2 looking eyes

Part 13

Pov Laura

Volgende ochtend

Ik word gewekt door allemal kusjes in me nek, schouder en kaak. ' Samuel??' ' Hmm' mompelt hij.

' Zijn we nog steeds in het ziekenhuis?'

' Nee, je bent thuis ik heb je gedragen' zegt Samuel.

' Oh, oke'

' Laura?' vraagt hij dan weer.

' Ja?'

' Kaj en Dioni zijn vrij.' zegt Samuel. Ik stik in mijn thee en hoest het erdaarna uit.

' Helemaal vrij? Doen wat ze wat ze willen?' vraag ik bang en Samuel knuffelt me zachtjes.

' Ik bescherm je' fluistert hij en hij plaats een kusje op me hoofd. Ik zucht diep.

' Dan moet je 2 mensen beschermen' zeg ik.

' Ik zorg dat het voor elkaar komt'

Ik knik. ' Ik pak me telefoon. Dan komt er een oproep binnen en ik neem op.

L: Hallo? Met wie spreek ik?
O: Spreek ik met Laura Brown?
L: Ja, wie bent u?
O: Sorry ik ben Dokter Paul.
L: Oh ja
O: Kunt u morgen even langs komen bij het VU centrum?
L: Dat is goed, is het ernstig?
O: U komt het wel te weten.

Dan hangt de dokter op.

Samuel kijkt me bezorgd aan. Ik slaak een diepe zucht.

' Ik moet morgen naar het ziekenhuis' mompel ik.

' Waarom?' ' Weet ik niet' mompel ik.

Volgende dag

Ik pak Samuel's hand en knijp er zachtjes in. ' Ik ben bang' fluister ik. Samuel schuift een verdwaald plukje haar weg.

' Het komt echt goed' troost hij en kust me lang op me lippen.

Als we aan komen voor Dokter Pauls kantoor dringt er een gevoel binnen dat me niet goed zit. Mijn benen beginnen te trillen, ik neem een hap adem en klop dan op de houten deur.

' Binnen' hoor ik van achter de deur. Ik slik en open de deur en loop naar de stoel. Dokter Paul heeft een vriendelijke lach op zijn gezicht en zijn kale kop glimt.

' Mevrouw Brown?' vraagt hij en ik knik maar want ik weet niets uit te brengen.

' Jou ouders, in Spanje tijdens hun zakenreis..' begint de dokter en het slechte gevoel bekruipt me weer. ' Ze zijn daar omgekomen' zegt de dokter uiteindelijk. Ik voel dan niks meer. Al mijn emotie lijkt te verdwijnen.

Geen verdriet, woede of leegte.

Gewoon niets. Ik heb onbewust mijn ogen gesloten en adem even diep in en uit. Het is nog steeds stil in de kantoor van de dokter.

' Gaat het?' hoor ik de dokter vragen. Het gaat niet, ik hoor net dat mijn ouders weg zijn, en dit keer voorgoed.

' We gaan' zeg ik. Samuel staat op en zonder enig besef blijf ik lopen.

' Laura! Stop!' is het laatste wat ik hoor en daarna is het zwart.

Pov Samuel

Het lijkt alsof ze loopt zonder besef, zonder dat ze weet dat ze loopt. Ik pak haar arm, maar niks neemt ze aan. Er is een zware klapdeur maar nogsteeds loopt ze door.

' Laura, stop!' schreeuw ik nog maar het al te laat. Ze botst hard tegen de deur en valt met een harde klap op de marmeren tegels. Ik ren naar haar toe en wanhopig roep ik naar dokter en zusters. Na een tijdje word ze weggebracht en ik mocht niet mee.

Ik ga rustig zitten op de stoel in de wachtkamer en ik begraaf mijn gezicht in me handen.

' Sam?' hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Laura zwakjes staan. Als ik dichterbij kom zie ik dat ze heeft gehuild.

' Ze zijn echt weg' snikt ze.
' Rustig maar, ze kijken toe hoe goed jij het doet'

' Nee, ik doe niets goed!' roep ik boos en dan komt er nog een jongen de ruimte binnen.

' J-jason?' vraagt Laura bibberig.
' Laura! Oh, zusje van me!' roept Jason maar Laura deinst achteruit.

' Jason, na 10 jaar?! Wat the fuck doe je hier?!' roept ze boos en tranen glijden langs haar wangen.

' Ik had het druk, te druk' exuseert Jason.

' TE DRUK VOOR JE EIGEN ZUSJE?!' scheeuwt Laura nu harder en ik pak haar van achter vast als ze hard begint te bewegen met haar benen en armen. ' Shh...' fluister ik in haar oor en laat daar een kusje achter.

' Jason, Mam en Pap zijn weg. En ik, ik ben zwanger' zegt ze en Jason kijkt me met grote ogen aan. Jason zegt niets en loopt met grote passen weg.

' Zie je! Niemand die om me geeft! Echt om me geeft en niet om geeft voor kut rijkdom en mijn fucking grote huis!' roept ze hard en snel meld ze zich af.

Ik pak haar bij haar bovenarm en ze kijkt me met rode, gebroken ogen aan.

' Laura! Ik geef om je!' zeg ik hard en dan barst ze uit.

' Ik hou van je, gewoon omdat je nog bij me bent na dit, dit alles' snikt ze. ' Laura, ookal was je een aapje die in de wc circus werkt, ik zou van je houden, dat beloof ik je' zeg ik gemeend en haar ogen glinsteren.

' Aapje in de wc circus?' vraagt ze halflachend.

' Ja' zeg ik sirieus en dan liggen we bijna op de grond van het lachen.

Pov Kaj

Hahaha, wat grappig.

Zie je de sarcasme eraf druppen? Nee? Oh ik wel. Mijn humeur is 0% dus moet je ook niet tegen me praten. We hebben 10 á 15 dagen in de bak gezeten.

Vandaag mogen we er eindelijk uit maar ik krijg het niet in me kop hoe ik moet vertellen aan Dioni dat ik wil stoppen. Het is gewoon to much.

' Kaj Leroy van der Voort?' hoor ik een zware stem vragen.

' Hier' zeg ik nors.

' Niet zo nors, je mag vandaag weg met je maatje' zegt de bewaker streng en tover een grote nepglimlach.

Ik loop me een arrogante blikken kijken boos mij kant op.

Als blikken konden doden....

Hij brengt me naar de poort en overhandigt mij mijn spullen.

Dan opent hij de grote poort en daar staat Dioni heel blij. Hij geeft me een bro-hug en gilt blij.

' Dioni, je lijkt wel een meisje' zeg ik nors.

' Kaj, wat doe je zo nors, we hebben vrijheid!!' schreeuwt Dioni ik zucht en we nemen de bus.

' De hoofd van de gevangenis heeft zijn excuses aangeboden, dus GEEN strafblad!' zegt Dioni nogsteeds een beetje hard.

' Ja, maar nu hebben we wel GEEN vrienden!' zucht ik.

' Vrienden? We hebben elkaar!' zegt hij.

' Yep' zeg ik nep.

' Waarom ben je niet blij?'

' Het is gewoon dat ik verliefd ben, ja!' zeg ik hard, Dioni kijkt geschrokken want vaste lange relaties waren nooit mijn ding.

' O-op wie?' vraagt hij.

' Laura! Nou goed!' zeg ik hard en zijn gezicht betrekt.

' Laura? Meen je die?' vraagt hij trillerig.

' Euh, ja?' zeg ik en kijk hem met de Kaj-blik aan.

' Hmpf, 3 mannen, 1 meisje, gaat nóóit lukken.' zucht hij. Drie mannen?

' Drie?'

' Ja! Drie! Ik ben ook v-v-verl-l-l-lief-f-f-d' zegt Dioni hard.

Oké, dit gaat lastig worden...

Bruh, ik vind dit hoofdstuk slecht geschreven, maar goed...

Vorte&comment
( het STERRETJE voor de gene die het niet weten HOE je stemt)