7. BÖLÜM

173 66 11
                                    

                  
Bayramınız mübarek olsun :)

Biraz gecikti farkındayım ama bu umarım bir daha yaşanmaz.

Diğer bölümü biraz değişiklik yapıp ilk oy verene ithaf edeceğim.

Multide kuzey ve Miray

Seviliyorsunuz

bu bölümü geçen bölüm en beğendiğim yorumu yaptığı için bad-girl34 e ithaf ediyorum.

***

6. BÖLÜM SON KISIM

Odama çıktım ve kendimi soğuk bir duşun altına soktum. Kafamı toplamam gerekiyordu. Ve bu bana biraz yardımcı olmuştu.

Şimdi ise artık karar vermiştim. Madem öyle ben de onun izinden gidecektim. "Oyun başlasın bakalım Kuzey" diye mırıldandım.

***

2 Gün sonra

Yaşadıklarımı hazmetmek bayağı bir zamanımı almıştı. Bir de şu 48 saat olayı vardı. Ama zar zor onu da atlatabilmiştim. Şimdi ise tek istediğim uyuyup bütün olanlardan uzaklaşmaktı.

Damla yanımdan hiç ayrılmıyordu. Cem ve Uraz ise sürekli beni konuşturmaya, güldürmeye çalışıyorlardı. Ogün gördüklerimden sonra tek bir kelime dahi etmemiştim.

Sadece annem ve babam durumumu anlamasın diye bir-iki kelime ediyordum. Onun haricinde yanımda Damla, Cem ve Uraz'la birlikte odamda oturup kitap okuyordum. Ne kadar odamdan kovsam da gitmemişlerdi. En sonunda ben de kabul etmek zorunda kalmıştım.

Şimdi ise uyumam için odamdan çıkmışlardı. Yatağıma cenin pozisyonunda uzandım ve olanları düşünmeye başladım. Eğer Kuzey'i babama ya da bizim gruba söylesem kanıtım olmadığı için bir şekilde kendini aklardı. Olan yine bize olurdu. Eğer halledecek birisi varsa o da bendim. Ama nasıl alt edecektim ki ben onu? Daha planını bile bilmiyordum.

Tahmin ettiğim kadarıyla - ya da duyduğum demeliyim- beni muhtemelen kendine aşık edecekti. Ama sonra? Beni yarı yolda mı bırakacaktı? Ya da....... Ama anlamadığım şey beni kendisi boğdurttu ama yine kendisi kurtardı. Peki neden? Benim güvenimi mi kazanmaya çalışıyor?

Bunları düşündükçe başıma ağrılar sağlanıyordu. Evet normalde olsa ona aşık olabilirdim, ona güvenebilirdim. Bankta oturduğumuz o geceyi unutamadığım gibi birsürü güzel anımız olabilirdi. Ama bunların bir önemi yoktu. Artık ileriye bakmam lazımdı.

Eğer ben de onun gittiği yoldan gidersem belki onu yenebilirdim. Ama önce stratejisini tam olarak öğrenmem gerekiyordu. Zaten uykum da kaçtığı için yataktan kalktım ve Kuzey'i havuzda bulma umuduyla bikinimi giyindim. Üstüne şortumu ve t-shirt ümü geçirip aşağı indim.

Asansörün aynasından kendime baktığımda çığlık atmamak için zor tuttum. Asansörden inip hemen otelin tuvaletlerinden birine gittim. Saçımı elimle düzelttim. - düzeltmeye çalıştım. - Elime soğuk suyu doldurup yüzüme çarptım. Saçımı da dağınık topuz yapıp tuvaletten çıktım.

Havuza gittiğimde tam da tahmin ettiğim gibi Kuzey şezlongda güneşleniyordu. Gidip ben de yanındaki şezlonga uzandım. Sonra uzanmaktan vazgeçip oturur pozisyona geçtim.

" Psst Kuzey" ismini anmak bile öğürme isteği oluşturuyordu içimde. Bir de benim ona aşık olmamı mı bekliyordu? HAH...

" Ne var küçük" biri şuna benim küçük olmadığımı söylemeli.

Sonsuz Aşk #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin