Evlilik Oyunu

4.bölüm "TEVAFUK"

Gözlerime inanamıyordum. Onun burada ne işi vardı ki? Acaba anıl görmüşmüydü? Saçmalama yüsra neyi görcekti ki hem. Başını oynattı. Sende selam verdi sandın bu kadar. Hem sana bakmıyordu bile. Garsonu arıyodur büyük ihtimalle. Derin bir iç çekip rahatladım. O sırada anıl garsonu çağırmıştı. "Ne alırsınız efendim" bu garsonu tanıyordum. Almanyadan tatile geldiğimde arkadaşlarla günün yarısını burda geçirirdik. Sanırım oda beni tanımış olacak ki tebessüm etti. Şansımı deneyip "herzamankinden" dedim. Anıl şaşırmış ifadeyle suratıma bakarken "benimki de hanımefendinin ki gibi olsun" dedi. Garson olumlu anlamda başını sallayarak, "yanında içecek alır mısınız?" Dedi. "Su" dedik aynı anda. Garson gülümseyip yanımızdan ayrıldı. Bizde birbirimize sırıttık."vayy kuzen baya baya burayı mekan tutmuşsun"dedi. "ne sandın kuziş" diye başımı sağa eğdim. Rahattım ama huzursuzdum. Nedenini bilmiyordum. Kuzey burda olduğu için miydi? Kesinlikle. Varlığını unutursam daha iyi olabilirdi. Çünkü arada bir baktığını hissedebiliyordum. Muhtemelen anılla beni sevgili sanmıştı. Anılın sesi düşüncelerimi böldü. "Ee bundan sonra ki planların nedir bakalım " "klinik açmayı düşünüyorum burada kalırsam" dedim tereddütlü bir şekilde. "Burada kalırsam derken?" "Yani türkiyede almanyada çok daha iyi yerlere gelebilirim. Şimdiden bir kaç profösörden teklif aldım bile" piskoloji bölümünden mezundum. 2 sene mastır yapıp lisansımı yükselttim.çok iyi yerlerden teklifler almıştım.ama tereddütlerim vardı.ve anıl bunu sesli bir şekilde dile getirmişti. "sen bilirsin yüsra ama teyzem çok üzülür" annem.. senelerce ayrı kalmıştık bu yüzden burada kalmamı istiyordu. "Bilmiyorum kuzen nasip" sandelyemin altından tutup beni kendine çekti. "Yanımdan ayrılma cici kız yoksa birilerini dövmem gerekicek" anılın baktığı tarafa baktım.tabikide kuzeye bakıyordu.bende bakınca kuzey elini kaldırdı. Anıl tam kalkıyordu ki kolundan tuttum. "Napıyorsun" "görmüyo musun? Kendine davetiye çıkarıyor.?" Bırak dedim kendime. Gebertsin. Ama rezil olmak istemiyordum. Garsonda wafflelerimizi getirmişti o sırada. Zorla anılı çekiştirdim. "Onu tanıyorum" anıl sinirli bir şekilde bana baktı. Hani arabada kızmayacağını söylemişti. Yalancı." Yani o bizim akrabamız aynı zamanda seninde" "nasıl yani"dedi huysuz bir şekilde. "Anaannemin kardeşinin oğlu."bak beni oyalıyosan seni es geçmem" "hayır yeminediyorum" "iyi madem tanışalım o zaman" geri dönüp kuzeye gelmesini söyleyen hareket yaptı. Kuzey başta kendisine söylediğini anlamamış olacak ki eliyle ben mi işareti yaptı. Anıl kafasını sallayınca bizim masaya doğru yöneldi.siyah dar kot üzerine ise gözleriyle yarışan gök mavisi V yaka bir tişört giymişti. Daha kendisi gelmeden pahalı erkek parfümünün kokusu gelmişti. Anıl ayağa kalktı el sıkıştılar. Sonra elini bana uzattı. Ben önce eline sonra suratına sonra da anıla baktım. Kuzey şaşırmış biraz da bozulmuş bir şekilde anıla dönüp,"cidden sakıncası var mı biz akrabayız yanlış anlamanı istemem" dedi. Anıl "bu benim değil yüsranın görüşü. Buyur otur" dedi. Net bir şekilde. Kuzey muzip bir tavırla "rahatsız etmiyim ben özel konuşmak istersiniz. Sadece yüsrayı görünce selam vermek istedim."Aklından zoru mu vardı. Erkeklerden bir kez daha nefret etmiştim. "Öncelikle anıl benim sevgilim değil kuzenim. 2.si eğer işin varsa çekinmene gerek yok gidebilirsin" dedim tek bir solukta. ohh bee sabahtan beri ima etmeler falan aptal. şaşkınlık suratına yayılmıştı. Tahmin ettiğim gibi.Anıla dönüp "yoo benim işim yok eğer senin içinde uygunsa tanışmak isterim" anıl sandalyeyi gösterip "buyur" dedi. Anıla sinirli bir bakış atıp önüme döndüm. gerçi nerden bilecekti ki çocuktan nefret ettiğimi. "Ee annen mi yoksa baban mı anaannemin kardeşi." "Babam, hatta ismi turgut belki tanırsın" "kardeşin var mıydı senin?" Dedi anıl tereddütle. "Evet kızkardeşim var adı zehra" kızkardeşi mi ama bizim yazlığa sadece bu hödük gelmişti. ben tuhaf tuhaf kuzeye bakarken anlamış olcak ki açıklama getirdi. "O gün size geldiğimizde zehra şehir dışındaydı" "anladım" dedim önüme bakarak."sen nerden biliyorsun kızkardeşim olduğunu" biraz imalı sormuştu. "Şeyy.. canım geçen sene annem ameliyat olmuştuda babanlarla beraber ziyarete gelmişlerdi." "Melek teyze mi" dedi kuzey."tanıyor musun?" Bu defa soran anıldı.Kuzey dişlerinin arasından "o gün bende ordaydım" dedi. Ben dudaklarımı birbirine bastırmış gülmemek için zorluyordum kendimi. Anıl durumu toparlamak adına "öyle mi? O günün telaşından sanırım kusura bakma dostum" dedi.kuzey tek kaşı havada "önemli değil dostum!" Dedi. Ah anıl senden de farklı bişey beklenmezdi zaten. Aklıma gelince yine dudaklarım gerildi. Gülmemek için wafflelımdan bir parça kesip ağzıma attım. Anıl garsona kuzey içinde sipariş verdi. yuh anıl ben aradan çekiliyim istersen çocuğa bak güya benimle yemeğe gelmişti."Siz ne konuşuyordunuz az önce" diye ortaya sordu."yüsra okulu bitirdi de ne yapacağı hakkında fikir alışverişi yapıyorduk" allahım bu çocuğa nasıl bir ceza vermeliydim. Biyografimide yazsaydın bari. Bir o kalmıştı zaten."yutdışında tamamlamıştın dimi yüsra? Neredeydi? " sanki söylemişimde unutmuş tavrı yapıyordu. "Almanya da okudu" diye araya girdi anıl. Yine anıl. Tekrar tabağıma döndüm."hangi bölümdü" sırf kapalıları hakir gördüğü için ve benim ondan üstün zeka olduğumu belirtmek için söyledim. "Eğitim bilimi Veya pedagoji de söyleniyor" anlamayan gözlerle -yada mavilerle- suratıma baktı."piskolog" diye tamamladım. Beklemediği ortadaydı. "Anladım." Demekle yetindi sadece. Onunda siparişi gelince hep beraber yemeye odaklandık.

Wafflelerimiz bittikten sonra anıla kaş göz işareti yaptım.oda müsade istedi.ayağa kalktık. Tokalaştılar. "Tekrar görüşmek üzere yüsra" dedi kayık bir gülümsemeyle. Anıl arkası dönük hesapla uğraşırken -anıl baya ısrar edince kabul etmek zorunda kaldı.- "mümkünse hiç görüşmemek üzere" dedim. "Tesadüflere inanmalısın bence " ama buda kendi kaşınıyordu."tesadüf diye birşey yoktur canım illa bu karşılaşmayı adlandırmak istiyorsan tevafuk diyelim "dedim ve anılın yanına geçtim.cici kız moduna girip yanından geçip gittik.