYIFLI OKUMALAR Düşünün, çok ama çok sevdiğiniz adamla nişanlısınız. Onunla bir ömür boyu yaşlanmak...
