His mate, Cinderella [NL] (vervolg op HMTP)

1

Pov Aurora

Ik loop door de gangen op weg naar het lokaal van mijn 1ste uur, ik hoor voetstappen achter mij. Ik kan dit horen doordat ik  koninklijk bloed heb. Ik bereid me voor op wat er gaat gebeuren. Stap 1 doe alsof je niks heb gehoord. Stap 2 als ze je aanvallen reageer verbaasd/geschrokken. Stap 3 doe alsof je bang bent. Ik loop gewoon door en voordat ik het lokaal bereik wordt ik bij mijn nek weg gesleurd en in een lege donkere klaslokaal gezet, ik kan door mijn zintuigen horen dat mijn rugtas wordt neergegooid. Ik ben erg goed  in acteren, wist je dat! Okay stap 1 & 2 zijn voorbij. Nu nog stap 3.....

"Alsjeblieft doe me niks aan" zeg ik bang en huilend. Niet echt natuurlijk.

"Ha jij, miezerig ding." Hoor ik de persoon zeggen, ik krijg een kikhalsde vuist in mijn gezicht. ik voel warme  tintelingen op mijn huid, het zijn vast de tranen.....het komt in mijn mond maar ik proef geen zoute tranen, ik proef bloed. Kut,kut,kut  mijn pest koppen weten niet dat ik koninklijk bloed heb. Ik zal zo weer genezen zijn. Maar ik moet hier weg anders zien hun dat het helen bij mij sneller gaat dan bij een normale weerwolf.

1(rennen
2(smeken om me met rust te laten

Okay welke van de twee wordt het.....1 of 2, ik heb nog 5 seconden om te kiezen welke optie ik kies, ik kies....
u-uh, ik kies 2

"Alsjeblieft le-laat me gaan, ik wil naar de les, i-ik doe a-alles voor j-jullie" zeg ik nep wanhopig

"Alles zeg je, hè. Maak ons huiswerk voor natuurkunde" zet de leider, ik concentreer me erg goed op de stem en ik weet meteen wie het is, Damon
De alfa, de heerser van deze school. Figuurlijk dan. hè.

"O-okay, laat mij Gé-gewoon gaan!" Zeg ik nog een keer. Damon pakt mij bij de kraag
"jij bent geen echte weerwolf, je kan niet eens tegen een stoot." Zegt Damon, en laat me gaan.  Ik ren meteen naar de deur en zie dat de bel allang is afgegaan. Nou ja, het heeft toch geen nut meer, mijn rugtas is nog binnen bij Damon en zijn vrienden. Ik loop naar de kluisjes en pak mijn jas en loop naar buiten. Ik kijk om me heen, ik moet weten of er mensen in de buurt zijn. Ik kan mijn ware aard niet aan stervelingen laten zien. Ik zie niemand en ren met mijn weerwolf snelheid naar huis.

___________________________

Ik sta voor de beveiligings hek van het huis. Een bewaker komt mijn kant op.

"Prinses waarom bent u alleen thuis gekomen wij sturen toch altijd Ethan?"

"Pestkoppen" is mijn antwoord en ik loop naar het hek en plaats mijn hand op de muur naast het hoge hek. Ik voel een prikje en zie dat mijn bloed wordt afgenomen. De hekken gaan open en ik loop naar binnen en kijk achterom, ik zie dat de bewaker weer buiten het hek in de bewaking's cabine zit.
Ik ren met wolven snelheid het huis binnen, de trappen op en in mijn kamer. Ik plof neer op mijn bed en doe mijn schoenen uit. Ik pak mijn macbook en log in. Ik open word en ik ga verder met het papierwerk dat mam aan me heeft gegeven. Ik ben zo geconcentreerd dat ik niet wist dat mam thuis was. Mijn mama komt mijn kamer binnen en gaat zitten op mijn bed.

"Ik hoorde van de bewaker dat jij thuis was gekomen, door pestkoppen?"

"Mmmh, klopt mam. Het is gewoon niet leuk dat ze me zo behandelen, ik heb hun nooit iets aangedaan. Maar ja..."

"Meisie toch, als jij over paar dagen 18 wordt kom jij je soulmate tegen en dan mag je je ware ik laten zien.... O ja ik wou nog even zeggen dat oom Gijs komt met zijn vrouw en Bonnie komt ook mee!" Ik lach en spring bijna op en neer. Bonnie is de dochter van mijn moeder haar broer, Bonnie is ook een weerwolf. Gijs is geen weerwolf maar zijn mate is wel een weerwolf. Gijs en zijn vrouw hebben elkaar ontmoet in een koffiezaak, ze botste tegen elkaar op. Dus Bonnie is dus een nicht van mij met de zelfde leeftijd en ze is een weerwolf.

"Wacht, waneer?"

"Één dag voor jouw verjaardag"
ik zucht en knik. Mijn mama geeft mij een kus op de wang en loop weer naar benenden. Door dat mate en Bonnie gedoe ben ik ineens al mijn concentratie verloren.