Adım siyah, sanım kara.
Doruk :
_Sadece, sadece bitsin. Kurcalama. Zaten olmuyordu.Yeşim :
_Gerizekalı! Ne demek olmuyordu!Doruk :
_Olmuyordu işte Yeşim! Yapamıyorum! Bitsin, gitsin. Arkadaş kalalım.Yeşim :
_Başkası var değil mi! Biliyorum, en başından beri başka bir kız var!Doruk, Adil'e "söyleyeyim mi" dercesine bir bakış attı. Adil, gözleriyle "söylersen bitersin" diye cevap verdi.
Doruk :
_Saçmalama! Başka biri yok! O kadar şerefsiz değilim!Ah, Doruk. Evet; o kadar şerefsizsin.
Yeşim :
_Neden o zaman?! Neden bırakıp gidiyorsun!Doruk :
_Seni. Seni sevmiyorum Yeşim.Yeşim, gözlerindeki ışıltıyı kaybettiğini hissetti. Sıkıca toplanmış saçlarını açtı. Tokayı yumruğunda sıktı.
Yeşim :
_B-ben de Seni sSevmiyorum!
Diye bağırırken elinde sıktığı tokayı Doruk'un avucuna fırlattı ve topuklu ayakkabılarının hastane zemininde çıkardığı tiz sesin verdiği bir nevi özgüvenle kapıdan dışarı çıktı.Gülse :
_Şerefsiz. Sen, bir orospu için sana değer veren bir kızı bırakabilecek kadar gerizekalısın. İrem'i sevdiğini
sanıyorsun ama yok öyle bir şey! Kendine sor derim Doruk ZENGİN! Sen onu ; onun iyiliği için ondan vazgeçebilecek kadar seviyor musun? HAYIR! Ama Yeşim; o seni, senin için senden vazgeçebilecek kadar seviyordu. Ve vazgeçti! Anladın mı Doruk ZENGİN!Gülse'nin omuzlarına düşen kömür karası saçları, simsiyah gözleri kadar korkutucu değildi. Doruk bunca tehditvari sözden korktuğunu belli etmeden Gülse'nin üzerine yürüdü.
Doruk :
_Senin orospu dediğin kız, senden daha namuslu. En azından senin gibi her kavgadan sonra biriyle yatmıyor.Doruk da çekip gitti. Bu sefer Yeşim'in arkasından değil ama.
®®®®®®®©©©©©©©©
Adil :
_Gülse, Doruk ne diyor.Gülse :
_Adil şimdi bunu konuşmak istemiyorum.Adil :
_Beni aldattın.Gülse :
_Çok uzun süredir beraberiz, sen de sıkılmadın mı? Hem önemli olan kiminle yattığım değil.Adil :
_Önemli olan ne Gülse! Önemli olan ne!Gülse :
_Önemli olan sensin Adil! Önemli olan sadece sensin. Huzuru çok başka yerlerde aramış olabilirim. Ama sende buldum.Adil :
_Aramamalıydın Gülse. Aramamalıydın.O da basıp gitti. Gülse arkasından koştu. Elini omzuna attı :
Adil :
_Gelme. Yeter. Bitsin. Yoruldum senden.Gülse'nin yüzündeki umutlu gülümseme yok oldu. Sanırım artık hiçkimse adalete gülümsemiyordu.
Gülse :
_Yoruldun mu. Yoruldun demek. Ama ben yorulmadım Adil. Ve yorulmayacağım.Adil :
_Gülse. Sen busun bebeğim. Vazgeçme. Benden asla vazgeçme hayatım.Gülse :
_Biraz önce öyle demiyordun.Adil :
_Benden başka herkesle yatmış olman?Gülse :
_İnan bana bu, babamı öldürmüş olmandan daha iyidir.Adil :
_Kim Söyledi!Gülse :
_Şizofreni hastası olduğunu biliyorum. Bunu da bilinçli yapmadın. Değil mi.Adil çoğu kişiyi öldürürken bilinci yerinde değildi. Ama Gülse'nin babasını öldürdüğü anı hatırlıyordu. Lise yıllarında, onun Savaş'la beraber olmasını kendine yediremeyip Gülse'yi öldürmeye çalışmıştı, ama kurşun nasıl olduysa babasına denk gelmişti. İyi ki de öyle olmuştu. Gülse'yi, bir anlık sinirle kaybetmek yerine babasını öldürmek daha iyiydi.
Adil :
_Hayır sevgilim. Yalan söylüyordu. Bilerek yapmadım. Bu özür dileyerek silip atılabilecek bir şey değil biliyorum ama...Gülse :
_Tamam, hasta olman senin suçun değil.Adil :
_Bilincim yerinde olsaydı bunu asla yapmazdım. İnan bana. Yalan söylüyordu. Hala.Gülse :
_Biliyorum sevgilim. Biliyorum.Adil uzandı ve yavaşça parmaklarını Gülse'nin parmaklarına kilitledi. Gülse, şakaklarını Adil'in omzuna tam yaslayacakken bir çığlık sesi duyuldu.
Adil :
_Ah, yine mi.Gülse :
_Koray. Yeniden mi.¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢
Gülse :
_Bu sefer ne istiyorsun.Koray :
_Ah, sadece senin hayatını. Fazla bir şey istemiyorum. Muzip sırıtışında bir parça karizma vardı.Adil Gülse'yi kollarına aldı.
Adil :
_Yok canım. Bok bulursun Koray.Koray :
_Adil GÜVEN, beni sinirlendirmek çok da iyi bir fikir değil maalesef.Adil :
_Ne olur lan sinirlenirsen?!Koray, silahı Adil'in turuncumsu ama yeşilin daha ağır bastığı çekici gözlerinin ortasına doğru nişan aldı.
Koray :
_Yiyorsa, burda da adalete gülümseyin.Xisiyah'tan.
Merak edin.
Düşünün
Ve.
Adaletin Çığlıklarına Kulak Verin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülümse Adalet
FanfictionAdil'in evinde, etrafta dönen cesetler ve büyük meblada paralardan oluşan karanlık bir dünya. Gülse'nin sigarasının dumanındaki gizeme eşlik eden viski bardağındaki şeffaflık. Savaş'ın intihar ettiği uyku hapları sayesinde zar zor bulduğu huzur. Kor...