Secrets

Chapter 20

Ik geef Mason een knuffel tot ik Simon zijn stem hoor.

• • •

"Harry, als je nu niet snel op die stoel gaat zitten, een interview geeft en daarna het gebouw verlaat, gaan er verdomme ergere dingen met jou gebeuren die je ooit al hebt meegemaakt!!" Ik kijk naar beneden en loop samen met Mason backstage, "Wacht jij hier tot het gedaan is, oke?" "Is goed." "Bedankt!" Ik geef hem een kus op zijn wang en ga dan met de andere jongens live.

~ ~ ~

"Dus Harry, als we het goed begrepen hebbben, hebben Louis en Liam iets met elkaar terwijl Louis nog iets met jou heeft/had." Ik knik kort, ik wist dat zo'n vragen zouden komen maar voorbereiden op zoiets is moeilijk. "Wat ging er door je heen toen je het nieuws hoorde? Het was vast erg moeilijk om je vriendje met je beste vriend te zien kussen?" Ik zucht zacht en kijk naar de grond, proberen de tranen die zich opstapelen niet te laten zien, zeker niet op live tv. "Het is moeilijk om een persoon los te laten waar je veel van houd. Ik heb mezelf dingen ingebeeld en ik heb gedroomd over dingen waarvan ik wist dat ze te mooi waren maar zo'n dingen hou je liever voor jezelf. Maar ergens, diep in mij wist ik dat er iets mis was, dat er iets niet klopte maar het enige wat nu niet meer klopt is mijn hart." Er glijdt langzaam een traan langs mijn wang en ik slik even, "Soms is het beter om iets los te laten dan iets te houden wat alleen maar pijn doet." Ik veeg mijn tranen weg, er is een stilte, helemaal niets. "We hebben je daarjuist gezien met een andere jongen, iemand waar je heel close mee bent?" Er komt een foto van Mason en mij bij de auto op het scherm, geweldig. "We zijn gewoon vrienden." "Zeker? Jullie zijn erg close." Er komt een andere foto van Mason en mij in het park als kussend, dit gaat zeer slecht aflopen. "Ja, we zijn alleen maar vrienden." "Wat is zijn naam?" De interviewer kijkt me geinteresserd aan, ik vraag me af of het haar iets kan schelen, "Mason."

~ ~ ~

Ik pak Mason' hand en loop snel weg maar Simon roept mijn naam wat meestal geen goed teken is. "Harry, hier nu!" Hij schreeuwt nog harder dan een baby. "Harry, jij moet leren niet zo'n grote bek open te zetten op interviews! De band heeft zo'n idioot ook niet meer nodig, nog 1 keer en het is gedaan." Ik kijk hem geschokt aan, "gedaan?" "Je weet wat ik bedoel, nu buiten!" Ik knik zacht en ga langzaam terug naar de auto van Mason, de enige persoon die ik op dit moment heb. "Zal ik je gewoon naar huis brengen?" Ik knik en stap in, kijkend naar de sneeuwvlokjes die ondertussen het landschap al hebben bedenkt.

Ik open de deur en laat Mason binnen, "Dit is enooorm!" Ik zeg niets en sluit gewoon de deur, "Heb je honger?" "Ja, een beetje." Ik ga naar de keuken met een volgende Mason achter me aan. "Ik heb een boterham met kaas?" "Is goed." Ik plaats 2 borden en 2 glazen op tafel, nooit gedacht dat het tweede bord ooit nut zou hebben. Ik neem de vooraf gemaakte boterhammen uit de koelkast en leg er 1 op Mason's bord. "Wat wil je drinken?" "Wat heb je?" "Cola en water." "Cola alsjeblieft." Ik neem de cola en verdeel het over de twee glazen. Ik eet in stile mijn boterham op maar ik voel Mason's blik, "Zijn ze altijd zo gemeen?" "Maakt niet uit." "Ben je gek?" ben ik inderdaad, "Ze duwen je daar gemakkelijk de grond in voor de hele wereld en je zegt er niets van!" "Zo erg is het niet." Hij steekt een stukje boterham in zijn mond en mompelt, "Je hebt me nog veel uit te leggen." Ik zucht zacht mijn hoofd en eet rustig verder.

Ik lig met mijn hoofd op Mason's benen als hij zacht door mijn haar gaat. Het enige geluid is het geluid van de tv waar het interview van daarstraks herhaalt wordt. "Harry?" "Mm.." "Wat is er allemaal gebeurt?" "Wat bedoel je?" Ik weet wat hij bedoelt maar ik heb geen zin om mijn verhaal uit te leggen, "Alles, de band, je familie." Ik weet niet waar hij het haalt van mijn familie maar dat gaat hem dus niets aan. "Niets." "Stop met liegen." "Doe ik niet." "Ik ben niet dom." Ik zucht, verdomme, "Het is een lang verhaal." "We blijven zolang zitten." Ik zucht en zit recht naast hem, dit gaat moeilijk zijn.

• • •

Ik vertrek morgen naar Londen dus kan ik een hele week niet updaten. Ik zal vandaag 2-3 hoofdstukken updaten als ik genoeg tijd heb.