BEN SENİ YAZDIM SEN BENİ OKUDUN...

Adsız Bölüm 25

"""

Su acaba hastaneye gitti mi? Evde kalan bir kaç eşyamı almam gerekiyor.Neden bilmiyorum ama onu görmeye cesaretim yok.En azından evin anahtarı bende var.Gider kapıyı çalarım.Evde değilse hemen girer alır eşyalarımı çıkarım..

Evden çıkıp Su ile eskiden kaldığımız eve doğru yola koyuldum.Aslında ne güzel günler di. Biz ne mutluyduk.Ben onu çok özlüyorum.Aslında hayatımın çoğunu kaplıyor.Onsuzluğu düşünemiyorum.

Eve geldiğimde önce tedbiri elden bırakmamak için zile bastı.Bir kez çaldı ama açan olmadı.Neden bilmem bir kez daha basma isteği doldu içime.Öylece girmeye çekindim.Ben ne zaman çekinir oldum acaba .Ne zaman aramıza bu kadar resmiyet girdi. ne zaman bu kadar soğuduk.

Kapıyı açan olmadı.Cebimden çıkardığım anahtar ile kapıyı açtım.İçeri girip kapıyı kapattım.Derk odaya geçip kendi eşyalarımı alıp çıkacakken gözüm salona ilişti. Öylece geçme isteği duydum.Artık bu evde birlikte yaşamıyoruz ama özlemişim.

Koltuğa oturdum. Sehpanın üzerinde duran ajanda gözüme ilişti. Bir an bakmak istedim ama bu yanlış olur diye hiç oralı olmadım.sonra bilgisayarı hala açık bıraktığını fark ettim.

Acaba dersmi çalışıyordu. Ders olma ihtimali ile merakıma engel olamadım ve ajandayı arasında kalem duran o boşluk oluşan yerinde istem dışı açtım.

"aşk bencilliktir,

aşk yaşanmaz ise aşktır

ben sende olmayana aşıktım

ve benim olmayana

olmayacağa

imkansıza

bendeki yokluğunun sarhoşuyum,

bende ki varlığının delisi

aşk sen değilsin

aşk benim.."

Ne güzel şiir .Su yazmış olamaz.Ama onu yazısı.Yıllardır tanırım , hiç şiir yazdığını görmedim.okumaya devam ettim .Yaptığım çok yanlıştı ama ...

bir daha asla yazmayacağım.Bu defter artık senden bahsedilsin istemiyor.Anıl.Ya yaşarım şimdi sen, ya da silerim Yıllarca yazdım seni bu deftere.Biliyorum bir gün okuyacaksın.

O gün nasıl okudun bilemeyeceğim. Ya ben de olacağım okurken yanın sana bakıp güleceğim.Ya da seni orada silip bu sevdayı bitireceğim.Belki de hiç okumayacaksın.Bilmeyeceksin.

Ama okursan bileceksin.

Ben seni yıllarca yazdım, sen beni bir kere de okuyacaksın...

O ana ne okuduğumu algılayamadım.Ne şimdi bu .En baş sayfadan başladım okumaya saatlerce okudum.Yıllar önce .İlk tanıştığımız gün den beri.Sürekli yazmış Su.O bana aşık mıydı.Hemde yıllar öncede peki ben nasıl fark edemedim.Nasıl bilmedim.

"sözsüz ve sessiz bir itiraf sın ey gönül,

Gidiyorsun başı boş,

çarpıyorsun başı boş.

Biliyorum , sevdadandır diyorsun,

ama diyorsun başı boş,"

Saatler ce okudum.Şok olmuştum.Ne yapsam ne desem bilemedim.Ama neden bilinmez bir tebessüm oturdu yanaklarıma. Sevilmek güzel şey. Belki gerçekleri öğretmek beni korkuttu.

Peki şimdi ne yapacağım.Gidip öylece " SU ben senin benim için yazdığın notları okudum" mu diyeceğim.

kendime gelemedim yarım saat öylece oturdum.Ne yapacağımı bilemedim. Sonra açık bilgisayarı kapatmak için açtım.Ekran gelsin diye beklerken sayfası açık kalmıştı.Tam kapatacakken birşey dürttü beni.Ne kadar çok abarttım ben bugün bu olayı.

Mesaj kutusuna çok sayıda mesaj gelmişti.Kim bu kadar mesaj yazmış olabilir ki.Bir an kıskandım.Gerildim. Hem bana aşık hem beni öpüyor. Kiminle mesajlaşıyor. Yaptığımın çok yanlış olduğunu bilsem de kendime engel olamadım.

Bütün mesajlar tek kişiden gelmişti .

ALACA

Okudukça tüylerim diken diken oldu. Bu neydi şimdi.

"biz varlığımız yoktur Su. Varlıksız bir bedeni Nasıl incitirsin. Sana bir şans dedim. Şans .

kendin için bir şans, yaşaman için bir şans"

Tüylerim diken diken oldu.Neydi şimdi bu .Okumaya devam ettim.

"bu gün hastane de olacağım yanıma gel "

hemen Su yu arayıp uyarmam lazım.Böyle bir şeyden neden benim haberim yok.Anlatmadı bana.Günlerce yazmış kimse

Telefonu alıp acele ile Su yu aradım çalar çalmaz telefon kapandı.Sonra ki aramalarımda ise telefon tamamen kapalıydı.o hemen evden çıktım ama hastaneye kadar bekleyemezdim.

Evet Mert hemen ,Mert'i aramalıyım.