2 looking eyes

Part 20

Pov Laura

Verbaast en vooral in shock blijf ik achter in de kamer wanneer Kaj weg loopt nadat hij over zichzelf en over Dioni heeft vertelt. Hij heeft zijn traantjes laten vallen, wat ik snap.

Net wanneer ik wil gaan liggen vliegt zowat de deur open en staan bij de deuropening een dikke brede man met een grote snor, een dunne man die een grote grijns op zijn smoel heeft. Het verveelenste is dat Kaj met bloeddoorlopen ogen en bibberende handen.

Ik schiet overeind en kijk Kaj aan.

'Laurine Medriaan?' vraagt de dikke man en ik knik langzaam. Hij komt rustig op me af en maakt een snelle beweging. Ik voel me wang branden en ik kijk hem vol ongeloof aan. Maar vooral vol angst.

'Wie de fuck ben jij om me te kunnen slaan?' snauw ik.

Hij kijkt me aan alsof ik hem heb teruggeslagen en deinst achteruit.

'Meisje, meisje, meisje, ik zou niet zó tegen me praten.' lacht hij.

'Oh, en waarom dan niet!?' snauw ik met iets meer zelfvertrouwen.

Hij klapt me nog en keer en schopt drie ik hard in me rug.

'Zwanger!? Van de kut Leijten!?' roept hij en gooit zijn handen in de lucht.

'Praat niet zo over mijn vriendje'
Hij draait zich boos om en ik heb meteen spijt dat ik dat zei. Hij trapt in mijn buik en krabt in mijn arm en schopt verder op mijn hele lichaam. Mijn hele lichaam is blauw.

'Fuck' hoor ik Kaj bang roepen en dan word alles alwéér zwart.

Pov Kaj

Angelo schopt en schopt en zie hoe ze wegvalt.

'Je zal lijden, slet!' scheeuwt Angelo en ik ren naar haar toe. Angelo verlaat lachend haar kamer wanneer ze bewustloos neervalt. Ik schud haar door elkaar en Liam staat daar schaapachtig toe te kijken.

'Liam! Help me dan!' roep ik bang en mijn ogen prikken.

Liam komt eindelijk hierheen en sleept haar mee naar haar bed en we leggen haar erin.

'Ik roep Marco en dan brengen we haar naar de ziekenruimte.'

'Oke' mompel ik zacht en voel tranen in me ogen.

'Fuck, waar heb haar heen gebracht?!' mompel ik boos en trap tegen een tafel.

Dan hoor ik de intercom galmen.

Kaj Leroy Van Der Voort Nu naar de ziekeruimte!

Ik veeg snel mijn tranen en haast me naar de ziekenruimte waar Laura bang als een klein kindje in dat bedje ligt.

'KAJ LEROY!' scheeuwt Angelo.
Ik snel me er naar toe.

'Ja? Meneer?' vraag ik bibberig.
'WAAROM WEET ZE NIETS MEER' scheeuwt Angelo. Ik begin te stotteren en ik werp een blik naar Laura die bang, huilend in de denkens is gedoken.

'Help, Kaj' hoor ik Laura piepen en kijk op.

'Zei je net mijn naam?' vraag ik verward. Ze knikt langzaam maar Angelo verliest zijn geduld.

'LEROY! BRENG HAAR NAAR HAAR KAMER EN LAAT ZIEN WAAR ZE IS BELAND!' dreigt Angelo en ik knik bang. Laura lijkt er geen probleem mee te hebben.

'Kaj, waarom kijk je zo moeilijk? Je bent mijn vriendje' ik kijk me grote ogen en Angelo is wit van woede. Liam kijkt ook heel angstig en ik kijk weer naar Laura die haar schouders ophaalt.

'Wat?'