Het is hem gelukt

7

De slagroom en chocolade zat nog in ons haar toen Becky haar voordeur op slot deed en het sleuteltje in haar tas stopte. Lachend sprong ze achterop mijn fiets.

"Dus, een feestje bij Thomas hé?" vroeg ik haar.

Ze grinnikte. "Ja, misschien is Jake er ook wel."

"Beck!" Ik kwam zo plotseling tot stilstand dat Becky bijna van mijn fiets viel. Nog net greep ze me vast en gierde het uit.

"Sorry Stef, we kunnen ook naar Heather gaan." bedacht ze.

"Laten we dan maar naar Thomas gaan. Heather krabt mijn gezicht open als ze me ziet."

Ik dacht terug aan die keer dat Jake me weer had gebruikt om het uit te maken met een meisje. Heather was helemaal overstuur. Als ze mij weer ziet, barst de hel los.

"Beck?"

"Hm." mompelde ze.

"Beloof je mij dat je mij zal helpen als Jake naar me toe komt." ik klink serieus, maar blijkbaar merkt Becky dat niet.

"Natuurlijk lieverd. Ik zal direct weglopen en een drank voor je halen zodat je hem een flinke mep kan verkopen." grinnikt ze.

Ik schiet in de lach.

-

"Wil je douchen?" vraag ik aan Becky als we bij mij thuis zijn. Ze knikt en wijst naar haar haren. "Dit moet nodig gewassen worden." lachte ze.

Terwijl ik het water van de douche hoorde lopen, dook ik mijn kledingkast in. Ik hoopte dat ik ergens nog een jurkje had wat Becky fantastisch stond. Haar rode, krullige haar paste niet bij alle kleuren van de regenboog. Toen ik een doos met pumps naar voren haalde, viel mijn oog op iets zwarts. Haastig stond ik op en glimlachend pakte ik de hanger van het rek. Het rokje liep wijd uit en het bovenstukje was overtrokken met kant. Het was mouwloos, iets waar Becky dol op was.

Net toen ik het jurkje op mijn bed legde, kwam Becky binnen. ''Stef, kun je even helpen.'' Ze had een handdoek om haar hoofd zitten. Vlug zette ik het vast met een kammetje dat ik van mijn bureau had gepakt en liet haar toen het jurkje zien. ''Super.'' was haar reactie.

Nadat ook ik mezelf opgefrist had en ik een jurkje gesprongen was, zag ik Becky op haar knieën bij de doos met pumps zitten die ik voor de dag had gehaald. ''Wauw Stef, waarom heb je dit nooit verteld?'' Ik lachte. ''Je vroeg er nooit naar.'' ik haalde mijn schouders op.

Becky rolde overdreven met haar ogen. ''Ik vraag niet naar zulke dingen.'' zei ze gniffelend. ''Kom, ik ga je opmaken.'' veranderde ze van onderwerp.

Toen we uiteindelijk helemaal opgedoft en in onze jurkjes gestoken de trap af kwamen lopen, stond de grote klok in de keuken al op acht uur. ''Zal ik jullie brengen?'' vroeg mijn moeder.

''Mam, doe normaal.'' ging ik tegen haar in. ''We zijn zeventien hoor.''

''Maar ik wil net dat jullie iets overkomt.'' ging ze door.

''Mam...'' begon ik.

''Stephanie, ze loopt met je te dollen.'' lachte Becky. Mijn moeder lachte en zei: ''Jullie redden je wel.'' Op haar sloffen en een kop thee in haar handen liep ze naar de hoekbank en zette de tv op haar favoriete programma.

Vlug gaf ik haar nog een kus op haar wang en liep toen Becky achter na. Gierend stapte we op mijn fiets. Dit keer fietste Becky. Vannacht zal ik moeten fietsen, want Becky gaat meer drinken dan ik.

Mijn fluoriserende nagellak lichtte op in het donker. Becky trok me door de menigte heen naar de bar waar ze een shotje achterover gooide. Terwijl ze er nog één voor ons bestelde, wees ze naar een jongen. Van zo'n verre afstand kon ik niet goed zien wie het was. Mede dankzij het licht en de vele mensen.

"Jake." fluisterde Becky in mijn oor. Ze grijnsde en zette haar lege glas weer op de bar. Toen trok ze me mee de menigte in. Swingend op de muziek keek ze me aan en wenkte met haar ogen naar de jongen waar we het zojuist over hadden.

Resoluut schudde ik mijn hoofd. Never en te nimmer spreek ik hem hier, op dit feest, aan.

A/N: this chapter bores. Maar het moet. Ik hoop dat volgend hoofdstukje wel beter word. En ik heb een cover boek online gezet!! Zouden jullie willen kijken? X