Ölümün Rengi Kızıl

prenses uykudan uyandı

Bilinmeyenden gerçek hayata dönmek. Heryerim ağrı içinde ne kadardır uyuyordum acaba? sesler...neden herkes toz bulutunun içinde. Ne olmuştu kafam hâlâ yerinde değil."uyanıyor" tanıdık bir ses ama kalbim bu sesi korku ile karşıladı."lütfen herkes odayı boşaltsın" ayak sesleri çok fazlaydı.Tanri aşkına biri şu ugultuyu durdursun.titredigimi hissettim kemiklerim sanki yerine oturuyordu. Neden vücudumu oynatmakta zorlaniyordum. Neler oluyor ne oldu bana.biri kafamda ki şu lanet sesi sustursun.hafifce gözlerimi araladım çok fazla ışık "kapatın ışıkları"kelimeler ağzımdan çok zor çıkmıştı. Bütün ışıklar kapatıldı. Güzel şimdi daha iyi."hanımefendi iyimisiniz"tatli bir ses kulağimı tırmaladı.cok tanıdık  bir yüz ama hafizam hâla herkesi reddediyordu.  "Ben...ne zamandır uyuyorum?"konuşmak ilk defa zor ve acı verici olmuştu hala birsey hatırlıyamıyordum. "2 yıldır bu haldesiniz " dedi tatlı ses gergin bir şekilde. 2 yıl mı? Bu şaka olmalıydı 2 yıldır neden uyuyordum.oldugum yerde kıpırdamak çok zordu.ellerim ayaklarım vücudum yeteri kadar hisse sahip değildi."2 yıldır hareket etmiyorsunuz bu çok normal "hemşire anlamış olacak ki tedirginligimi geçirmek için tatlı sesi ile beni uyardı. Ama yanlış birseyler vardı. Bu normal değildi."görmem gereken biri var...onu bulabilir misiniz?"sesim hala titriyordu konuşmak beni yoruyordu."efendim kendinizi daha fazla yormaniza izin veremem üstelik babanız kimse ile görüşmenizi istemiyor "kafasını öne eğerek söyledi bunu.demek babam....işin içinde benim babam var ise eğer gerçekten kötü bişeyler olmalıydı.gözlerimi açık tutmakta zorlanıyordum dipsiz karanlık yine içine çekiyordu beni uğultu geri gelmişti.başım zonkluyordu.sanki acılı bir ses kuyudan seslenircesine "kurtar beni " diye bağırdı kulağım bu sesi hemen algıladı bu kız kardeşimin sesi, Suna...evet Suna en son suna ile kampa gidiyorduk...Suna bana yardım et...

Hemşire
Odadan cıktığımda kapının önu Akbaba doluydu. "Kızım...nasıl?"tek bir kişi buruktu.Mustafa bey endişeli gözler ile ağzımdan çıkacak sözleri bekliyordu. "Hiç birşey hatırlamıyor sadece tedirgin...güzel bir hikaye bulacağınıza eminim"dimdik öylece söyledim bunu.Mustafa Bey ülkenin hastahane zenginlerinden, bizim bulunduğumuz hastane dahil her şehirde kendine ait özel hastahaneleri var.bu onu güçlü zengin yaptığı gibi tehlikeli de yapıyor. Tabi tek zarar gören kendi değil çevresi de büyük zararlar görüyor.cok büyük bir olay olmuştu buraya bu hastahaneye çok büyük sorunlar gelmişti. Ve bu hem bizi hem altınsoy ailesini büyük şekilde etkilemişti. Peki sebep olanlar? Hepsi suan mükemmel hayatlarını yaşıyor hepsi suan karşımda.prenses uykusunda peki ya biri onu uyandırırsa. ? Prensesin masumlugu saflığı masalların çok ötesinde.ve bu masala bir yan kahraman lazım.herkes gittikten sonra tekrar odaya girdim.bilerek prensesi uyutuyorduk ve bilerek şimdi onu uyandıracaktım. Herşeye hazırlıklı olmam bana cesaret veriyordu çünkü bu oyunda bende kaybettim ve bende elleri bile lekeleyenmeyen kişilerden intikam istiyordum bunu da burda uyuyan kızıl prenses yapabilir sadece.Evet şimdi sıra bize gelmişti.

...

vücudumda karıncalanma hissediyordum.dipsiz karanlık yerini tatlı sıcak güneşe bırakıyordu. Yinede içim huzursuzdu.yasadıgım bu karanlık güzeldi,sadece kendimleydim.dışarısı rahatsız edici, korkuyorum, korktuklarım beni boşlukta bırakıyor yeterince iyimiyim neler yaşadım neden insanlar ile görüşmem yasak ben ne yaptım?
Gözlerim düşüncelerime meydan okurcasına hafif hafif dünyaya açılmaya başladı.ben buna hazır değildim.iste tam anlamı ile herşey yine önümde.bembayaz bir oda kocaman bir televizyon tam karşımda.hafif aralık bir cam tatlı rüzgarı cigerlerime çektim. Uzun zamandır bu his çok uzaklardaydı.oda hafif papatya kokuyordu evet papatya başımı yavaşça kaldırdım tam yanımda bir demet papatya vardı.en sevdiğim çiçekler ama neden mutlu değilim bu beni neden rahatsız etti.gözlerim oda da bir nefes aradı.orda öylece oturuyordu bu yüzü tanıyorum bu yüz içime büyük hüzün dalgasını getirdi bıraktı. "Meltem abla"evet çok iyi tanıyordum Yasemin'in hemşire ablası bizim sadık çalısanımız meltem abla.iki yıl içinde çok değişmiş.eskiden daha alımlı daha bakımlı olurdu.simdi sadece üzerinde pembe hemşire kıyafeti, siyah saçlarını özensizce toplamış ela gözlerinin altında mor halkalar oluşmuş belli ki hiç uyumamış. Oldukça kilo vermiş vücudu zayıf düşmüş."Günaydın Kızıl prenses" sesi kalbime kadar ulaştı bunu hafif gülerek söylemişti ama niye beni hüzünlendirdi.Ayaga kalktı ve yanıma yaklaştı iyice yüzüme doğru eğildi. "Artık unutmak yok.hatırlaman için herşeyi yapıcam bu kısa sürmek zorunda çünkü devam etmen gereken bir liste var "gözlerinden şiddet akıyordu benden ne istiyordu bu neyin listesiydi.? "Hatırla Lara...senden neler çaldılar Hatırla..? "Gözlerimi kapattım bu neydi şimdi yine o rüyalardan biri mi yoksa? Hatırla Lara...neyi hatırlamam gerekiyordu. "KURTAR BENİ! "yine o ses kulaklarımı tırmalıyordu. "Koş Lara Koş beni bırak koş''bu ses evet bu ses...Bu ses eksik hissettiğim gözlerimi açtığımda görmek için aradığım bu ses.."Tarık"dedim kısık bir sesle."BİNGO! " yasemin abla kahkaha attı. "Hızlı ve guzel başladık"gulumsemesi acı bir hâl aldı."Hatırla kızıl ne kadar korkunç oldugunu" Korkunç? Ben mi? Kendimi bile koruyamazken mi ?
"İntikam listen hâlâ elimde."cebinden bir kağıt çıkartti."bunu seni buraya getirdiklerinde cebinde buldum ve o zaman anlattikları hikayenin yalan olduğunu anladım" kendimi toparlamaya çalıştım listeye göz ucuyla baktım hepsi tanıdığım kişiler hepsi arkadaşlarım ve biri benim kendi Babam. ..
Gözlerimi sımsıkı kapattım eksik olan birseyler vardı. ..Kanlı eller ruyalarımda gördüğüm kanlı eller.ben nasıl bir intikam planlamıştım ben neyin intikamını alıyordum. TARIK. ..neden gelmemişti beni neden ziyaret etmemişti.Babam...neden babamı öldürmek istiyordum. ..
Kafamın içinde milyon tane kelime dans ederken o sahne bir anda beynime hücum etti.

2 yıl önce
"Koş lara kos" duyduğum tek şey bu olmuştu.bana bir daha hiç Lara diyememisti. Koştum onu geride bırakıp ormanın içinde koştum.butun orman bana yol veriyormuşcasına tutarsızca ağaçların arasından geçip gittim.bir ağacın arkasına saklandim çok yoruldum çok nefessiz kaldım.bir el çığlık atmama sebep oldu."yasemin kafayı mi yedin!"korkmustum sarı saçları karman corman olmuş mavi gözleri korku ile bana bakan yasemin onun bu gözlerini bir daha görebilecek miydin? "Lara kurtar beni "korkmustu ona sarildım. Bunun sonu yoktu. Yuzlesmem gerekiyordu. "Kaç yasemin kaç yola çık ve yardım işte hemen!"onu ittirdim bana sarıldı "kendini koru Lara sen degerlisin hepimizden degerlisin"tekrar ittim gitmesi için elimle işaret ettim.Tariğın sesi artık gelmiyordu. Onu bıraktığım yere geri döndüm ve işte hersey o an başladı ben o an intikam yemini ettim ben o an katil oldum ben o an ormanda ki her canlının nefesini kestim ben o an Kızıl ölüm Oldum. ..