2 looking eyes

Part 14

Pov Laura

' Laura!? Ik ben thuis?!' hoor ik Sam van beneden schreeuwen.

' Kom al' antwoordt ik en ik ren zowat naar beneden.

In zijn hand houdt hij het welbekende etos tasje en de zenuwen werken niet echt mee. Samuel ziet het en belaagd me met een stevige knuffel. Een zachte, liefe knuffel.

' Ik ben bang...' fluister ik.

' Het komt goed' herhaalt hij. Hij tilt me bij me middel op en draagt me naar boven. Dan legt hij me zachtjes neer op bed. Dan overhandigt hij me het tasje.

Ik haal de test uit de karton.

' W-wat als ik zwanger ben?' vraag ik zacht.

' Dan houden we het.' zegt hij vastberaden. Eigenlijk weten we al dat ik zwanger ben, maar ik wil weten of dit echt is, want ik ben gewoon een perfectionist.

------- Ik weet niet precies wat je moet doen bij een zwangerschapstest dus we gaan door wanneer Laura de resultaten heeft-------

Met betraande ogen en een grote glimlach kom ik de badkamer uit. Waarom ik lach? Weet ik niet.

Er groeit iets in me dat door ons beiden is gemaakt, gecreëerd en dat is onbeschrijfelijk.

' 2 weken' zeg ik door me tranen heen en Samuel veegt me tranen maar zelf laat hij er ook een vallen.

' WE HEBBEN EEN BABY' schreeuw ik blij en ik spring op en neer.

' Laura, doe rustig. Nu moet je extra voorzichtig zijn!' waarschuwt hij me en ik trek een sip gezichtje.

' Kom, we moeten het aan de andere jongens vertellen!' zegt híj nu extra blij.

' Ja, trommel ze op, we gaan het vieren!' zeg ik blij.

' Na-a, geen drank voor mijn baby!' zegt hij streng. Dan schieten we in de lach totdat we op de grond rollen we van het lachen. We worden onderbroken door de telefoon van mij.

L: Hallo? Met wie spreek ik?
O: Jij en je baby zijn alles behalve veilig

Door de angst laat ik me telefoon uit me handen vallen. Samuel kijkt vragend naar mij maar al snel troost hij zachtjes.

' Was het weer Kaj?' vraagt hij boos.

' Nee, dit was geen Kaj. Dit-t was meer D-dioni-i' zeg ik een beetje twijfeld. Op dat moment gaat de bel. Boos rent Samuel naar de deur. Ik hoor geschreeuw en getrap en besluit te gaan kijken.

Als ik mijn hoofd om het hoekje steek zie ik Samuel bekvechten. Met wie?

Kaj.

' STOPPEN ALLEBEI!' zeg ik hard en ze stoppen beiden.

' Laura, wat doe je hier? Hij is gevaarlijk!'

' Samuel, ik weet wat ik doe.' zeg ik vastbesloten. Hij kijkt dreigend naar Kaj maar verlaat dan de hal.

' Kaj? Ik dacht dat je vast zat?' sis ik. ' Ja, zát. Ik ben vrij'

' Maar, euh, wat kom je hier doen?' vraag ik met een schuin hoofd. ' Ik kom voor jou' zegt hij wienbeld met zijn wenkbrauwen.

' Kaj!' waarschuw ik hem.
' Oke, eigenlijk wou ik wat uitleggen' zegt hij krabbend op zijn achterhoofd. ' Kaj, vertel' zeg ik ongeduldig.

' Ik wou je het echt niet. Het stalken, ontvoeren en misbruiken; het was niet MIJN schuld.' zegt hij en ik zie geen Kaj, maar een hopeloze, onzeker bange jongen.

' Waarom deed je het dan?' vraag ik met de onderdrukte woede in me. ' Het moest' zegt hij.

' KAJ! Vertel asjeblieft dat Dioni nog vast zit' smeek ik. ' Nee'
Ik wil de deur dicht doen maar Kaj zet snel zijn voet ertussen.

' Je verwacht bezoek' zegt hij en dan loopt hij weg. Rillingen gaan over me rug. Ik loop naar binnen en zie aan Samuels ogen dat hij niet bepaald rustig is.

' HOE BEDOELT HIJ BEZOEK!' schreeuwt hij hard, waardoor ik schrik en ik deins naar achter.

' S-sam, d-doe a-asjeblieft rustig' piep ik. ' Hoe? Hoe moet ik dit doen?! Ik maakte hier verdomme een deel van uit! Ze gaan je halen! Misbruiken! Naakt voor de ramen laten dansen! Ze, ze gaan je zo erg gebruiken dat je nóóit meer gaat lopen!' zegt hij hard. Zijn roodbetraande ogen stralen angst uit. Ik schrik.

Is het waar? Ja, natuurlijk! Zo iets verzin je toch niet?

' Laura, ookal twijfel je, wees voorzichtig' zegt hij zacht en nu pas hoor ik hoe gebroken hij is.

' Ik wil je niet nog eens kwijt' zegt hij dan. ' Nogeens?'

' Ik, ik was heel lang geleden een van hun en ik kreeg de opdracht op Jade McLoraine op te pakken. Het is iets wat ik elke dag deed en ik reed naar het aan gegeven adres. Daar lag ze, in haar parelroze bikini bij haar eigen zwembad. Iets in me ging los als ik haar zag. Oké, terug naar de realiteit; ik moest haar meenemen. Ik nam haar mee met alle pijn in me hart en behandelde haar op weg naar het bordeel als een prinses. Toen we daar aan kwamen kon me hart het niet aan. Ik bracht haar naar mijn huis.

Maar na 2 dagen vond Kaj ons en nam haar mee. Ik moest me autos inleveren, maar dit gaat écht niet met jóu gebeuren, ik zou het mezelf nóóit vergeven' vertelt hij. Onbewust heb ik gehuild en Samuel's ogen zijn alleen maar roder.

' Sorry' zeg ik zacht.

' Waarvoor?'

' Dat ik je in deze problemen breng' zeg ik zacht. ' Daar kan je niets aan doen' hij neemt me in een stevige knuffel maar worder er snel uitgeplukt door de bel.

Blugh... Kort hoofdstuk...

Als jullie leuke bbrave FANFICTIEs kennen comment hier onder!!