YALANLAR ÜSTÜNE (DÜZENLEME YAPILACAK)

Bölüm 3 #YIGIT YETKINER# Düzenlendi

Yiğit Yetkiner ağzından: 

Ne güzel sözler ne de can alıcı bakışlar , yakar eskisi beni içimi derdim ama taki onu görene kadar....

Arkadaşlarıyla birlikte bir Cafe'de oturmuştu. Kendi fazla konuşmuyordu daha çok dinliyordu, gözlerimi ondan ayırdıktan sonra birden güldüğünü duydum. Başımı kaldırıp ona baktığımda bir insana gülmek bu kadar mı yakışır diye düşünmeden edemedim. O güzel gülüş kalbimi güneş gibi aydınlattı . Hep karanlıkta ve böyle duygulardan uzak olan kalbimde ufak bir ışık oldu. Bu kız benim hayatım olmalıydı. Bir gülüşüne herş eyi verebilirdim. Sadece bir kere göz göze gelebilmiştik. Hemen elime telefonumu aldım ilk önce çaktırmadan resmini çektim titrediğimi hissediyordum. Hayatımda hiç böyle bir şey yapmamıştım. Kendime gelmeye çalışarak  sağ kolum olan Umut'u aradım. Bu kız ile ilgili her şeyi öğrenmek istiyordum.

Hesabı ödedikten sonra masadan kalktım ve Cafe'den ayrıldım. Yine kumarhanede borcunu ödemeyen bir serseri vardı.

Kumarhaneye vardığımda adamı zemin kattaki odaya götürdüklerini söyledi kapıdaki görevli . Bende hızlı adımlarla  aşağıya indim, beni görür görmez hemen yalvarmaya başladı.

"Ağabi yalvarırım bana biraz daha zaman ver, Allah belamı versin ödeceğim" 

"Neyse, dua et bugün beni iyi günümde yakaladın sana bir hafta daha mühlet veriyorum, borcunu ödemezsen bu defa kafana sıkarım" dedim.  Sakin bir şekilde odadan çıktım odama doğru gidiyordum karşıma Umut çıktı.

"Abi  cafe'de ki kızla ilgili istediğin bütün bilgileri dosyalayarak  getirdim" dedi ve elime verdi.

"Tamam  git bir kahve getir sonra, kimse rahatsız etmesin" dedim. 

Odamda kahvemi yudumlarken bir taraftan da dosyayı inceliyordum.

Adı: Azra 

Soyadı: Akaydın

Bir hastanede stajyer olarak calışıyordu. Anne ve babasını bir  trafik kazasında kaybetmiş.

Savaş Sezgin ile nişanlı. 

Son  okuduğuma  inanamamıştım nasıl böyle bir tesadüf olurdu. Demin aşağıdaki bana yalvaran adam Savaş Sezgin değil miydi? Böyle masum bir kız nasıl olur da böyle pislik bir adamla birlikte olabilirdi aklım almıyordu.  

Hemen  Umut'u aradım ve yanıma gelmesini emrettim. Dakikalar geçmeden Umut kapıyı tıklıyordu.

"Gir"

"Buyur Patron "

"Bak Umut bu kızın arkasına bir adam takmanı istiyorum, boş zamanlarda ne yer ne içer gece gündüz ne yapıyor bilmek istiyorum anladın mı beni" 

"Tamam, Patron" dedi ve odadan çıktı. Benim de burada kalmanın bir anlamı olmadığı için eve gitmeye karar verdim.

Eve geldikten sonra  bir şeyler atıştırdım,  ılık bir duş aldıktan sonra hemen yatmaya karar verdim. Bütün gece rüyamda hep onu gördüm, adı Azray'mış ne kadar da ona yakışan bir isimdi ayni onun gibi delinmemiş bir inci misali... 

Sabah uyandım  aşağıya inip hemen kahvaltımı yaptım ardından arabamla şirkete geçtim. Acele ediyordum belki Umut bana Azra ile ilgili yeni haberler getirmiştir diye. tuhafdı artık onu düşündüğüm zaman bile beni bir heyecan sarıyordu. Nasıl olurda hiç tanımadığım bir kızı düşünüp telaşlanıyordum. 

Odama geçtim masama oturdum ilk önce bir kahve istedim sonra önümdeki dosyalara gömüldüm. Bir iki saat geçtikten sonra kapı çaldı ve Umut içeri girdi.