My heart is Burning with Leo

Canavar

Aylar geçti ve ben daha çok sinirlenmeye başladım.
Okuldan gelince eve çantamı bırakıp ormana koştum. Son kez evini görmek istiyordum. Ormanın içine doğru yürümeye başladım. Yolda giderken daldığımı ve çok fazla ilerlediğimi fark ettim. Ormandan garip sesler geliyordu. Bir ağacın arkasına geçip sesin geldiği yöne doğru baktım.
Benim beş katım büyüklüğünde gözleri sarı ve yılan dili olan bir yaratık bana doğru tıslayarak ilerliyordu. Kaçmaya başladım. Ama çok hızlıydı. Yerden taşlar aldım ve fırlatmaya başladım. Taşlardan biri gözüne isabet edince. Biraz durdu ve daha çok sinirlendi. Bana bir yiyecekmişim gibi bakıyordu. Acaba tadım nasıldır? Eminim o da bunları düşünüyordur. Ormanın içinden bir keçi koşarak ona geliyordu. Bir dakika....o...şey bir insan mı?..
Bedeninin yarısı insan yarısı keçi şeklindeydi. Canavar onu görünce benden umudunu kesti.

Durdum ve sadece olanları izledim.
Keçi diyip geçme hayat kurtarır. Bunu bir gün söyleyeceğim hiç aklıma gelmemişti. Canavar uzaklaştı.

Kısa süre sonra keçi bana baktı ve
" Alexa."
"Keçi"
"Satir denmesini tercih ederim"
"Satir"
"Alexa seni Melez Kampına götürmeliyim."
Rüyadayım ya ben bunlar gerçek olamaz. Ormanın ortasında beni koruyan bir keçi ile konuşuyorum.
"Melez?"
" Senin gibiler yarıtanrı."
Cevap vermiyorum.
"Gidince görürsün."
.........
Percy Jackson ve Olimposlular serisinin hiçbir hakkına sahip değilim.(Seri benim değildir.)