YANLIŞ KİŞİ

Bölüm 18

Yaklaşık bir haftadır Harry ile görüşmemiştik. Zaten en iyisi buydu diye düşünürken telefonum titredi ve plates topunun üstünden kalkıp telefonuma doğru ilerledim.
"Telefon numaranı şimdi bulabildim. Soramadım üzgünüm, o gün... iyi miydin? Yani iyi değildin. Ah! Tanrım! Sorun neydi Lydia? Çok merak ettim. Hemen cevap vermezsen kafayı yiyeceğim!
-Harry"

"Seni merakta bıraktığım için üzgünüm. :) ;) Sadece... Bilmiyorum mesajla anlatılacak şeyler değil sanırım.
-L"

"O zaman en yakın zamanda öğrenmek istiyorum?
-H"

"Kendimi hazır hissedince neden olmasın.
-L"

"Hadi ama. Evlenmiyoruz ya!
-H"

"Pekala :))
-L"

"En yakın zamanda.
-H"

"En yakın zamanda.
-L"
Bu konuşmadan heycanlanmak sonrasında beni pişman etmişti. Lexi onu sevdiği için kendimi ihanet etmiş gibi hissediyordum. Bilmiyorum. Belki Lexi onu sevdiği için yalnızca merak duyuyorumdur. Ama Harry kesinlikle yazdığı, hayal ettiği gibi psikopat falan değil. Yani sanmıyorum.

2 saat sonra..
Spordan sonra duşa girmiş yatağımda uykudan bayılmak üzereyken kapı çaldı. Yataktan sürünerek çıktım ve neredeyse ağlayarak kapıya ulaşmaya çalıştım.
Kapıyı açtığımda hem şaşırmış hem sevinmiştim.
"Burayı tesadüfen bulmuş olamazsın?" dediğimde güldü ve bahçede çiçeklerimi sulayan bahçivanı gösterdi,
"O benimle de çalışıyor."
Yorgunluktan cevap veremedim ve öyle baktım. Harry kaşlarını kaldırdığında onu içeri davet etmek aklıma gelebilmişti nihayet! Ah aptal kafam! Daha şimdiden rezil oldum!
"Geç geç. Yorgunluktan ne yaptığımı şaşırdım."
"Hiç sorun değil. Eğer gitmemi ina ediyorsan sorununu öğrenmeden bunu yapmayacağım."
"Ah, hayır. Yanlış anladın."
"Hadi, anlat."
"Immh.. Kavhe yapayım?"
Kolumdan tuttuğu gibi beni koltuğa oturttu ve ceketini çıkartıp gözümün içine bakmaya başladı. Nasıl oldu bilmiyorum, herşeyi anlatmaya başladım.

Tonlarca peçete,bir sürü göz yaşı ve bir adet akan burundan sonra...

Konuşmam bittikten sonra öylece birbirimize bakıyorduk. Sadece baktık. Derin bir nefes alıp yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı. Hiç bu kadar rahat hissetmemiştim. Belki de kardeşimle aynı adama aşık olmuştuk.