2 looking eyes

{ 7 }

Pov Laura

11:13

Ik kreun zachtjes en kijk om me heen. Ik schrik even van de witte muren die het felle zonlicht weerkaatsen. Ik kijk op zij. Sam ligt te slapen, met zijn mond een beetje open.

Ik glimlach en maak een foto. En ik zet bij de foto:

Cutie

Al meteen krijg ik reacties van

-Is dat je vriendje?!
-Slet!
-OMG SAMUEL LEIJTEN
-Dus jij bent de nieuwe hoer van Sam

De laatste doet me pijn. Ik besluit erop te reageren.

Jullie denken heel verkeerd, Sam.is een leuke jongen, maar mijn vriend is hij (nog) niet.

Ik glimlach in me zelf en stap uit het ziekenhuis bed. Ik loop naar de wasbak en was me gezicht. Ik trek me shirt boven me hoofd uit, maar dan voel ik Samuel ogen in me rug prikken.

' Niet staren' zeg ik en draai me om en ja, Samuel Leijten is wakker hoor.

Met een grote grijns kijkt hij me aan. ' Leuke bh' zegt hij en wijst maar me pastel roze kanten bh. Ik voel gewoon mijn wangen rood worden.

' D-dankje' komt er nu nog uit.
' Niet verlegen worden' zegt hij trekt me naar hem toe. Ik nestel me bij hem en leg mijn hoofd op zijn borst. Dan komt er een dokter binnen.

' Meneer Leijten?' vraagt de dokter. Samuel knikt.

' Wil je weten wat er gaande is geweest?' vraagt de dokter en Samuel knikt hevig ja.

' Er zat een kogel in je kuit, maar die hebben we eruit gehaald. Daarnaast had je een lichte hersenschudding en een verschoven bot bij je arm. Je bent er goed van af gekomen en vanavond mag je naar huis' verteld de dokter en Samuels gezicht klaart op.

' DANKJE DANKJE DANKJEEE!' schreeuwt Samuel blij. De dokter lacht en gaat de kamer uit en dan besef ik dat ik mijn bh lag. Ik kijk naar Sam en we schieten in de lach.

Hij plaatst een kus op me hoofd en ik trek een zwart jurkje aan die iets over me knieën komen. Il steek me haar op en doe wat lipgloss op. Dan voel ik 2 sterke armen om me middel. Dan voel ik allemaal zachte, tedere kusjes in me nek.

Zonder enige besef verlaat een zachte kreun mijn mond.

Ik draai me om en hij grijnst. ' Je hebt een vriendin' zeg ik boos. Zijn gezichtuidrukking veranderend ( ofzo).

' Het spijt me' zegt hij kortaf. Ik knik.

Ik pak mijn tas en loop een beetje door de kamer terwijl een zuster Samuel een beetje aan het controleren is. Toch voel ik ergens jaloerzie, maar ik laat het niet zien.

' Laura!? Laura, ben je er nog?' hoor ik Samuel bezorgd vragen.

' Ik ben hier hoor' zeg ik een beetje geirriteerd. ' Oké, oke' zegt Samuel met zijn handen in de lucht.

12:05

Ik plof ner op de bank en zucht hard. Geen mam of pap die me kan troosten, en die Jason die is ook niet thuis.

Ik voel al de tranen al opkomen en alle verdriet komt weer terug. Ik was ontvoerd, Sam lag in het ziekenhuis, Dioni en Kaj zijn mischien dood en mijn gezin is nooit thuis. Ik bedenk dat ik Lena mischien kan bellen om te komen.

Ik loop naar de telefoon en mijn hand bereikt de telefoon net niet, en dan gaat me telefoon af. Er staat onbekend. Vreemd? Toch neem ik op.

Onbekend: Laura!
Laura: Sorry, met wie spreek ik?
Onbekend: Kaj!
Laura: Kaj, je bent niet dood!
Kaj: Waarom ben je blij?
Laura: Waarom vraag je dat, je bent mijn beste vriend en je zit in me lievelings boyband!
Kaj: * zucht * ik wou dat ik dood was * zucht*
Laura: Kaj?! Waarom zeg je dat nou?!

En dan hangt Kaj op. Ik begin weer te snikken en besluit Samuel te bellen.

L: Sam?
S: Ja, waarom huil je?
L: K-kan je hier komen?
S: Is goed, wees voorzichtig!

Ik hang op en pak een deken. Ik plof op de bank en trek me knieën op en huil zachtjes uit. Al mijn verdriet lijkt nu wel naar boven te komen.

Pov Samuel

12:10

Ik sprint zowat naar Laura huis en bel aan. De deur gaat open en Laura staat daar met rode betraande ogen. Ik knuffel haar zonder er bij na te denken.

Ik voel me shirt langzaam nat worden en dan maakt ze haar los van me. Haar prachtige groene ogen glinsteren niet meer, ze zijn duister.

' Samuel, niemand die er was om me op te vangen wanneer ik thuis kom en 2 hele dagen weg ben geweest. Niemand die denkt: gaat het wel Laura? Nee, niemand' schreeuwt ze gebroken.

Mijn zwakste plek is altijd huilende mensen geweest. Ik voel tranen al opkomen en een eenzame traan verlaat me.

' Gekkie, waarom huil je?' vraagt Laura lief. ' Het doet me pijn om je zo te zien, stop met janken en we gaan nu een ijsje halen, kom op!' een glimlach verschijnt op haar mond, en ik moet vanzelf lachen.

Als de tranen zijn gedroogt, en de haar een beetje fatsoenlijk is gemaakt pakt ik voorzichtig mijn hand en kijk verbaast als ze niet terug trek. We lopen naar de ijssalon.

Ik bestel voor mezelf een banaan-chocolade ijs en voor haar vanille-chocolade-aardbei.

Ik geef haar het ijsje en dan kijkt ze verbaast. ' Hoe wist je dat dit lekker vond?' vraagt ze en haal me schouders op en dan pakt ze me hand en samen lopen we naar het park. Dan valt Laura ijsje in het water en gieren het uit. Als een eend aan de ijsje begint komen we niet meer bij.

' Mijn ijsje!' zegt ze met een zielig gezichtje. ' Dit maakt het wel beter' zeg ik en voor dat ik het weet druk ik mijn lippen op de haar lippen. Haar zijdezachte, volle lippen. Haar handen gaan naar me nek en ik vraag naar toestemming die ze me geeft.

Even later horen we gekuch en we zien een oud vrouwtje staan en daarachter papparazie. Ik slaak een diepe zucht. Journalisten proberen me vragen te stellen, maar ik reageer niet. Ik pak Laura bij haar pols en samen lopen we door de menigte heen.