Karanlığın Kızı

Yıkılan Güven

sabahın ilk saatleriydi. güne bu kadar erken kalkmıştım. dün çok yorulmuştum. dün ne mi oldu ?. cevabını verecekken polisler barı bastı. kaçak yer olduğunu söylediler. Cenk kaçak yer tutmuştu. sonra kaçtık. ve o sinirle Cenk'e püskürdüm.

herşey güzel derken battı. yataktan doğruldum. telefonuma msj gelmişti.

kimden : okuldan.

'' tadilat nedeniyle okul bugün tatil olmuştu.''

buna sevinmiştim. heycanlı şekilde aşağıya indim. telefonumda dolanıyordum. Cenk msj atmamıştı. biraz fazla üzerine gitmiştim. herneyse... aklıma şu takıldı ki Gece nerde ? bu kız bu kadar misafirlikte kalamazdı. başına bişey gelmiş olmalıydı. bir an önce o Nehir denen pisliğin yanına gitmem lazımdı.neyse ki adresi biliyordum. koşarak evden çıktım. kapıyı tıkladım.

''kim o ?''

'' aç kapıyı ben Başak ''

'' Başak kim ?''

'' aç kapıyı arkadaşımı almaya geldim''

'' Gece mi ?''

'' evet ''

kapıyı açtı.

'' Gece burda 3-4 gün kaldı sonra yok oldu''

'' nasıl yok oldu ? açık konuş ''

'' parkta geziyorduk sonra eve gidelim dedim sonra ben markete girdim çıktım baktım yok. herhalde sana gitmiştir diye düşündüm.''

'' Gece aniden ortadan kaybolmaz. naptın kıza söyle pislik.''

'' hey hey ağır ol lütfen. Gece nerde bilmiyorum.''

'' kıza zarar mı verdin yoksa ? senin varya...''

'' bak Gece benim yakın arkadaşımdır ama yeminederim görmedim o günden sonra''

''hyr sen yaptın adi köpek. kız nerde nereye kapattın söyle.''

evin içine daldım. heryeri aradım. bakmadığım köşe kalmadı.

'' nerde kız söyle dedim . adi köpek . naptın kıza.''

kızın gözlerinden iki damla yaş süzüldü.

'' ben bişey yap...''

''sus. konuşma. sen yaptın.belkide kızı öldürdün. seni şurda...''

arkadan biri kolumu tuttu. bu Cenk'ti

'' ne oluyo Başak ne istiyorsun kızdan.''

'' siz tanışıyormusunuz ?''

'' evet.''

'' bak kızım se...''

'' Başak sus ! kızı ağlattın. ne suç buluyosun kızdan.''

''Geçeyi o öldürdü.''

'' o öyle şey yapmaz.''

bi an içimde şimşekler çaktı. sanki Cenk kıza hayla güvenyormuş gibiydi. ağlama hissi gelmişti. hemde çok...

Nehire sarıldı. hüngür hüngür ağlıyordu . Cenk ona sarıldıkça kalbim her defasında parçalanıyormuş gibiydi. hayatta diken üstünde duruyordum. ve şimdi düştüm. dikenler canımı acıtıyor...

hiç bişey demeden çıktım evden. hayla sarılıyordu ona. kalbimin her parçasını geride bırakıyordum. gözlerimden iki damla yaş süzüldü. ağlıyordum. eve doğru koştum. Cenk peşimden gelmiyordu. soğumuştu benden. o kıza geri dönerse ?. ben ben Cenk'i seviyordum belkide...

parkın oraya oturmaya gittim. sahil kenarına banka oturdum. çok sinirliydim. bitkin ve yorgundum.

arkadan Cenk'in sesi geldi.

''Başak ne oldu ? naptın kıza açıkla...''

'' bana nasılsın demek yerine naptın kıza diyerek hesap soruyorsun. belkide hataydı sana...''

'' yok artık öyle cici kız şeyleri. dün bana dediklerin hayla unutamıyorum Başak. bu ilgimin karşılığı buysa kusura bakma Başak dahasını bekleme. hem sen nasıl olabilirsin ki. normal sıradansın işte.''

kafasını bana çevirdim. ağladığımı görünce şaşırmıştı.

'' sen o kıza sarıldığın her an benim kalbimin parçaları yerlerde sürünüyordu be. her sarıldığın an her güvendiğin an içimde şimşekler çakıyordu. ama yanılmışım bu kalp yanlış kişiye güvenmiş.lanet olsun.''

hemen kalktığım gibi uzaklaştım. nefret ettiği kıza güveniyordu. kalbim çok yanılmış.eve geldiğimde gene boştu heryer.artık karanlığım yetmiyordu bana Gece ve Güneş olmaları lazımdı. Gece kim bilir nerde şuan. kesin kaçırıldı. onu kurtarmam lazımdı. oturmuş düşünürken akşam olmuştu ve kapı çaldı . kapıya gelen Cenk'ti. açmak istemedim. şu saatten sonra ona güveneceğimi sanmıyorum. ki bi bela vardı. Nehir bizim okula gelecekti bide... olaylar iyice karışacaktı. kapının sesini dinlemeden yukarı çıktım. biraz sanal ağlarda takıldım. sonra uyumaya çalıştım. kalbimin her attığı an parçalandığını hissedebiliyordum. hayat demek böyle acımasızmış. artık tekrardan o aştığım duvarları örmem lazım...