~Ve Adalete, Gülümse!

38 3 0
                                    

"Hey, elimi o kadar hızlı çekiştirme! Daha biraz önce çıkardılar serumu!"

"Kıyamam. Özür dilerim sevgilim."

"Tamam, sorun değil. Nereye gidiyoruz?"

"Bize bir taksi lazım."

"Neden?"

Adil, beni durdurdu. Gözlerinde özlem, acı ve aşk vardı. Belki biraz da acıyordu bize. Belki de bu dünyadan beni  uzak tutamadığı için kendine kızıyordu. Ama bilmiyordu. Beni uzak tutmaya çalıştığı o dünyanın içinde doğmuştum ben.

"Neden durduk? Ve neden bana böyle bakıyor--"

Cümlemi tamamlamama izin vermeden dudaklarımı kilitledi. Özlemiş olduğu her halinden belliydi. Canının yandığını hissediyordum. Dudakları pamuk kadar yumuşak ama elleri jilet kadar keskinken ona nasıl karşı koyabilirdim? Elleri belimi kavrarken parmaklarımı saçlarında kenetledim. Bu yumuşaklığı özlemiş olduğumu hatırladım birden. Yağan yağmur bile aramızdan geçemiyor, bizi sadece ıslatıyordu. Ona bu kadar yakın olmayı özlediğimi hissettim. Ah, lanet olsun, neden bu kadar çekici olmak zorundaydı ki?! Elleri aşağı doğru inmeye başlayınca ne yaptığımızı ve nerede olduğumuzu hatırladım. Zaman mekan kavramı geri gelmişti. Her halinden belliydi, özlediği, çaresizliği. Ama ne kadar özlemiş olursa olsun, sokağın ortasında olduğumuzu hatırlaması gerekirdi.

"Ah, tamam. Bu kadar yeter."

"Özlemişim."

"Biliyorum. Şimdi bir taksi bul ve eve gidelim."

"Senin evine mi?"

"Seninle cesetlerin üzerinde sevişmek istemiyorum."

"Farklı bir fantezi olabilirdi ama kararlarına saygı duyuyorum."

"Baksana. Yine aynı yere döndük. Taksi :)"

"Vermek konusunda hala ciddi misin?"

"Daha zarif de sorabilirdin."

"Peki, soruyorum? Seni hissetmeme izin var mı?"

"Hmm. Cesetler bizi izlemeyecek olursa..."

"Ah, hadi ama sevgilim."

"Düşünülebilir."

"Her şey yeniden başlıyor sanırım."

"Beni merak et."

"Beni düşün."

"Ve Adalete,"

"Gülümse."

Taksi hızla geçerek, yağan yağmurun yerde bıraktığı su birikintilerini üzerimize sıçratırken, Adaletin kollarında Gülümsüyor olmanın tadını çıkarıyordum. Ama bizim için acı, çaresizlik, gizem ve hüzün yeni başlıyor olsa da aşk her zaman benim yatağımda, ikimizin arasında, biz adalete gülümserken bizi izliyor olacaktı.

Gülümse AdaletHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin