Ölümün Rengi Kızıl

İHANETİN BÖYLESİ

Aşk için neler yapabiliyor bir insan?Aldatmak terketmek kandırmak ve benim gibi öldürmek.öldürmek aşkın en saf hali olabilseydi keşe.çünkü Tarık ölümü hakkeden yaşancı bir prensti.sadece beni kandırdığı için değil suna kardeşim onun için.hala suna olayını çözemiyordum yaşıyor mu ölümü bilmiyordum.Tarık onu da kandırmıştı belliki duyduğum bir kaç dedikoduya göre suna da Tarığa aşık olmuştu.bunun için ona kızmıyorum belki benden intikam istemişti çünkü suna babamın ikinci eşinden olan kızı ama ben onu öz kardeşim gibi seviyordum.Annem öldüğünde ben daha on yaşımdaydım çok geçmeden babam serpil hanım ile evlenmişti iyi bir kadındı otoriter di.zaten bu evde kim yaşarsa yaşasın asla birbirimizi kolay kolay göremezdik.herkes çalışırdı herkes daha fazla para kazanmanın peşindeydi kimse mutlu bit aile arzusu ile yaşamıyordu.bizim gibi ailenin çocuklarına genelde baba meslegını okuyup şirketin basına geçmesi gerekirdi.bizde bunu yapacak olan suna olmalıydı çünkü ben tiyatro okuyordum ben asla büyük binaların içinde ki o küçük insanlardan olmayacaktım ben daima kocaman bir sahnenin ortasında ki özgür ruh olmak istemiştim.Hayallerimi gerçekleştirebilmem için önümde ki kocaman engelleri aşmam gerekiyordu.Tarık...asla istemiyordu şimdi daha iyi anlıyorum Suna'ya neden yaklaştığını çünkü be olmasam suna olacaktı.peki suna nerde ona NE yaptı bunları düşündükçe kafayı yiyordum.Eve geleli bir hafta olmuştu.tabi ki herşey sakince ilerlemiyordu basın yedi yirmidört kapının önünde ben malikanemizin üst katına hapis durumdayım babam konuşmuyor sadece hizmetlileri görüyorum bir de Murat abi var o da kapımdan ayrılmıyor.burdan çıkabileceğimi herkes biliyor ama bunu yapmıcam çünkü bu evde ki güce ihtiyacım var.
Kapım çaldığında büyük bir kabusun içinden Yen'i çıkmıştım kan ter içindeydim kendimi silkeledim ve zorla kelimeleri seçerek " girin" diyebildim.içeri gelen serpil hanımdı geldiğimden beri yüzünü ilk defa görüyordum.altın sarısı saçlarını küt kestirmiş parlak beyaz teni biraz solgun duruyordu yeşil gözleri kanlanmış belliki buraya gelmeden önce ağlamıştı.yavaşça yanıma geldi yatağa oturdu. "Sana anlatmam gereken şeyler var" kafasını eğdi tırnakları ile oynamaya başladı.bir sorun vardı cesaretlendirmek adına ellerini tuttum "herşeyi halletmem adına benimle konuşabilirsin" yapabileceklerimden haberi var mı bilmiyorum ama beni cesaretli bir kız oldugumu çok iyi biliyordu."suna" derin bir iç çekerek."suna saklanıyor" olduğum yerden ayağa kalktım biraz panikledim biraz korktum "kimden neden saklanıyor" biraz sesim yükselmişti gözlerimi kapattım sakin olmam gerekiyordu " senden lara senden saklanıyor" oldugum yerde kalakaldım suna bana ıhsnrt etmiş olmasın Allahım sana yalvarıyorum. Kardeş katili olmak istemiyorum."ne-neden ?" Diyebilmiştim sadece.Ellerim kalbim tüm vücudum bu duruma tepki veriyordu.söyleyeceği her kelime sunanın kaderini belirliyordu."konuşmanız gerek onu nerde bulacağını söyleyeceğim Suna'yı bu durumdan kurtarman gerek ona sadece sen yardım edebilirsin bir hata yaptı ve bedeli çok ağır " odanın içinde volta stmaya başladım ellerimi saçlarımın arasında gezdirirken aslında saçlarımı yoldugumu farkettim kızıl tutamlar parmaklarımın arasında kalmıştı.Serpil hanım birden ayağa kalktı derin derin nefes aldı onu izliyordum sadece be söyleyeceği hem sunanın hem benim hayatım için çok önemliydi "kız kardeşin senin sevdiğin adamdan hamile Lara..."işte o an gözüm karardı ve yere düştüm herşey film gibiydi Suna ile oynadığımız oyunlar yaptığımız şakalar kavgalar hepsi hepsi gelip geçti.bütün duvarlar simsiyah olmuştu ev üzerime yıkılmış gibiydi çok ağır bu yük çok ağır diye düşündüm.murat abi içeri girdi serpil hanımın bişeyler söylediğini duydum ama kavrayamadım Murat abi beni kucakladı zar zor konuştum " hastane olmaz dağ evi" dedim ve gözlerim kapandı.Huzur ölümdemiydi acaba birer birer ihanetin simgesini vuruyorlardı bana." Dünya sana karşı kızıl prenses kıskançlık insanlığa herşeyi yaptırır bırak küçük bir prenses olmayı sana zeyna olmak yakışır" demişti Yasemin gülerek.Ahhh.. Yasemin suan sana o kadar çok ihtiyacım var ki nerdesin???