Eve geldiğim gibi doğruca kütüphane odasına girdim.
İşte, son model apple laptop tam karşımdaydı. tam da düşündüğüm gibi.
Hemen bilgisayarı açar açmaz internete Yo-ka yazdım.
Karşımda babamın tarzında giyinen uzak doğulu birinin bol filtreli resimleri duruyordu.
Ve internette yazdığına göre Diaura adlı grubun solisti.
Vikipedi üzerinde ve fan sayfalarında hakkında hiçbir bilgi yok.
Aslında bakılırsa, çok fazla fan sayfaları da yok. Sanırım japonya dışında hiçbir yerde ünlü değiller.
-Bu yüzden burada kimliklerini bu kadar kolay gizleyebiliyorlar, aman ne harika.
Peki neden bana sahnedeki ismini söylemişti ki? Bana başka bir isim de söyleyebilirdi?
Acaba kim olduğunu bilmemi mi istiyordu?
-*alnıma vurdum* aptal! Tabi ki! Çok dikkat çektin! Sana bakmıyor bile olsa onu dikizlediğini muhakkak hissetmiştir.
Harika. Hakkında hiçbir şey bilmediğim bir adama sempati besliyorum.
Bundan daha aptalca ne olabilir ki?
Laptobun sağ tarafındaki telefonuma baktım: belki de onu tanımamın en etkili yolu ona açıkça kim olduğunu sormaktır?
Telefonumun mesaj bölümüne girip yazmaya başladım.
Ben: selam. Ben Ivy, Whatsapptan mesaj atmayı sevmediğim için normal mesaj atıyorum.
Gönder tuşuna basmadan önce durdum. "Acaba bu şekilde mi olması gerekiyor?"
Şöyle söyleyeyim; Harry'le çok iyi anlaşıyor olmama rağmen onunla bile hiç mesajlaşmamıştım.
Yolla gitsin işte. Çok da önemli değil.
Ve gönder tuşuna bastım.
Evet. 16 yaşındayım ve ilk defa birine mesaj gönderiyorum. Harika.
Mesajı gönderir göndermez telefonum titredi.
Bu kadar da çabuk cevap gelmiş olamaz heralde?
Fakat gerçeten de mesaj Yo-Ka dan gelmişti.
Yo-ka:Selam. Bu kadar geç mesaj atacağını düşünmemiştim. Napıyosun?
Ne mi yapıyorum? Hiçbir şey. Boş boş oturuyorum. Her zamanki gibi.
Ben: hiç.Öylesine takılıyorum.
Gönder tuşuna basar basmaz cevap geldi.
Yo-Ka: okulda sana bir türlü söyleyemedim, Marilyn Manson'a gerçekten çok beziyorsun.
Ha? Ne? Nasıl? Daha ilk görüşte bunu nasıl anlamış olabilir ki? Babamdan gelen lanet olası genler.
Ben: bunu ilk defa senden duyuyorum.
Gönder tuşuna basarken içimi büyük bir panik kaplamıştı. Ya kimliğimi öğrenirse? Balici bir ayyaşın kızı olduğumu bilmelerini istemem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manson'un Kızı
Fanfiction"baba aç artık şu lanet olası kapıyı!" diye bağırıyordum gözlerimdeki yaşlarla. Sırf babamı örnek aldığım için, sırf onu sevdiğim için, babamla gurur duyduğum için kovulduğuma inanasım gelmiyordu. zili kırmak üzere olmama rağmen açmadı, bütün ümidim...
