Multimedya-Melih Gürmen-
-Merih Gürmen'den-
Emre'nin beni tehtid ettiğini biliyordum ama bu hareketleri....bilemiyorum beni heyecanlandırmıştı.Koridordan hızla uzaklaşmış hemen salona girmiştim.Kendimi fazlasıyla kızarmış hissediyordum.Bu adam bana ne yapıyordu?
Beni gören Şule,suratıma anlamamışlıkla bakmıştı.Kızardığımı anlamıştı.Zaten anlamayacağını düşünerek büyük hata etmiştim.Kaşlarını kaldırmış,neler olduğunu anlamaya çalışmıştı.Ama ona bir şey söylemeden hemen yanına oturmuştum.Feyza abla beni gördüğünde;
-"Tatlım biz de tam Şule ile bugün gidebileceğinizi konuşuyorduk."
-"İyi de daha hiç Tuğra ile ilgilenemedik bile."dedim üzülmüştüm.Çünkü Tuğra'yı sevmiştim.Bir kere çok sevimliydi.Öyle her çocuğu sevebilen bir kız değildim ama Tuğra'ya alışmıştım.
-"Aman Merih Şule geldi diye sakın gelmemezlik yapma bak çok kırılırım."dedi kırgın bir sesle.
-"Olur mu hiç öyle şey Feyza abla? Tabii ki geleceğim hem ben Tuğra'yı çok sevdim."dedim elimi tutmaya çalışan Tuğra'ya tek parmağımı vermiştim.
-"Gelmezsen biz geliriz zaten Merih."deyip kahkaha atmış,kucağındaki Tuğra'yı zıplatmıştı.Daha sonra da hiç zaman kaybetmeyip ayağı kalkmıştı.
-"Ayyy hadi kızlar kalkın,gidin.Oğluşumun uykusu geldi."dedi.Bu kadar hayat dolu olması bana da enerji veriyordu. Şule ile hemen ayaklanıp kapıya doğru yürüdük.Bu sırada kapıya yaklaşmakta olan Emre'yi de görmüş olduk.Bizi gördüğünde gülümsemişti.Bakışları fazlasıyla dikkat çekiciydi.Dikkatli bakıyordu.
-"Emre nereye gidiyorsun sen?"dedi Feyza abla merakla.Ben de sebepsiz yere merak etmiştim.
-"Kafe'ye gidiyorum yenge."dedi Emre'de.Tuğra'nın ellerini öpmüş,yanaklarını sıkmıştı.Tuğra da hemen ellerini koyacak bir bıyık bulmuştu.Emre'nin bıyıklarını seviyordu!!
-"Aaa kızlar sizde gitsenize Kafe'ye.Hem Rıfkı Baba da oradadır."dedi.Dediklerinden bir şey anlamamıştım.Feyza abla da anlamış olacak ki;
-"Rıfkı baba Ömer'in babası kafeyi o işletiyor.Hani ileride var ya Kurt Kafe'si işte orası."dedi.
Ben de hemen atılmış "Orası sizin mi?"diye sormuştum.Geçen gün oraya soğuk bir şeyler içmek için gittiğimde Emre ile karşılaşmıştık fakat kendisi bana orasının onların olduğunu söylememiş aksine oturacak yer bulamadığını söylemiş bir de yanıma oturmuştu.Fena oyuna gelmiştim.Bunları düşünürken istemsizce kaşlarımı çatmıştım.Daha sonra Şule'nin kolumu dürtmesiyle kaşlarımı kaldırmış beni dürten Şule'ye dönmüştüm.
-"Ah Merih ne oluyor Allah aşkına? Kendine gel hadi gidiyoruz."dedi.Ne yani? Neyi kaçırmıştım?
Bir şey diyemeden kapıdan çıktık.Emre de bizimle beraber çıkmıştı.Elinde tuttuğu gözlüklerini taktıktan sonra bize yönelerek;
-"Kızlar nereye gidiyoruz bakalım?"dedi.Her zaman ki ses tonuyla.Çekici ses tonuyla..
Ben daha bir şey diyemeden mert arkadaşım Şule benden önce davranıp;
-"Kusura bakmayın Emre Bey bizim yapacak işlerimiz var.Siz gidin."dedi ardından da zoraki gülümsemişti.Bazen Melih'ten bile daha korumacı olabiliyordu.İşte şuan onlardan birindeydik.
-"Ne gibi işler? Eğer uzaktaysa ben bırakayım?"dedi Emre şansını zorlayarak.Şule ise hemen uydurduğu bir yalanla-ki öyle olduğunu düşünüyorum- ;
