Adsız Bölüm 12

18 2 0
                                    

Mertle oradan uzaklaştık .Mert çıkarken elimi tuttu .O sırada Duygu bize bakıyordu. Onun o bakışlarında ezilmemek için Mert'in emimi tutmasına izin verdim.Belki de tek neden de Duygu'nun bakışları değildi.Ellerim üşüyordu. Üzgündüm .Yalnızdım .İzin verdim çünkü nemimde ihtiyacım vardı .Ellerimin tutulmasına.

Belkide yüzleşmem gerekecek , Duygu' yu seviyor .Beni sadece arkadaşı gibi seviyor.Hiç onun benden  bir gün böyle kopup gideceği aklıma gelmezdi.Ben Duygu yu gerdikçe , Duygu Anıl'ı mutsuz ediyor .Buna hakkım yok.Bu gerçek canımı yakıyor.Anıl benim yüzümden üzülmemeli.Ama canımın yanmasını ,gerçek olduğunu değiştirmeyecek. Savruluyorum öylece, başı boş.Mert yanımda olmasa ne yapardım.Yalnızlık bana göre değil.Alışkın değilim .

Yürüyorduk öylece sokakta .Dayanamadım ,gözyaşlarım sıkıştıkları yerden hızlıca uzaklaşmaya başladı.Hiç bir şey sormadı Mert.Sorsa ne anlatacağım.

Bir masalda yaşarsınız.Bir kahraman olur masalda. Her şey odur.Bir gün ansızın biri gelir masallarınızın kahramanını alır.O zaman hayaller, hayallerde kalır.Bu kadar bürünmeseydi , ruhum Anıl'a yanmazdı canım.Sileyim desem ,bütünleşmiş benimle.Ölsem ölemem. Mert sorgusuzca yanımdaydı. Bir şans verirdim ona belki.Ama kalbe söz geçer mi.Geçmez.


" Arsız bir çocuk olur bazen yüreğim,

Alır başını gider,

Gel dersin ,duymaz 

Arsız gülüş sarar seni,

En olmayacak şeyi ister,

Ve en tehlikeli"

" Bir yer de oturalım mı?"

Tamam der gibi salladım başımı.Başım dönüyordu .Yürümekte zorluk çekiyordum.

Bir banka oturduk.Elini omuzuma attı

"Ağla"

neden ağladığımı sormadan .Ağladım bende o rahatlıkla.Ağladıkça ,ağladım sonra hıçkırıklara dönüştü.Göz yaşlarım haykırdı çığlığını .

Başımı bıraktım omuzuna.Saatlerce ağlamak istedim.Hiç kalkmadan .Sımsıkı sarıldı bana.Bileğimi bir el kavradı ,bir an kırılacak sandım.Gördüğüm gözler sokak lambasının loş ışığında öylece parlıyordu.Sert bakışları ürküttü beni.Ne işi vardı burada .Bileğimden çekmesi ile ayağa kalktım istemeden.Sendeledim.Ne olduğunu anlayamadım."Anıl " diyebildim sadece.

Mert 'de şaşkınlıkla ayağa kalktı. Ne olduğunu oda anlamadı.Ama bana bu kadar sert davranmasına

sinirlendi.

" Ne oluyor Anıl "

"Siz karışmayın hocam"

" Ne demek bu ,derdin ne "

" Derdim falan yok "

" O zaman bırak Su'yun bileğini" 

Anıl'ın avuçlarında ki bileğimi çekti.Baktı yüzüme şaşkın şaşkın.Onun kadar bende şaşırmıştım.Ne olmuştu. Acaba ona sarılmamamı kızdı .

"Kusura bakmayın hocam Su yu almaya geldim"

" Ne alması "

"Annesi aradı , çok merak etmiş yanımda olmadığını duyunca çok korktu ,şimdi alıp evine götüreceğim oda annesini arayacak"

Ben hiç yokmuşum gibi konuşuyordu.Belli ki kızgın bana.Bende ona kızgınım.

"Ben onu evine götürüm şimdi sen git"

BEN SENİ YAZDIM SEN BENİ OKUDUN...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin