Chapter 7

141 4 0
                                    

AIRA'S POV:

- AFTER 5 WEEKS -

"Bess bukas na ang kasal nina Abby. Handa ka na?"-Charms.

Biglaan kasi yung kasal nina Khalil and there's no photographer na available kundi kami ni Charls. Kaso hindi kaya ni Charls na sya lang kaya.... pumayag ako.

"Oo.....siguro naman handa na ko..."-me.

"Sige. Asikasuhin ko lang ang mga things na kailangan asikasuhin para bukas."-Charms.

Nag nod lang ako. At umalis na si Charms.

Ako nalang dito sa studio at nahliligpit na din ako dahil uuwi na ko.

And btw.... I got my own brand new house! Kabibili lang nina mama last month pero hindi ko alam.

" Ilang beses ng nag-away"

Shet bakit ito pa ang nagplay?

"Hanggang sa magkasakitan Na ‘di alam ang pinagmulan
Pati maliliit na bagay
Na napag-uusapan
Bigla na lang pinag-aawayan"

Ewan ko ba! Gusto kong patayin yung music sa phone ko pero di ko magawa...

"Ngunit kahit na ganito
Madalas na ‘di tayo magkasundo
Ikaw lang ang gusto kong makapiling Sa buong buhay ko.."

Eto nanaman. Naiyak nanaman ako. Naalala ko nanaman si JD! Eto kasi yung kinakanta nya sakin pag nagaaway kami.

"Kahit na binabato mo ako ng kung anu-ano Ikaw pa rin ang gusto ko
Kahit na sinasampal mo ako't
Sinisipa't nasusugatan mo
Ikaw pa rin Walang iba
Ang gusto kong makasama
Walang iba
Walang iba--"

Di ko na kaya. Pinause ko na yubg music.

Napaupo na ako sa sahig at nakita ko ang picture namin ni JD sa box. Kaya sya nasa box kasi susunugin ko na lahat ng pictures namin.




Pero ewan ko ba. Instead na itapon ko yung picture.... yinakap ko ito.



All I need now is to forget him! Para mawala na tong pain. I want this pain to stop..... pero ayaw eh. Hindi ko pa din makalimutan si JD.


"Ayoko na.... tama na...."-me.

****

Andito na kami sa simbahan at eto na si Abby naglalakad na sya sa isle habang nagpe-play ang thousand years.

At kami naman ni Charls take ng take ng pictures.

"Aira dun tayo sa harap."-Charls.



"Hindi na. Ikaw nalang tapos ako dun sa may side para may side view na picture."-me.



"Ok."-Charls.

Pumunta na ako sa side at nagstay ako dun.

****

Eto na. Wedding vows na....




Konti nalang at sasabihin na ng priest na husband and wife na sila.



How I wish that I had a wedding like this.....




Yan nanaman! Naiyak nanaman ako. Pinilit kong itikom ang bibig ko at nagfocus nalang sa pagpipicture para hindi nila marinig ang mga hikbi ko.

(A/N: Look at the multimedia)

The Heart Remembers (Kathniel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon