MCL Chapter 20

212 5 2
                                    

Yuki's POV

Long Flashback continues...

Maaga akong pumasok sa room para makagawa pa ng assignments. Ginabi na kasi ako ng uwe dahil kay Rei eh. Pero ayos lang at least nagkita ulit kami after ilang years.

Na-miss ko siya ah.

Nagtext naman kagabi si Rei sakin. Pero mas nabigla ako sa sinabi niya.

Date daw kami.

O_O

O_O

O_o

Nawindang ako sa kanya ha. Pero pumayag naman ako sa kanya. Friendly date lang naman daw eh. Pero nabigla pa din ako ha. May something na kasi akong nararamdaman para sa kanya.

Di ko na lang inisip yun.

Maya-maya pa lang nakita ko na si Angel na padating.

Niyakap ko agad siya. Na-miss ko siya eh. Kahit isang gabi lang kami di nagkasama.

Fastforward..

Lunch break na. Bigla naman nagtext si Rei sakin.

From: Rei

'Yuki sabay tayo maglunch. My treat. Sa starbucks na lang tayo magkita. See you'

End of message.

Wow ha. Feeling niya wala akong kasabay maglunch kung makayaya siya. Pero ayos lang kasi di pa kami masyado nakakapagusap eh. Mukhang bitin yung isang gabi.

Di ko na siya nireplyan kasi alam ko naman na pupunta siya dun.

Nagpaalam muna ako kay Angel na hindi ako makakasabay sa kanya. Na-gets din naman din niya agad yun.

Sabi ko kasi sa kanya na may manliligaw ako eh. Kahit wala naman. Napaniwala ko naman siya. Di ko din sinabi yung pangalan ni Rei.

Maya-maya pa lang ay dumiretso na ako sa starbucks kung saan kami maglu-lunch. Sosyal noh? Sa Starbucks pa. Di nga afford ng baon ko dito eh. Buti na lang libre niya.

Nakita ko naman agad siya.

Nakangiti siya habang papalapit na ako..

Sh*t

Ano toh?

*dug..tug..dug..tug...dug..tug...*

Eto na naman ang puso ko. WAAHHH.

Please Rei wag mo akong ngitian. Baka lalo akong ma-fall sayo.

Teka? Ano sabi ko?

Did I say ma-fall lalo?

Yes. Ang totoo niyan may gusto na talaga ako sa kanya since high school pa lang kami. Kahit mukhang nerd niyan nagustuhan ko pa din siya.

Di naman kasi ako sa panlabas na tingin eh. Di naman pangit si Rei. Di lang siya marunong magayos. Pero guwapo talaga siya.

Di ko maamin sa kanya yun kasi nahihiya ako sa sasabihin ng iba. Kaya hanggang sa naka-graduate kami di ko man lang naamin yung feelings ko sa kanya.

Nagustuhan ko siya kasi matalino at mabait siya. Mapagmahal sa kapwa. At higit sa lahat laging nasa tabi ko kapag inaapi ako.

Pero ngayon. Dapat ko bang aminin na sa kanya.

Siguro nga dapat sabihin ko na sa kanya. Pero may iba na siyang gusto di ba? So wala na pala akong pagasa. T^T

Hay kawawa naman ako.

"Tara pasok na tayo sa loob" sabi niya. Papasok na sana kami ng bigla akong tumigil sa paglalakad.

My Cheerleader LoverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon