Gwen's POV.
Nandito ako ngayon sa Narciso Cafe. Nandito ko para makita si Babe este si Dandan. Pero mahigit isang oras na kong nandito wala pa rin sya. Nasan kaya yun? Nakita ko yung isa sa mga katrabaho nya at tinanong ko ito.
"Shena , wala pa ba si Dandan?" tanong ko.
"Ah , OTW na daw sya e." sabi nya.
"Sige salamat." sambit ko. Tumango lang sya at umalis na.
Dito ko nakaupo sa pinakadulo sa hindi mapapansin ng mga tao. Tambayan lang naman kasi ang purpose ng mga upuan dito sa pinakadulo e.
Maya maya , nakita kong bumukas yung pinto. Napatitig ako sa babaeng hingal na hingal na lumapit sa counter.
Fu*k! How I miss her. Gusto ko syang lapitan at yakapin ng mahigpit. Halata mo sa itsura nya na malungkot sya at potek! Ako ang dahilan ng lahat ng yun! Kung maibabalik ko lang sana yung araw na hiniwalayan ko sya hinding hindi ko talaga sya iiwanan at bibitawan. Pero dahil sa pagmamahal ko sa kanya nagawa ko. Kasi ayokong mas lalo lang syang masaktan.
Habang nakatitig ako sa kanya naalala ko yung mga nangyari kagabi.
***FLASHBACK.
Nakahiga ako sa kama ko ng mag ring ang phone ko.
(Insert Song : Nobody Compares by 1D.)
~Cause no one ever look so good in a dress
And it hurts cause I know you won't be mine tonight.~~
-Alexa Calling...
Sinagot ko na agad.
"Hello." sabi ko.
("Ah. Pede bang pumunta ka dito sa T-Gen? Si Danea kasi e.") Nag aalangan nyang sabi.
"Ha? Anong nangyari? Sige pupunta na ko." nag aalala kong sabi at pinatay na ang tawag.
After 5 minutes nakarating na din ako sa T-Gen. Dumiretso ako sa Private room ng bar dahil dun sila madalas mag inuman. Pag pasok ko nakita ko si Dandan na nakadukdok sa lamesa. Mukang nakatulog na. Linapitan ko sya at binuhat ko sya na para kaming bagong kasal. Pero takte! Malabo na yatang ikasal pa kami. -_-
"Sige na ako na ang maghahatid sa kanya." sabi ko.
"Salamat Gwen ah?" sabi ni Alexa at tinanguan ko na lang sya.
Tapos umalis na din kami sa bar na yun. Nilagay ko sya sa backseat ng Porsche ko. Sumakay na din ako at nag drive na. Mahimbing lang na natutulog si Dandan sa backseat. Magpapakilala muna ko.
My name is Gwen Reyes. 19 years old at 2nd year college sa Dream High Academy. Engineering ang course ko. I Came from a Rich family. Dati Casanova ako pero ng minahal ko tong babaeng nasa backseat na natutulog , nagbago ako. Mahal na mahal ko sya sa point na handa ko syang isacrifice dahil ayokong mas masaktan sya ng dahil sakin.. Well , alam kong nasasaktan na sya ngayon pa lang kaya siguro naglasing yan ng ganyan. Pero I have my reason to break up with her.
Huminto ang kotse ko sa isang simpleng apartment. Isa to sa mga nagustuhan at minahal ko sa kanya ang pagiging simple at walang arte sa buhay.
Binuhat ko na sya papasok sa kwarto nya. Paano ako nakapasok? May spare key ako.
Inilapag ko na sya kama nya at kinumutan.
Pinagmasdan ko sya habng mahimbing na natutulog , hinawakan ko ang mukha nya at inalis yung mga buhok na humarang dito.
She looks like an angel while sleeping. She seems so fine but In reality , she's being hurt.
"Babe I'm sorry. This is all happening because of me. I don't want to hurt , I don't want to leave you Babe. I just don't want to see you crying because of me. It feels like my heart are broken into pieces. I know that this is already broken , but I want you to be strong. I love you Babe , I really do." tumulo yung luha ko pero pinunasan ko din agad. Nakaramdam ako ng sakit ng dibdib ko. Napahawak ako dito.
Hinalikan ko si Dandan sa lips.
"I hope this would be our last meet."
***END OF FLASHBACK.
Nabalik lang ako sa katinuan ng may tumawag sakin.
"Gwenskie!!!" sigaw ng babaeng kakapasok lang sa pinto ng cafe. Pagkalapit nya sakin bigla nya kong niyakap. Shit!! Nasa amin yung atensyon ng tao sa loob ng Cafe. Narinig nya kaya? Mula sa pagkakayakap sakin ng pasaway na babaeng to ay dahan dahan akong tuningin sa pwesto ni Dandan. Fu*k! Naktingin sya samin.
Umalis ako sa pagkakayakap at hinarap ang Babaeng to. Baka kung ano pa yung isipin ng mga tao at ni Dandan.
"Franchesca , what are you doing here? Diba nasa America ka ?" Gulat kong tanong.
"Namimiss na kita Gwenskie e. " sabi nya ng naka pout.
"I miss you too." sabi ko sabay gulo ng buhok nya.
"Eee! I hate you Gwenskie! You ruin my hair!" sabi nya na parang bata. Natawa na lang.
"HAHA! Kelan ka pa dumating? Kamusta sila tita dun?
"Nung nalaman ko yung tungkol sayo , I decided to go back here as soon as possible. Actually kararatting ko lang kanina pero sobrang pag kamiss ko ng Pilipinas nag crave ako bigla ng Coffee and then I went here. And about mom? As usual , she's alaways busy in our business same with dad." Pinaupo ko muna sya.
Nagkekwentuhan lang kami ng mapansin kong may nakatayo sa harap namin at nakatitig pa ito samin.
"So , she's the reason?" biglang lumakas yung tibok ng puso ko. Napaangat ako ng ulo at nakita ko si Dandan na maluha luha na.
"Dandan?" bigla akong napatayo sa pag kakaupo ko.
"Siya ba Gwen?" sabi nya sabay tingin kay Franchesca.
Sasagot na sana ko ng biglang nagsalita tong pinsan ko.
"Gwenskie , who is she?" Tanong nya.
Shet! Hindi yata nya nakilala na si Dandan yung nasa picture na pinapadala ko sa kanya. Haist!
"I will tell later Franchesca , just give this to me okay?" sabi ko sa kanya at mukang naintindihan nya naman ako.
"So ano Gwen? Siya nga? Siya yung dahilan kung bakit ka nakipag break sakin? Oh wait ,Franchesca? Nice name and seems familiar but I don't care. Sabagay mukhang mayaman at laking ibang bansa di hamak naman na walang wala ako sa kanya." sambit ni Dandan habang pinunpunasan ang luha nya. Mukha namang nagulat yung pinsan ko sa sinabi ni Dandan.
Sheeet! Umiiyak siya , nasasaktan na naman siya ng dahil sakin.
"No , Dandan she's not." Yun na lang ang lumabas sa bibig. Marami na ring tao ang nakatingin samin including yung mga katrabaho nya at halatang hindi nila maintindihan ang mga nangyayari.
"Akala ko nagbago ka na. Sabi mo mahal mo ko. Pero sa mga nangyayari ngayon hindi yun yung nararamdaman ko. At talagang dito nyo pa naisipang magdate ng bago mo? Bakit? Dahil gusto mong ipamuka sakin na sya yung ipinalit mo? Maganda , mayaman at edukada? Alam mo yung masakit? yun yung tipong ayokong paniwalaan na wala na tayo pero sa pinapakita mo , isang malaking ACCEPTANCE na lang ang kailangan kong gawin. Ganun ba talaga ko kadaling kalimutan at iwanan? Yung sinabi mo na mahal mo ko, yun na lang yung pinanghahawakan ko , sabi ko sa sarili ko may pag asa pa. Malaking katangahan na lang siguro kung panghahawakan ko pa yun. Ayoko na! Nakakapagod din pa lang umasa. Nakakapagod ding maghintay sa taong alam mong hinding hindi na babalik pa. Ang sakit sakit dito." sabi nya sabay turo sa puso nya. Patuloy lang sya sa pag iyak pero pinupunasan nya agad ang mga luhang tumutulo sa kanya.
"Ayoko na Gwen. Ayoko nang intindihin ka , ayoko ng makita ka at mas lalong ayoko ng MAHALIN ka pa."
-------
Please Vote. :)
~Dheis. :*
Si Marie and Danea po yung nasa picture. :)
BINABASA MO ANG
You Are The One (On-Going)
Novela JuvenilAnong gagawin mo kapag iniwan ka ng taong mahal mo? Hahayaan mo ba ang sarili mong mabuhay sa nakaraan? Paano kung sa lahat ng nangyari yun , may makilala kang iba na handang isalba yang puso mo sa sobrang sakit na naramdaman mo sa pang iiwan sayo...
