2 looking eyes

Part 16

Pov Laura

Als ik wakker word na de vermoeide nacht; ik had weer een zo een kutdroom wrijf ik mijn ogen. Samuel ligt niet naast me en ik besef dat ik in Samuels bedje lig.

Ik sta op en bij elke stap naar beneden word de spanning sterker. Ik weet niet waarom, maar het voelt niet goed.

Als ik beneden ben hoor ik kus geluiden en ik wil niet weten wat het is, of wie. Mijn temparatuur stijgt en ik zie een stel in het gras liggen. Maar wacht?

Die jongen lijkt vreselijk veel op Sam. En dat meisje lijkt verdomme veel op Eva.

Wait a second. Het zijn Eva en Sam. Sam zoent haar gretig door en plaats een zuigzoen in haar nek. Ik hoor Eva extra hard kreunen waardoor Sam beveelt haar stil te zijn. Ik zet een stap dichterbij en het voelt alsof de gras kraakt onder mijn blote voeten.

Ik maak nog een stap en dan merkt Sam mij op. Verschrikt gaat hij van Eva af en veegt zijn mond. Zijn lippen bewegen, maar hij weer niets te zeggen.

'Laura, ik zoende haar niet!' komt er uiteindelijk. Onbewust hebben tranen mijn ogen verlaten en ik doe een stap achteruit.

'Nee, Samuel. Je zoende haar in haar nek. Jullie lagen op elkaar en de lust was van je ogen af te lezen' zeg ik hard en mijn handen trillen. Dan hoor ik Gaya roepen. Ze knuffelt me en ik zie Gaya Samuel een boze blik geven.

' Verdomme, wat heeft mijn broer nu weer gedaan?' mompelt ze boos. 'H-hij zoende Eva, V-voor mijn eigen ogen' stotter ik en ik voel Samuel kijken.

Dan gaat er een vlaag van misselijkheid door me heen, maar ik hou me in. Als de kers op de top -ofzo- komt Eva aan trippelen.

' Haha, ben je even je hartje verloren?' giechelt ze gemeen. Ik hou me niet langer in en geef met de volle vuist tegen haar kaak, waardoor ze op de grond viel. Vol ongeloof kijkt ze me aan.

' Sloeg je me nou?' vraagt ze dreigend en ze staat weer op. Ik zoek naar woorden maar niets komt uit me mond.

' Ben je je tong kwijt, ofzo?! Praat?!' scheeuwt ze en ze komt gevaarlijk dichtbij. Tranen stromen langs mijn wangen.

'Luister, Nils en Dioni komen je halen en ze gaan je zó gebruiken dat je minstens 5 keer per week abortus moet gaan doen. Je zal wereldwijd beroemd worden; ALS HOER!' sist ze en met die woorden verlaat ze de tuin. Verslagen laat ik me op het zachte gras vallen en huil door, zonder stop aan tranen.

'Gaya, ik was zó blij, maar blijkbaar juich ik te vroeg... Wanneer komt er een eind aan dit leven?!' snik ik.

'Nee, Laura, niet zo denken,je bent zo mooi, en perfect' complimenteert ze.

'Dat is niet waar' bijt ik haar af.
' Wel waar, en nu ga ik je verwennen!' zegt ze opeens.

' Ik wil niets, ik wil naar huis' zeur ik. ' Kom, ik ga met je mee' zegt ze gemeend. Ik zie Samuel boos op de tafel slaan en tegen een antiek houten kastje slaan.

'Gaat Sam het redden?' vraag ik stilletjes. 'Hij red zich' zegt Gaya en wuift een beetje. Ik loop met haar mee naar mijn huis en ik voel me nogal bekeken.

'Gaya, kom snel' zeg ik en trek haar naar binnen. Als ik alles heb afgesloten ga ik zitten.

'Laura? Wat is er? Je doet zo gehaast...' vraagt Gaya.

'Gaya, dit vertel ik uit vertrouwen' zeg ik sirieus. Ze knikt.

'Dioni en Kaj waren mijn nieuwe buren, en des tijds; waren ze nog aardig. Toen heb ik Samuel ontmoet en hij had me gewaarschuwd voor Kaj en Dioni, maar ik luisterde niet. Ik werd ontvoerd een tijdje later, maar Sam, Cassuis en Jai hebben me bevrijd. Sam heeft daardoor een kogelgat in zijn kuit maar na 3 operaties is alles goed gekomen. Niet veel later ontdekte ik dat Kaj en Dioni me jarenlang al stalkten. Ze kwamen in de bak, maar zijn nu vrij, en nu hebben ze hulp van mijn n-neefje' leg ik uit.

'Het s-spijt me zo' excuseert Gaya zich. 'Waarvoor?' zeg ik verward. 'Ik wist dit langer' zegt ze en er rolt een traan langs haar wang. 'I-ik heb ze geholpen, maar ik wist niet dat je Laura was' zegt ze bang en tranen lopen nu ook langs mijn wangen.

Ik wil héél graag haar nu slaan en schoppen, maar dan gaat de telefoon. De telefoon van míj.

Onbekend: Je weet teveel Laura
Laura: W-w-wie is dit?
Onbekend: Je spreekt met je lieftallige neef, maar Laura lief?
Laura: *snik* ja? *snik*
Nils: Laura, niet huilen, ik heb hier je zangertje; die ene Samuel
Laura: NEE, DOE HEM NIETS IK DOE ALLES VOOR JE NILS!
Samuel: Laura! Nee, het is een val!
Nils: Alles?
Laura: Alles, maar doe hem niks!
Nils: Hahah, we zullen hem sparen. Dioni komt je halen.
Laura: Nee, asjeblieft! Geen Dioni!

Snikkend laat ik me de telefoon vallen. Gaya is al weg, ik dacht dat wij vrienden konden worden...

Ik fatsoen me haar en pak alvast me schoenen. Ik hoor de deurbel gaan en ra,ra,ra wie is het? Wiew gewonnen! ( soorry moest ff)

'Meekomen, Laura!' zegt Dioni hard.
' Ja, ja, rustig aan' mompel ik.
'Oh nee, niets rustig aan' zegt hij nors en pakt me beet en draagt me naar het busje. Hij houdt zijn hand voor mijn mond en ik bijt erop.

'Ik kan zelf lopen, ja!' zeg ik beledigd en strijk mijn blouse recht. Ik ga voor in zitten en argwanend kijkt Dioni me aan.

'Je mag achterin' zegt hij met een grijns. ' Rijd nou maar, ben niet besmettelijk ofzo' mompel ik en de rest van de reis is het stil. Behalve mijn hart, die schreeuwt naar Samuel, maar niemand die wat hoort.

Als we aankomen bij Huize Cloverd slaak ik een diepe zucht als ik terug denk.

'Niet zo sloom!' zeurt Dioni.
'DIONI! NIET ZO ZEUREN!' gil ik boos en meteen gaat de deur van het huisje open. Kaj staat boos bij de deur opening.

'Doe een beetje rustig, wil je!?' sist Kaj boos en ik loop dan gedempt achter Kaj en Dioni aan.

In de woonkamer zit Nils en Rein en Samuel zit vastgebonden, met tape op zijn mond. Zijn ogen worden groot als hij mij ziet.

'HLEEJNHSJEJWKKAKOQ' hoor ik alleen. Kaj haalt de tape er met een ruk uit en na een pijnkreet herhaalt hij zijn woorden.

'Laura, ga nu, nu je nog kan vluchten! Ik red me' zegt hij en ik kijk recht in de blauwgroene ogen van pijn en verdriet.

'NEE, SAMUEL, IK LAAT JE NIET ACHTER!' gil ik en tranen glijden langs mijn wangen. Mijn adrenaline neemt toe en ik munt me op mijn "lieftallige" neef.

'JIJ! Hoe kon je, je was altijd bij me, zó beschermend. Maar hoe kan iemand veranderen van engel naar EEN FUCKING ERGE KUTDUIVEL DIE ME VRIENDJE OPSLUIT OM ZIJN FUCKING EIGEN KUT WIL! ZIJN EIGEN NICHTJE MEENEMEN! Hoe?' scheeuw ik en zie dat mijn woorden Nils hebben geraakt.

'Sluit haar op' is het enige wat hij zegt. Zijn gezicht staat strak en zijn ogen stralen schaamte.

'Nils, kijk me in de ogen! WAAROM?!' scheeuw ik en zet me handen bij zijn gezicht die ik heen en weer schud.

'Laura, leef er maar mee, het spijt me' zegt hij onverschillig. Dioni pakt me beet en ik word gebracht naar dezelfde bezemkast. Voor dat Samuel uit me zicht verdween wisselde onze blikken, maar het veilige gevoel is weg.

Logisch.

<3

Lovely to be so dramatic, its fantastic to read en write!

Bruh. Moest ff (-____-)