My heart is Burning with Leo

Kitap

Kampın girişinden gelen gürültü ile kitapı yatağımın altına sakladım.

Koşup dışarı çıktığımda kampın gizli duvarının önünde bir kız duruyordu.

Kızın altın sarısı saçları vardı. Gözleri çikolata kahvesiydi aynı Alexa'nınkiler gibi.

Üstünde uzun beyaz bir elbise vardı. Yüzü bembeyazdı sanki saatler süren bir gemi yolculuğundan çıkmıştı.

Kherionla uzun bir görüşme yapıp yüzünde şaşkın bir ifadeyle kampa doğru yürümeye başladı.

.......................................................

Elimde kitapla ormana doğru yürüdüm.
Kafamı en rahat dinleyebileceğim yerlerden biriydi.

Biraz yürüdükten sonra ormandan sesler gelmeye başladı.
Sanki biri isyan ediyor gibiydi.

Bir ağacın arkasından izlemeye başladım.

Kampa yeni gelen kız elindeki okları sürekli ormanın farklı yerlerine atıyordu. (Galiba aynı zamanda ağlıyordu.)
Bir süre sonra beni fark etti.

"Hey, sen beni mi izliyorsun?"diye sordu.
"Neden ağlıyorsun?"bu sefer ben sordum.

"Kimse anlayamaz"

"Anlatmadığın için olabilir mi?" diye direttim.

Bir süre bana öylece baktı.

Sonra elini uzattı.
"Tanışalım mı? Ben Ava."
"Ben de Leo."
" O zaman biraz kendinden bahset."

" Tamam, ben Valdez, Leo Valdez.
Uzun zamandır bu kamptayım. Geçmişimde çok önemli insanları kaybettim. Tam birini bulmuştum ki şu an o da elimden kayıp gidiyor."

"Hmm, bu tahminimce bir kız."diyerek elini çenesine düşünüyormuş gibi yaparak yerleştirdi.

"Evet, adı Alexa..."
Gözleri hüzünlendi.
"Çok güzel bir ismi varmış.
Bak Leo bazen insanları kaybedersin, bazen de kaybolan sen olursun ama asıl önemli olan onları geri kazanmak için çabalamış olmandır."dedi.

Kafamı salladım. O cidden haklıydı ben çabalamıştım ve çabalamayı asla bırakmayacaktım.

Yarın ilk iş bulduğum kitabı araştırmak olacaktı