Chapter 12

97 3 0 
                                    

                                              
JD'S POV:

                          
Andito na ko sa room 27 dahil andito si Ms. Sungit.

                          
Sino pa?!

                          
Edi yung muntik ko ng mabangga na nahimatay.

                          
Pssh. Di ako makapaniwala na iniwan nya talaga ako.

                          
Sya yung dahilan kung bakit wala ako sa mood kanina. Kaya muntik ko ng mabangga si Ms. Sungit.

                          
FLASHBACK:

                          
"KATS! SABIHIN MO NA KUNG ASAN SI BIANCA!! PARANG AWA MO NA! PLEASE!!!"-me.

                          
("Bro sorry pero di talaga pwede!")-Sed.

                          
Tinawagan ko sina Kats dahil nawawala si Bianca. At sabi ni mama aalis na daw sya.

                          
"ANO BA?!!?! SABIHIN NYO NA!!! NASAAN SI BIANCA?!"-me.

                          
Nasa kotse na ko. 

                          
("BRO SA HOSPITAL!!")-Lest.

                          
Bago pa sila makapagsalita ulit ini end call ko na at dumirecho na ko sa hospital na tinext nila.

                          
***

                          
Kung saan saan ko na hinahanap si Bianca. Pero di ko sya makita. Andito ako sa Cafeteria at tinawagan ko ulit si Kats.

                          
"PLEASE. SABIHIN NYO NA KUNG NASAAN ANG GIRLFRIEND KO!!! NASAN SI BIANCA!!! PLEASE!!"-me.

                          
("Bro... nasa airport si Bianca. Aalis na sya.")-Kats.

                          
Ini end ko na yung call at tumakbo na ko. Kaso nakabangga ko yung babae.

                          
"Omygosh!"-?

                          
"Nako sorry miss."-me.

                          
" Ikaw nanaman?!?! Hanggang dito ba naman kailangan pa kitang makita!?!?!"-Miss.

                          
Yung muntik ko nang mabangga. Yung babae sa mall.

                          
"Sorry talaga miss. Di ko talaga sinasadya."-me.

                          
Tumakbo na ko.

                          
Nasa kotse na ko aalis na sana ako pero tumawag si Kats. Sinagot ko yung tawag nya.

                          
"HELLO!"-me.

                          
("Bro wag ka na pumunta. Nakaalis na sya.")-Kats.

                          
Ok I was too late....

                          
Sunod sunod ng tumulo ang luha ko.

                          
"Bakit hindi nyo sinabi na aalis sya?"-me.

                          
("Bro kasi---")-Lest.

                          
"Sana nakapagpaalam man lang ako!! Sana naabutan ko pa sya diba?!?!?!"-me.

                          
("Bro utos yun ng papa nya! Kaya sinabi samin ni Bianca na wag namin sabihin sayo kasi alam nyang pipigilan mo sya! At lalo lang kayong paglalayuin ng papa nya pag hindi sya nakatuloy papunta sa states.")-Kats.

                          
"...."-me.

                          
("Kuya.. ok lang yan. Babalikan ka din nun.")-JC.

                          
"HINDI JC. SANA HINDI NA SYA BUMALIK. SANA HINDI NA SYA MAGPAKITA ULIT. SANA HINDI MANGYARI YUNG SINASABI MO JC."-me.

                          
End of call.

                          
Time check → 8:00 PM

                          
Sumasakit ang ulo ko kaya tumulog muna ako.

                          
****

                          
10:00 PM

                          
Gabi na pala. 

                          
Siguro uuwi na ko. Ayoko naman mah overnight dito sa hospital.
The Heart Remembers (Kathniel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon