de ravenvrouw

sisselspraak

De volgende ochtend sta ik al vroeg op. Ik kam mijn haar, poets mijn tanden en loop naar de grote zaal om te ontbijten. Vandaag beginnen de lessen weer, en ik heb er best zin in. Helaas voor me zit als enige aan de tafel Gladianus Smalhart. De rest ligt waarschijnlijk nog te slapen. (Behalve Perkamentus maar die zal wel in zijn kantoor zijn). Ik loop stil naar de tafel, hij kijkt in zijn agenda dus ik heb nog een kans om ongezien weg te glippen. Maar het is al te laat, hij heeft me gezien. 'Hallo Yasmien! Wat fijn dat ik je weer zien.' Hij zegt het zoals altijd heel charmant, waardoor ik bijna moet overgeven. 'Hallo Gladianus
...' Hij glimlacht zo idioot dat ik mijn best moet doen om niet in de lach te schieten. 'Kom naast me zitten.' Zegt hij. Met een afkeurend gezicht ga ik zitten. 'Wat ga je eigenlijk doen in je eerste les?' Vraag ik. Hij lacht en zegt: 'ik heb een leuke opdracht voorbereid!' Hij pakt een blaadje en geeft het aan mij. 'Kijk maar!' Snel bestudeer ik het blaadje. Na een 4 seconden valt het kwartje. 'Eeehh... volgensmij heb je mij het verkeerde blaadje gegeven, deze vragen gaan alleen maar over jou.' 'Nee hoor, dit is de goeie!' Ik staar hem met open mond aan. Ik wil vragen waar hij in godsnaam mee bezig is, maar op dat moment komt Severus binnen. Merlijns baard, dat heb ik weer! Severus kijkt ons vreemd aan en gaat dan aan het uiteinde van de tafel zitten. Ik geef het blaadje terug aan Gladianus en ga naast Severus zitten.

Het is doodstil in het lokaal. Maar dat is het altijd als Severus praat, omdat je hem niet wilt meemaken als hij boos is. 'Jullie gaan vandaag slinksap maken, de ingrediënten staan op het bord. Als jullie iets niet weten dan is Juffrouw Ravenhart er om jullie te helpen.' Met die woorden gaat hij aan zijn bureau zitten en begint met het nakijken van toetsen. We zijn nog maar net begonnen als Ron al zijn hand opsteekt. Ik loop naar hem toe. 'Moet ik nou mandragora sap gebruiken of slijm van de flubberwurm? Vraagt Ron. 'Slijm van de flubberwurm.' Antwoord ik. Hij knikt. Ik wil net weer gaan zitten als ik een grote knal hoor. Marcel heeft zijn ketel laten ontploffen. Severus loopt er kwaad naartoe en zegt spottend: 'zeker weer niet de ingrediënten goed kunnen lezen zoals altijd?' Heel Zwadderich ligt in een deuk. Vooral Malfidus, maar na een paar dodelijke blikken van mij houdt hij op. Marcel ruimt met een rood hoofd snel de troep op.

Na een tijdje zit de les er op en moet iedereen zijn drankje inleveren. Malfidus komt met een triomfantelijk gezicht naar voren en geeft zijn flesje af. Severus bestudeerd het en zegt dan: 'goed gedaan, 5 punten voor Zwadderich.' Daarna komt ook Harry naar voren. Hij wil het flesje afgeven maar Severus zegt: 'dit ziet er niet goed uit Potter, dat zag ik meteen al. 5 punten aftrek voor Griffoendor.' Boos sta ik op en roep: 'o jaa? Ik zie anders heel goed dat meneer Potter hetzelfde goede brouwsel heeft als meneer Malfidus. Mischien nog beter zelfs! Dus ik eis dat u hem ook 5 punten geeft.' Een beetje verbaast kijkt Severus me aan. Normaal gesproken val ik hem bijna nooit in de rede. 'Goed Potter, je kunt gaan.' Zegt Severus. Zodra hij het lokaal uit is komt Severus naar mij toe. Ik verwacht een hele preek, maar in plaats daarvan zegt hij: 'je had gelijk Yasmien, ik zat fout. De drankjes waren inderdaad hetzelfde.' Ik wil bijna sorry zeggen, maar dan dringen de woorden door. Hij zegt dat hij fout zat! Dat is nog nooit gebeurd! Een beetje verwart staar ik hem aan. 'O-oké' stotter ik. We staren elkaar een beetje ongemakkelijk aan. Dan loopt Severus weer na zijn bureau en gaat zitten. Ik ga ook zitten en na een paar minuten komen de eerstejaars binnenlopen voor hun eerste les.

Die avond zit ik op mijn kamer. Iedereen is de grote zaal aan het eten, maar ik heb geen honger. Ik denk terug aan de tijd dat ik zelf op deze school zat. Ik werd niet vaak geaccepteerd omdat ik anders was, met mijn vleugels enzo. Gelukkig had ik twee vrienden die me door dik en dun steunde: Lilly en Severus. Maar na een tijdje kregen Lilly en Severus ruzie. Severus werd vaak gepest, vooral door een bepaald groepje die bestond uit James Potter, Sirius Zwarts, Remus Lupos en Peter Pippeling. Lilly en ik beschermde hem altijd. Op een dag, toen ik ziek was, werd Severus weer gepest. Lilly kwam al aanrennen om hem te helpen en te roepen dat ze hem met rust moesten laten. Maar toen zei Severus iets heel stoms: 'ik heb geen hulp nodig van een modderbloedje!' Lilly is toen huilend naar mij toe gerend en verteld me alles. De dag erna wilde ik Severus spreken over wat er gebeurd was en vragen waarom hij dat had gezegd. Ik tikte hem aan en begon een hele boze preek. Severus luisterde nouwelijks. Hij staarde maar voor zich uit met een schuldige en verdrietige uitdrukking op zijn gezicht. Daarna begon ik mij schuldig te voelen omdat ik hem zo hard aan pakte. Ik legde hem uit dat als hij zijn excuses zou aanbieden, ze het hem misschien vergaf. Maar dat mislukte. Lilly wees hem af. Na een aantal jaren trouwde Lilly met James. Ik kwam naar hun bruiloft, maar Severus niet. Waarschijnlijk omdat hij vondt dat Lilly hem veraden had. Ik raak op uit mijn gedachten. Ik loop de gang op, want ik heb even wat frisse lucht nodig. De maan glanst aan de hemel. Ik loop een tijdje door. Opeens hoor ik stemmen uit de gang komen. Verbaasd loop ik er naartoe. Harry, Ron en Hermelien staren alle drie naar iets. 'Harry, Ron en Hermelien, jullie horen in de grote zaal te zitten.' Ik doe mijn best om streng te klinken maar het lukt niet echt. Ik vraag me soms echt af hoe Anderling dat doet, dat streng klinken. Ze schrikken als ze mij zien staan. 'Wat is er aan de...' verder kom ik niet, want ik zie opeens iets aan de muur hangen. 'Dat- dat is de kat van Vilder.' Stamel ik geschrokken uit. 'Heeft een van jullie dit gedaan?' Ze knikken alle drie nee. Hermelien doet een stap naar voren en verteld: 'Ron en ik kwamen Harry tegen in de gang en hij vertelde dat hij een...' ze kijkt naar Harry en hij knikt goedkeurend. 'Een stem gehoord had.' 'Een stem?' Vraag ik. 'Ja, zegt harry, hij zei dat hij ging moorden.' 'Moorden!!!' Herhaal ik geschokt. 'En waar kwam die stem vandaan?' Harry haalt zijn schouders op. 'Geen idee, het leek wel alsof het uit de muren kwam.' Snel bedenk ik wat we nu prescies moeten doen. 'Kom, we gaan naar het schoolhoofd, die weet vast wel een oplossing voor dit probleem.' Vertel ik. Ze knikken en we willen weglopen, maar opeens stijgt er een gemompel op in de gangen. Schit! Het avondmaal is afgelopen! Alle leerlingen met hun klassenoudsten komen de gangen in. En één voor één kijken ze geschokt naar het tafereel. Hoe komen we in vredesnaam uit deze benarde situatie!