Evlilik Oyunu

5.bölüm"çılgın anaanne"

cavit33'e ithafen..

"Anlat bakalım anıl efendi" dedim muzip bir gülümsemeyle. "Aa yüsra senin gamzelerin var" aklı sıra konuyu dağıtmaya çalışıyordu. Kaşlarımı çattım "anlat dedim. Aynı mekanda kızı görüp abisini görmemek he! ne iş?" "Anlatıcam ama az önceki halin daha tatlıydı." Arabanın yanına gelmiştik. Düğmeye bastım. "Şöyle oldu.." diye anlatmaya başladı. O sıradada benim kapımı açtı. Güya centilmenlik yapıyordu. "Nasıl oldu şebek." Dedim arabaya binerken bir yandanda sırıtıyordum.geçen doğumgünümde arkadaşımın hediye ettiği rayban markalı güneş gözlüğümü taktım ve arabayı çalıştırdım. Ben park ettiğim yerden geri geri giderken anılda anlatıyordu. "Annemi biliyorsun geçen sene ameliyat oldu. Bunlarda ziyarete gelmişti. O sırada kardeşini de gördüm işte. Güzel kız baya. Bunun gibi mavi gözlü. Ordan aklımda kalmış. Bu kadar" imalı imalı baktım. "Sen bi kere gördüğün birine bu kadar takılmazsın ki" sırıttı. "Demekki oluyomuş. Hem ilkler güzeldir" diyerek göz kırptı. Hafif kahkaha attım. Bir yandanda park ettiğim yerden çıktım. "Yalnız kuzeyi hatırlamayınca nasıl bozuldu." Dedim gülerek. Anılda gülümsememe eşlik etti. Bi an gözüm dikiz aynasına takıldı. Kuzey kafeden çıkmış arabasına biniyordu. Gözünde güneş gözlüğüyle bir kaç kızın dikkatini çekmişti bile. Hakkı var yakışıklıydı. Ve uzun kirpikliydi. Oda bizim tarafa doğru baktı. Gaza bastım ve yola koyuldum. İnşallah baktığımı görmemiştir. Hayır yani kendini bişey sanıcak. O sırada gözlüklerimi farkettim ve rahatladım. Yolda giderken anıl uyumamış kafamı şişirmişti. Taki tam yanımızda yer alan bayan şöförlü bir araç gelinceye kadar. Anıl sesini kesmiş basları harekete geçirmişti. Kızda camı açtı ve güneş gözlüğünün üstünden anıla bakış yaptı. Tamam anıl gerçekten yakışıklı olabilirdi ama böyle balıklama atlama da neyin nesiydi. Bazen bu kadınlar neden bu kadar aptal olabiliyordu ki. Anıl kolunu kapıya attı. Çenesini de koluna yaslayıp "güzel araba" dedi. Bu hallerine alıştığım için şaşırmamıştım. Kız camını sonuna kadar açıp "sevgilin kızmasın"diyerek beni gösterdi. Anıl kahkahayla "yok bu benim kuzenim" dedi yanağımdan makas alarak. Bende en sevimli gülümsemeyi suratıma yapıştırarak "naber?" Dedim. Tabikide kız beni takmayarak anıla döndü. Aptal sarışın. ama sen görürsün şimdi. Müziğin sesini daha da açtım ve gaza bastım. O salakta gülümsemesiyle beraber arkamızda kaldı. Aslanım porsche.. anıl kahkaha attı "bu niçindi?" Onun için bu kadardı. Takmadı bile. "Canım öyle istedi" dedim gülerek. "Canını yesinler" tekrar arkasına yaslandı ve yolu izlemeye koyuldu. Anıl sarışın ve ela gözlüydü. Göz renklerimiz aynıydı. Uzun boylu ve yapılıydı. Tüm kızların dikkatini çekebilen türlerdendi. Bu yüzdendir ki yolda tam gaz giden bayan şöförler bizim arabanın yanında yavaşlıyorlardı. Ah anıl ah.. saat 3:24tü ezan çoktan okunmuştu.ortaköy camiinin yanında durdum. "Geçmeden eda edelim"dedim tebessümle. "Hay hay" diyerek arabadan atladı ve kapımı açtı. "Çok mersi bayım." Anıl abdets almak için gitti. Bende bayanlar lavobosunda abdestimi aldım ve camiiye girdim.

Anılla aynı anda çıkmıştık. Burdayım dercesine elini salladı. Bende kördüm sanki. Şapşal. Yanına giderken bir yandanda tuniğimden çıkan kemerimi bağlıyordum. Önüme bakmadığım için birine çarpmıştım. Kafamı sinirle kaldırdım. Hadi ben önüme bakmıyordum sende mi bakmıyorsun. "Çok pardon birşeyiniz var mı?" Neyseki kibardı. "Önemli değil ama bidahakine daha dikkatli olun lütfen!" Suratına bakmadan söylemiştim.çünkü ilk kafamı kaldırdığımda karşımda gerçekten yakışıklı biri duruyordu. Tebessüm ederek"birdaha sizi görme imkanım olacaksa ömrümün sonuna kadar gözlerim yerde yürüyeceğim sanırım" kaşlarımı çatmıştım. O sırada anıl geldi. Tabi ya anıl nasıl unutmuştum. "Bir sorunmu var birader" diyerek çocuğa çıkıştı. Direk araya girdim ve "özrünü diledi anıl bi sorun yok" anıl tatmin olmamış bir şekilde suratıma baktı. Bense bir yandan arabaya çekiştiriyordum. "Emin misin kuzen? İcabına bakabilirim" ah bu erkekler ve tatmin olmayan egoları. "Hayır eminim. Oldu olucak özürdiledi diye dövelim çocuğu" gülmüştü. Oh be! bu sakinleştiğinin işaretiydi. Kavga falan çıkmadan arabaya bindik.ve son sürat gaza bastım.

Eve geldiğimizde yemek hazırdı. İkimizde ellerimizi yıkar yıkamaz hemen masaya geçtik. Kuzeye rastlamasaydık ne güzel yemekte yicektik. Sadece waffle yediğimiz için ikimizde acıkmıştık. Yemekler enfes gözüküyordu. Anaannem " e ne yaptınız bakalım? Aç kuzular" dedi. " Ortaköye gittik anaanne" dedim. "Oohh ne yediniz ne içtiniz bakalım" ikimizde aynı anda "waffle dedik."Anaannem kaşlarını çattı. " Ne yediniz ne yediniz?" " Waffle yedik anneannem waffle" diye yeniledi anıl. " ay meliha görüyor musun ne olduğu belirsiz şeyler yiyorlar sonrada vay efendim biz niye hastalandık." Anneanneme wafflenin güzel bir şey olduğunu anlatmak işten bile değildi. Tabiki anıl gibi bir süt kardeşiniz yoksa. "Şimdi anaanne waffle dediğimiz şey gözleme ekmeğinin üzerine çikolata sürüp üzerinide meyvelerle süslemek demek hem fındık fıstıkta koyuyorlar baya yararlı yani." Bana da göz kırptı.Anaannem yumuşamıştı. Yemeğimizi yedikten sonra ben üstümü değiştirmeye odama çıktım. Elimi yüzümü yıkadım.üstümü çıkarttım. Sanırım duş alabilirdim.kendi fikrimi onayladım ve duşa girdim.

Yaklaşık 15 dk. Sürmüştür Turkuaz eşofman takımımı giydim ve aşağıya indim. Anıl daha inmemişti. Annemler yoktu. Sanırım bahçedelerdi. Cebimden telefonu çıkardım ve anıla "bahçedeyim"diye mesaj attım. Saçlarımı toplamamış buklelerimi rahat bırakmıştım. Tahmin ettiğim gibi annemler semaveri yakmış çay keyfi yapıyorlardı. Ve sezen hanım en sevdiğim kurabiyelerden yapmıştı. Annemlerin yanına yerleştim ve hazırda duran çayımı tazeledim. Annem yine o can alıcı noktaya değinmişti. "Neye karar verdin kızım?" Derin bi iç çektim. Surat ifadesi her an kötü birşey söylicekmişim gibiydi. Sanırım artık onu üzme kotomu doldurmuştum. Burada kalıcaktım. Gülümseyerek "klinik açacağım sanırım" dedim. Annemin gözleri parladı. Sanki yıllardır tuttuğu nefesini şimdi dışarıya üfürüyordu. Kalktım anneme sarıldım. Kokusunu içime çektim. Sessizce "çok şükür" dediğini duydum. Aslında istese beni burada yanında tutması için tek kelimesi yeterdi. Ama bana hiçbir zaman kal demedi. Hep bana bıraktı. Bugünde olduğu gibi. O sırada anıl geldi. Bizi öyle sarmaş dolaş görünce "ben gidiyim o zaman" diyerek başını sağa yatırdı. Sevimli pislik. Hepimiz güldük. Annem "gel buraya eşek sıpası gel" koşarak geldi. Anneme sarıldı. Yanağından öptü ve yerimize geçtik. Anannemde gelince herşey tamtakır olmuştu. Hoş sohbet muhabbet derken anıl yine şovunu yapmıştı. "Hee bide anaanne bugün senin kardeşinin oğlunu gördük adı neydi yüsra?" İçimden bütün küfürleri anıla yağdırırken dışımdan gayet sakin "kuzey" dedim. Anılda tekrarlayarak "heh kuzey"dedi. Anannem önce tepkimi ölçtü. Suratım ifadesizdi. Ama bu haber anaanneme yeterde artardı bile. Anaannem anıla dönerek "önce kim gördü" dedi. Anıl tam da anaannemin istediği cevabı vermişti. "Önce o yüsraya bakıyordu bende yüsrayı kesiyo sandım. Bide selam vererek elini kaldırınca ayağa kalktım yüsra durdurdu. Akrabamız dedi. Bende masaya çağırdım oturduk konuştuk. Öyle yani." Anaannemin dikkatini yalnızca son cümle çekmiş olacak ki "masaya çağırdın konuştunuz öyle mi?" Bana bakıyordu. Bu kadın gerçekten çılgın kelimesinin eş anlamıydı. "Evet anaanne" dedim gözlerimi devirerek. Aksine onun gözleri parlıyordu. "Ne konuştunuz bakalım" ses tonu yaşına göre çok daha netti. Bu soru anıla dokunmuş olacak ki araya girerek "hiç canım havadan sudan" dedi. Anaannem ağzını açacaktı ki Tam o sırada ilkindi ezanı okundu. Ayağa kalktım "hep geç vakite bırakıyoruz bari bunu vaktinde kılalım" dedim. Ve anaannemin çılgın bakışları arasında içeriye yöneldim.

Selamün aleyküm arkadaşlar. Evet kitabım şuanda keşfedilmemiş olabilir ama inanıyorum ki birgün herkes tarafından beğenilecek. Kurgu yazabilirdim. Buna kabiliyetim var ama artık yaşayamayacağımız şeylerde o kadar çok yaşattık ki kendimizi bu yüzden hayali gibi gerçektede yaşayabileceğimiz bir hikaye yazmak istedim. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar..