Claimed (Greek Translation)

Κεφάλαιο 2

Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο:

One Direction - Alive

------------------------------------------

Μεριά της Brooke

Φτασαμε σε ένα σπίτι, για την ακρίβεια σε ένα αρχοντικό. Το σαγόνι μου έπεσε καθώς το αμάξι άρχισε να σταματά.

"Κλείσε το στόμα σου γατάκι, δεν είναι ελκυστικό." Ο Justin χαμογέλασε πριν γείρει στην θέση του και πλησιάσει το στόμα του στο αυτι μου.

"Θέλω αυτό το στόμα να κάνει κάποια άλλα πράγματα κάποια μέρα."

Του έριξα ένα βλέμμα αηδίας και χλευασα πριν ανοίξω την πόρτα του αμαξιού και την κλείσω με θόρυβο. Ο Justin γρήγορα εμφανίστηκε και ήταν στο πλευρό μου σε δευτερόλεπτα

"Δεν μπορείς να τρέξεις μακριά τώρα έτσι;" ρώτησε, τυλιγωντας το χέρι του γύρω μου και σπρώχνοντας με στην αυλή του σπιτιού.

Ξεκλειδωσε την πόρτα και αυτή άνοιξε. Το εσωτερικό του σπιτιού ήταν καταπληκτικό. Είχε διαμαντενιους πολυελαιους και μια τεράστια κουζίνα. Ότι ειχα φανταστεί ότι θα είχε το ονειρεμένο μου σπίτι.

Απλά ένα πρόβλημα.

Αυτός ήταν εκεί.

Ο Justin τοποθέτησε 2 δάχτυλα στο στόμα του και έβγαλε ένα τσιριχτο σφυριγμα προκαλώντας 2 Γερμανικά Shepard και Rontweilers να έρθουν τρέχοντας.

"Δικά μου" είπε ο Justin και αυτά ήρθαν σε μένα σπρώχνοντας με στο πάτωμα και γλυφωντας με.

"Έξω" διέταξε ο Justin και τα σκυλιά υπάκουσαν και ήρθαν να κάτσουν μπροστά του σαν στρατιώτες του.

"Τώρα έχω 5 απλούς κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις. Δεν τους υπακους; Τιμωρησε." Ο Justin άρχισε να περπατά γύρω μου, άρπαξε τον καρπό μου και με έσπρωξε στον καναπέ. Έκατσε κάτω και με τοποθέτησε στο γόνατο του και τύλιξε το χέρι του γύρω από την μέση μου.

"Κανόνας 1: δεν λέμε ψέματα." είπε "Μπορώ να καταλάβω πότε λες ψέματα και θέλω να με σέβονται."

"Κανόνας 2: πάντα θα κάνεις ότι λέω. Όχι παράπονα. Τίποτα."

"Κανόνας 3: δεν θα προσπαθήσεις ποτέ να δραπετεύσεις. Αν το κανεις θα βρεθείς και θα τιμωρηθεις."

"Περίμενε" τον διέκοψα "και-και τι θα γίνει με το σχολείο; Εννοώ μόλις αποφοίτησα από το Λύκειο και περιμένω να μου σταλθει το γράμμα αποδοχής σύντομα."

"Σχολειο;" σημείωσε και έγνεψα. "Λοιπόν όταν μπορώ να σε εμπιστευτώ και με αγαπάς θα σε αφήσω να πας."

Χαμογέλασα ελαφρά. Να τον αγαπήσω; Ποτέ δεν θα τον αγαπούσα. Ήταν εγκληματίας και με πήρε από την ζωή μου.

"Να σε αγαπήσω;" είπα προσπαθώντας να απελευθερωθω από το σφιχτό πιάσιμο. "Ποτέ δεν θα σε αγαπήσω."