Henüz birini sevmek için kendimi hazır hissetmiyordum annemin bu konudaki sözlerini geçiştirip duruyordu bir gün ben yine şehre gitmek için evden ayrıldım yine kıştı ve yine kar yağıyordu bu sefer kar taneleri değil ben onlara hayatımı anlatıyordum ve hepsi kalbimdeki acıyla eriyor yere düşmeden su oluyordu bu sırada bizim kasabadan dönen kişiler annemin rahatsızlandığını ve beni çağırdığını söylediler apar topar kasabaya gittim ve annemin cansız bedenini gördüm o kadar soğuktu ki soğuklugu aynı denize benziyordu.
Annemin mezarını sahilin bir köşesine yaptırmıştım biliyordum her gün babamla buluşaçaktı .
Annemle babam birbirini cok sevmişti ve hiç bir zaman babamın anneme karşi kötü söz bile dediğini duymamıştım sevgililer aynı mevsimde ölürlermiş .
Annemle babamda kışın gözlerini kabamışlardı bu sefer ağladım artık beni onun kadar cok sevecek birini yanımda bulamayacaktım son kez ksabamızdaki eve gittim . Küçükken oturdugum kanepeme tekrar oturup saatlerce evin her köşesinde gecirdim anılarım hatırlayıp izledim ve kalkıp evi kilitledim. Kasabada vedalaşıp şehire geri döndüm.
Gemi için hazırladığım parayı tamamladım artık geri tutan hiç bir sepep yoktu.
Geminin yapımını başlattım. Geminin önüne babamdan kalan tek hatırası o kötü tahta parçasını koydurdum.
Imi mavi yıldızdı göklerin sayısız yıldızları olurdu.
Denizin olmayışından dolayı babam gemisinin ismini Mavi Yıldız koydu.
Gemim nihayet tamamlandı.
Onu görmek için sabırsızlanıyordum buğün öğleden sonra onu tersaneden alaçaktım .
Onu gördüğümde cok sevindim beklediğimden bile güzel olmuştu. Ustalara defalarca teşekkür ettim . Yarın sabah gemim denizde olaçaktı.
