Chapter 10

469 25 15
                                    

Ik probeer uit hun grip te komen maar mijn kracht graakt op

• • •

Als ze mij nu niet los laten ga ik dood. Ik begin mijn hoofd licht te voelen als ze mij terug boven trekken. Iedereen lacht naar ons, nee, iedereen lacht mij uit. Ik kijk naar Liam die het blijkbaar grappig vind. Ik wil me omdraaien en naar Niall kijken als hij mijn broek aftrekt. Iedereen begint te lachen als ik probeer mijn broek terug op te trekken. Fijn, nu heeft iedereen die kleine vriend gezien. Ik wil uit het zwembad gaan als ik realiseer dat iedereen mijn armen kan zien. Ik probeer mijn armen te verbergen en te kruisen als ik tegen iemand bots. "Harry, what th-" Ik negeer hun blikken en probeer weg te lopen maar Liam grijpt mijn arm, wat pijn doet want de littekens zijn nog maar 1 dag oud. Ik kijk naar de grond als Liam mijn armen laat zien aan iedereen. Ik hoor sommige mensen lachen, sommige mensen praten, sommige staat maar te kijken zonder iets te doen. Louis kijkt maar iets doen? Dacht het niet. Ik probeer me los te trekken, "Dus je gaat me zeggen dat je jezelf even gaat pijn doen om daarna te wenen omdat wij je zogezegt pijn doen?" Ik begrijp niet goed wat hij bedoelt tot ik een klap in mijn gezicht krijg. Ik voel het bloed van mijn gezicht druppen, helemaal over mijn hand. Ik krijg nog een klap maar veel harder dan de eerste waardoor ik op de grond val en in elkaar krimp van de pijn. "Die verdien je omdat je ons belachelijk maakt met je bullshit." Als ik wil opstaan zie ik hoe iedereen terug druk is met zijn gesprek, Zayn en Liam die aan het lachen zijn, Niall en Lottie die elkaar aan het binnen doen zijn en Louis, Louis staat daar maar een beetje te kijken, hij doet niets. Hij kijkt gewoon hoe ik werd geslagen door zijn beste vriend. Ik vergeef hem, waarom zou het hem ook iets uitmaken. Hallo, oh nee ik ben even in elkaar geslagen maar help heb ik niet nodig hoor! Ik probeer zo normaal mogelijk te lopen maar mijn wang brandt en mijn lip stopt niet met bloeden.

~ ~ ~

Hier lig ik dan, op mijn bed, vragend wat ik hier nog doe, waarom ik hier nog zit en vooral waarom ik hier nu zit te denken aan hoe ik dit kan eindigen. Ik weet het niet, soms zou ik willen verdwijnen en als alles beter is terug komen. Maar nee, hier zit ik dan. Soms heb ik gewoon een knuffel nodig maar van Niall zal ik hem niet krijgen want die is te druk met Lottie, Liam en Louis haten me toch dus waarom zouden ze. Thuis kan ik ook niet gaan. Nu realiseer ik pas dat ik naar niemand of nergens heen kan.

• • •

Ik heb geen inspiratie meer, lol
Btw, het is mijn verjaardag

Secrets Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu