Amnesia♢lrh

Regret

Baş ağrısıyla uyandığımda yatağımızdaydım. Evimizdeki yatakta. Ondan kalma tek değerli eşyam. Yatakta oturur pozisyona geldim ve saçlarımı karıştırdım. Tanrım bu ne karışıklık? Üstümde çok pis kokuyordu. Ter Ve içki karışımı olan koku, Luke'un barlarda kınadığı insanlar gibiydi. Çaresiz. Eve dönmeliydim. Ama insanlar beni görünce öcü falan sanabilirlerdi. Duygularım tam olarak bedenime yansımıştı. Aynaya baktığımda görüntümle korkma ya da şaşırma gibi durumlara gelmeden bakabilirdim.

Boy aynasına baktığımda hiç şaşırmadım. Gözlerim kızarmış ve etrafı morarmış ve saçlarımda fena karışmıştı. Kıyafetlerim üstümde garip şekil almıştı.

Korkmadım. Aksine sırıttım.

Arkama döndüğümde yatakla karşı karşıya geldim.

Ben ne ara gelmiştim buraya? Ne ara akşam olmuştu? Neler olmuştu hatırlamıyorum?

En son içkilerle birlikte buraya gelmiştim ve içip biraz ağlamıştım. Buraya çıkmıştım ama daha sonrası yok.

Hatırlamıyorum.

Bir an önce eve gidip duş almalıydım, kendimi iyi hissetmiyordum.

Aşağı indim ve mutfaktan boş şişeleri poşete doldurdum ve kapıya yöneldim.

"He! Ben de senin uyanmanı bekledim."
Ne?!

"Ne?" Dedim ve Nefesime baktım. "Neyden bahsediyorsun?" Onunla bu şekilde konuşmak istemezdim, ona böyle davranmak istemezdim ama ağzımdan çıkmıştı bir kere.

"Ben de sana bundan söz edeceğim," ayağa kalktı ve benden uzakta bir yerde durdu. Neden böyle davranıyordu? "Sevgili olduğumuz ve evleneceğimiz hakkında bir şeyler saçmaladın. Ayrıca tişörtüm sendeymiş, gri olan. Onu geri istiyorum."

"Ne diyorsun sen?"

"Sen delisin. Sen bir tür hastalıklı manyaksın... Kafandan uydurduğun şeyleri bana anlattın. Sen kimsin?"

Lanet olsun. Lanet.Olsun.Bana!

"B-ben Özür dilerim." Dedim ve ona yaklaştım.

"Sakın bana yaklaşma! Sen çok manyaksın!" Benden kaçtı ve evden çıktı. Hatırlamadığım fakat yaptığım şeylerin pişmanlığı ile kapanan kapıya baktım. Çok berbattım, hayatım berbattı, yaşadıklarım berbattı,kişiliğim berbattı.

Ben neler yapmıştım böyle?