Secrets

Chapter 44

Niall had gelijk, het zal waarschijnlijk de laatste keer zijn.

• • •

Ik word wakker van gesnik en kijk naar Emma die zachtjes aan het snikken is. "Wat is er?" "Ik heb een nachtmellie." "Je hoeft niet bang te zijn, ik ben bij je." "De monstels gaan ons op eten." "Wij zijn sterker dan hun." "Ben je zekel?" "Heel zeker." Ze glimlacht even en sluit daarna haar oogjes weer. Ik wrijg even over haar rugje en val dan zelf ook terug in slaap.

~ ~ ~

"Hally..? Hally!" "Hallyy!" Ik open mijn ogen en zie een klein meisje recht zitten op mijn buik. "Ben je al wakker?" Ze knikt hevig en laat zichzelf vallen op het bed. Ze lacht en laat mezelf ook lachen door haar geweldige lach. "Heb je honger?" Ze knikt en heft haar armpjes op zodat ik haar moet oppakken. Ik loop samen met Emma naar beneden en zie mijn ouders al aan de tafel. "Heb je goed geslapen?" We knikken allebei en ga dan zitten met Emma op mijn schoot. "Is Niall al geweest?" "Nee, Lottie heeft gebeld dat Niall ziek is en ze voor hem moest zorgen. Lottie heeft tegen Niall gezegt dat ze Emma naar haar ouders heeft gebracht om Niall niet boos te maken en zodat jij nog wat tijd had met Emma." Ik knik en smeer een boterham voor Emma met choco. "Mag ze dat wel eten?" "Ik denk het wel. Ik heb het al gegeven en ze wordt toch niet ziek." "Je moet daar mee opassen." "Ze lust het toch." We kijken allemaal naar Emma die zelf probeert de stukjes boterham die ik in stukjes had gesneden te nemen van tafel en in haar mond te steken. "Moet je vandaag geen nieuw pak gaan kopen voor het trouwfeest?" "Mag Emma dan mee?" "Ik denk dat ze het leuk zou vinden om even buiten te komen." "Dan gaan we ons klaarmaken." "Het is warm dus kleed haar niet te dik." Ik knik en loop samen met Emma terug de trap op. We zijn gisteren gewassen dus hoeft ze nu niet meer in bad. "Eens kijken wat mama heeft meegegeven." Ik zet Emma op het bed in een gat tussen allemaal kussens die haar moeten ondersteunen. Ik neem een wit kleedje met een kakki groen vestje zonder mouwen. Ik trek haar kleren aan en daarna haar hoge witte all stars. "Je ziet er goed uit, moet ik zeggen." Ze lacht en klapt met haar handjes. "Blijf even hier met de knuffels spelen, ik ga ook andere kleren aandoen." Ze luistert niet denk ik want ze is te druk bezig met de knuffels. Ik trek een roos met witte bolletjes (a/n; zie apple music festival) aan met een zwarte skinny jeans en bruine enkel laarzen. Ik doe even mijn haar in een goede pose en ga dan terug naar Emma die met haar knuffels bezig is. "Klaar?" Ze knikt hevig als ik haar oppak. Beneden zet ik haar in de buggy en loop de deur uit.

~ ~ ~

Het is moeilijk om met een buggy en een wenend meisje door een grote groep fans en paparatzie te lopen maar na wat duwen en roepen heb ik eindelijk de winkel bereikt. Ik bedankt ze voor het sluiten van de deuren. We zullen hier nog wel een tijdje zitten denk ik. Na 10 minuten heb ik al een pak gekozen en gekocht. Nu zitten we hier te wachten tot er politie komt. "Halley?" "Hm.." "Ik ben moe.." "Ga maar slapen." "Ga niet weg, oke?" "Ik zal je niet loslaten." Ze gaat dichter bij me liggen en houdt mijn shirt stevig vast. Ik ga lichtjes met mijn hand over haar armpje en kijk hoe de politie de massa aan de kant wil krijgen. Na 5 minuten mogen we eindelijk naar buiten. Ik vraag aan één van de agenten of hij de buggy met mijn zakker erin wil duwen zodat ik Emma kan vasthouden. Ik probeer Emma zo dicht mogelijk te houden en haar oren af te schermen van het geluid van al de schreeuwende fans die ons naar alle kanten trekken en duwen. "Doe eens normaal!" de fans kijken me beledigend aan, moeten ze maar niet duwen. Ik stap in de auto en kijk naar Emma die nog altijd slaapt. Ik weet niet hoe ze door al het geschreew door slaapt. De agenten zetten ons af aan mijn oudere, nu nieuwe huis. Ik neem de buggy, de zakken en Emma om binnen te gaan om daar mijn moeder snikkend te zien zitten. "Wat is er?" "Robin.." "Wat heeft hij gedaan?" Ze zwijgt en wijst naar de keuken. Ik ga samen met Emma naar de keuken om te zien waarom mijn moeder zo overstuurd is. Maar dit had ik liever niet willen zien.