Het geheim van de Hongerspelen: de drieënveertigste Hongerspelen

Het interview

Ik herinner me nog het interview van een tribuut uit district 4 van enkele jaren geleden. Ze zei dat ze blij was om te kunnen meedoen. Zo kon ze sterven als een held, niet als een slaaf van het capitool.

Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik weet al helemaal niet wat mijn personaliteit is.

De avond is veel te snel gekomen. Vanmiddag was ik nog met Marita aan het lachen, omdat ik mijn persoonlijkheid als slak wilde uitbeelden en nu is het opeens avond en heb ik niets.
Ik heb van lucumo een eenvoudig, bruinrood jurkje gekregen, om mijn onderdanigheid aan het capitool te tonen. Bleh, wij, de districten, werken en werken ons kapot voor die hoop rijkaards en wat krijgen wij terug? Niets.

Ik weet dat dat niet mijn zaken zijn, maar er zijn maar zoveel dingen die je kan doen in een gemeentehuis, zonder je dood te gaan vervelen.
En als je al langer dan een decennia woont in een gemeentehuis, heb je alle opties al een keer of vijftien uitgevoerd.

Ik was dus gaan neuzen in vaders financiële zaken.
Het blijkt dat wij 50% procent van alle opbrengsten aan het capitool moeten afgeven! Ze maskeren het als een soort 'belasting'.

--------

Ik kijk naar het gezicht van Caesar Flickerman. Hij lijkt elk jaar breder te kunnen lachen dan het jaar voordien.

Ik vraag me af hoeveel ingrepen hij al op zijn gezicht heeft gehad.

Ik ben zo diep in mijn overpeinzingen, dat ik zijn vraag niet heb gehoord.

Ik staar hem maar wat aan. Emotieloos. Hij lijkt even verbaasd, maar herstelt zich in een fractie van een seconde en stelt een volgende vraag.

Ik heb gewoon echt geen fut om op onwaardige, onbelangrijke, lege vragen te antwoorden.
Opeens weet ik wie ik ben.

Ik ben het meisje dat zwijgt.

Het hele interview blijf ik muisstil, zonder ook maar een grijntje emotie op mijn gezicht.

Ik buig niet voor het publiek, maar steek, volledig impulsief, mijn tong uit.

Zonder ik het zelf doorhad is mijn interview een pleidooi voor de avoxen geworden.

Ik had het niet anders gewild.
Ik ben geen slecht mens.
Ik ben klaar voor de spelen.